Saint-Pierre-d'Amilly
| Saint-Pierre-d'Amilly | |||||
 Ratusz. | |||||
 Heraldyka |
|||||
| Administracja | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kraj | Francja | ||||
| Region | Nowa Akwitania | ||||
| Departament | Charente Maritime | ||||
| Miasto | Rochefort | ||||
| Międzywspólnotowość | Wspólnota gmin Aunis Sud | ||||
|
Mandat burmistrza |
Bodet Filip 2020 -2026 |
||||
| Kod pocztowy | 17700 | ||||
| Wspólny kod | 17382 | ||||
| Demografia | |||||
| Miły | Pierritains, Pierramilliens | ||||
|
Ludność miejska |
533 mieszk. (2018  )
|
||||
| Gęstość | 27 mieszkańców/km 2 | ||||
| Geografia | |||||
| Informacje kontaktowe | 46°10′04″ północ, 0°41′12″ zachód′ | ||||
| Wysokość | Min. Maks. 11 m 69 mln |
||||
| Powierzchnia | 19,81 km 2 | ||||
| Jednostka miejska | gmina wiejska | ||||
| Obszar atrakcji | Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta | ||||
| Wybory | |||||
| Oddziałowy | Kanton Chirurgów | ||||
| Ustawodawczy | Drugi okręg wyborczy | ||||
| Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
| |||||
Saint-Pierre-d'Amilly to miasto na południowy zachód od Francji , znajduje się w dziale z Charente-Maritime ( Region New Aquitaine ). Jej mieszkańcy nazywani są Pierritainami lub Pierramillienami i Pierramitainami lub Pierramilliennes .
Geografia
Lokalizacja i dojazd
Miasto położone jest w północno-wschodniej części departamentu Charente-Maritime; graniczy z Deux-Sèvres i znajduje się 3 km od wioski Mauzé-sur-le-Mignon , 10 km od Surgères , stolicy kantonu.
Gminy przygraniczne
| cramchaban | ||
| Benon | ![Saint-Pierre-d'Amilly [2]](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/79/Brosen_windrose-fr.svg/80px-Brosen_windrose-fr.svg.png "Saint-Pierre-d'Amilly [2]") |
Mauzé-sur-le-Mignon ( Deux- Sèvres ) |
| Saint-Georges-du-Bois | Saint-Saturnin-du-Bois |
Planowanie miasta
Typologia
Saint-Pierre-d'Amilly to miasteczko wiejskie. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.
Zagospodarowanie terenu
Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem obszarów rolniczych (87,1% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tej z 1990 r. (86%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (80,2%), lasy (9,1%), heterogeniczne tereny rolnicze (6,4%), tereny zurbanizowane (1,9%), tereny przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (1,9%), łąki (0,5%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Historia
Na zamówienie 28 grudnia 1825, gmina Courdault zostaje usunięta i dołączona do gminy Saint-Pierre-d'Amilly.
Administracja
W czasie rewolucji miasto przyjęło nazwę Amilly.
Lista burmistrzów
| Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
|---|---|---|---|---|
| przed 1988 r. | ? | Cheveaux André | ||
| Larelle Roger | ||||
| 2001 | 2014 | Durand Nadette | ||
| 2014 | 2020 | Bastel Fanny | Pracownik w sektorze medycznym | |
| 2020 | W trakcie | Bodet Filip | ||
| Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
Demografia
Ewolucja demograficzna
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 roku.
W 2018 r. miasto liczyło 533 mieszkańców, co stanowi wzrost o 3,09% w porównaniu do 2013 r. ( Charente-Maritime : + 2,13%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
| 1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 375 | 365 | 407 | 452 | 589 | 566 | 580 | 590 | 545 |
| 1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 579 | 612 | 595 | 570 | 592 | 589 | 534 | 533 | 549 |
| 1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 522 | 533 | 506 | 428 | 411 | 395 | 396 | 364 | 373 |
| 1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2007 | 2008 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 412 | 414 | 366 | 390 | 409 | 386 | 428 | 434 | 440 |
| 2013 | 2018 | - | - | - | - | - | - | - |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 517 | 533 | - | - | - | - | - | - | - |
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego
Gospodarka
Miasto jest domem dla ustanowienia INRAE The Magneraud strona specjalizująca się w hodowli ( drób , heliciculture , pszczelarstwo ). Na tej stronie znajduje się również zakład GEVES , który pracuje nad zatwierdzaniem nowych odmian roślin, współpracuje również z ARVALIS – Instytutem Roślin .
Miejsca i zabytki
- Kościół Saint-Pierre został zbudowany z wapienia i gipsu w 1871 roku , w miejsce dwóch starszych kościołów, zniszczonych przez wojny, które pustoszyły region.
- W mieście znajduje się również pomnik wojenny, w pobliżu kościoła Saint-Pierre.
Osobowości związane z gminą
Uwagi i referencje
Notatki i karty
- Uwagi
- Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi zatwierdzoną w dniu14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
- prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st stycznia 2018.
- Karty
- IGN , „ Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych. » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 18 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
Bibliografia
- Goje z Charente-Maritime
- Mapa IGN pod Géoportail
- „ Zonage rural ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 25 marca 2021 r . ) .
- " miejska gmina-definition " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 25 marca, 2021 ) .
- „ Zrozumienie siatki gęstości ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 25 marca 2021 r . ) .
- " Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r. " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 25 marca 2021 r . ) .
- Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „ We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 25 marca 2021 r . ) .
- „ CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny). » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 18 kwietnia 2021 )
- Organizacja spisu na insee.fr .
- Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
- Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
- Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
- GEVES
- Dziedzictwo komun Charente-Maritime, FLOHIC Éditions, Tom II, s. 1091