Saint-Julien (Belgia)
Saint-Julien
Kościół św. Juliana
| Kraj | Belgia |
|---|---|
| Region | Region flamandzki |
| Województwo | Flandria Zachodnia |
| Okręg administracyjny | okręg administracyjny Ypres |
| Gmina | Langemark-Poelkapelle |
| Informacje kontaktowe | 50 ° 53 ′ 23 ″ N, 2 ° 56 ′ 12 ″ E |
| Pochodzenie nazwy | Julien z Tarsu |
|---|
| Kod pocztowy | 8920 |
|---|---|
| TGN | 7252909 |
Saint-Julien ( holenderski : Sint-Juliaan ) to wioska w belgijskiej prowincji z Flandrii Zachodniej . Znajduje się w Langemarck , części Langemarck-Poelcappelle . Wioska położona jest trzy kilometry na południe od centrum Langemarck, wzdłuż drogi N313 między Ypres i Poelcappelle . W 1909 roku stała się niezależną parafią , nazwaną na cześć św . Juliena .
Atrakcje turystyczne
- Kościół odbudowano w 1925 r. Po zniszczeniach podczas I wojny światowej. Kościół posiada trzy nawy, każdy z własnym dachem dwuspadowym .
- Steenakkermolen, chroniony wiatrak
- W Saint-Julien znajduje się kanadyjski pomnik Soldat en méditation (po angielsku : The Brooding Soldier ), zainaugurowany8 lipca 1923. W przeciwieństwie do wielu cmentarzy w regionie jest to tylko pomnik. Wysoki na 10 metrów granitowy posąg kanadyjskiego żołnierza opierającego się na broni otoczony jest parkiem. Przypomniał, że 2000 kanadyjskich żołnierzy zginęło w pierwszym ataku na gaz w pierwszej wojnie światowej (od 22 do 24 kwietnia 1915), lepiej znana jako druga bitwa pod Ypres .
- W Saint-Julien znajduje się wiele brytyjskich cmentarzy wojskowych:
Wydarzenia
Co roku w drugi weekend lipca odbywa się jarmark , którego zwieńczeniem jest procesja Szalonego Poniedziałku ( Zotte Maandagstoet) . Procesja jest tradycyjnie zamykana przez gigantów Emeliete i Camielten. Uroczystości odbywają się w namiocie na boisku za Hazebrug i kończą pokazem sztucznych ogni.
Geografia
Hanebeek przecina centrum Saint-Julien z Zonnebeke . Strumień biegnie dalej do Langemarck , gdzie wpada do Steenbeek. Hanebeek znajduje się w zlewni Yser .
Bibliografia
- (nl) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku niderlandzkim zatytułowanego „ Sint-Juliaan ” ( zobacz listę autorów ) .