Trzęsienie ziemi w 1693 w Val di Noto | ||
Mapa intensywności trzęsienia ziemi w 1693 roku. | ||
Przestarzały | 11 stycznia 1693 | |
---|---|---|
Wielkość | 7.4 | |
Epicentrum | 37 ° 18 ′ szerokości geograficznej północnej, 15 ° 06 ′ długości geograficznej wschodniej | |
Głębokość | 20 km | |
Dotknięte regiony | Sycylia | |
Ofiary | około. 60 000 zabitych | |
Geolokalizacja na mapie: Sycylia
| ||
1693 trzęsienie Val Noto było trzęsienie ziemi , a następnie tsunami , które wystąpiło11 stycznia 1693około 9 p.m. czasu lokalnego w di Val Noto regionu w południowo-wschodniej Sycylii . Wraz z trzęsieniem ziemi w Katanii w 1169 r. I trzęsieniem ziemi w 1908 r. W Mesynie była to jedna z największych katastrof, jakich doświadczyła Sycylia. Trzęsienie ziemi o sile 7,4 jest uważane za najpotężniejsze w historii Włoch. Przy maksymalnym natężeniu XI w skali Mercalliego spowodował zniszczenie około 70 miast i wsi, spowodował zniszczenia na obszarze 5600 km 2 i spowodował śmierć około 60 000 osób.
Kilka wstrząsów wstępnych miało miejsce w dniach poprzedzających trzęsienie ziemi. Wieczorem odczuwalne było silne drżenie9 styczniaNa około 9 pm , którego epicentrum znajduje się pomiędzy gminami Melilli i Sortino . Wielkość tego wstrząsu szacuje się na 6,2, a jego intensywność na VIII w skali Mercalliego . Powoduje znaczne uszkodzenia budynków, głównie w Augusta , mieście zbudowanym na nieskonsolidowanych osadach, i zabija około 1000, w tym 500 w samej gminie Avola . Zgodnie z kształtem trzęsienia ziemi i sytuacją na głównych zniszczonych obszarach, wydaje się, że przyczyną tego pierwszego trzęsienia ziemi są ruchy uskoku Avola.
Według współczesnych relacji czas trwania szoku wynosi cztery minuty. Szacunkowa wielkość wynosi 7,4 w oparciu o rozmiar uszkodzeń mierzonych na bardzo dużym obszarze, który osiąga X lub więcej w skali Mercalliego. Początki tego trzęsienia ziemi są przedmiotem dyskusji. Niektórzy specjaliści umieszczają epicentrum na lądzie, podczas gdy inni umieszczają je na morzu z powodu tsunami, które nastąpiło. Trzęsienie ziemi nastąpiłoby w wyniku kilku przerw wzdłuż łuku Siculo-Calabrian lub wzdłuż strefy subdukcji znajdującej się pod Morzem Jońskim .
Dokumenty historyczne Archiwum Generalnego Simancas wspominają o kilkunastu replikach do miesiąca rSierpień 1694niektóre z nich są tak mocne, jak główny shake. Wstrząsy wtórne trwały do 1696 r., A ich skutki koncentrowały się w miastach wzdłuż wybrzeża.
Położone na Morzu Jońskim tsunami wywołane trzęsieniem ziemi uderza głównie w wybrzeże Sycylii na prawie 230 kilometrów. Najsilniejsze skutki koncentrują się wokół Augusty , gdzie po początkowym wycofaniu się morza następuje fala o długości co najmniej 2,40 mi prawdopodobnie osiąga 8 m , zalewając większą część miasta. Woda płynie daleko w głąb lądu, jak w Mascali, które znajduje się 1,5 kilometra od wybrzeża.
Obszar najbardziej zniszczony obejmuje południowo-wschodnią Sycylię na obszarze około 14 000 km 2 , w tym wszystkie obecne prowincje Katania , Ragusa i Syrakuzy . Co najmniej 70 miast i wiosek zostało zdewastowanych, a częściowe zawalenie się budynków odnotowano aż do Mesyny , Agrigento , Palermo , Reggio Calabria i wyspy Malta .
Trzęsienie ziemi spowodowało również duże osuwiska, takie jak w Noto i Sortino . Ponadto osuwisko spięło strumień, tworząc w ten sposób jezioro o długości kilku kilometrów. W Augusta tsunami uszkodziło galery szpitalników zakotwiczonych w porcie.
Liczba zarejestrowanych ofiar sięgnęła 12 000 ofiar w Katanii , tj. 63% populacji, 5045 w Ragusie (51%), 3500 w Syrakuzach (23%), 3000 w Noto (25%), 1840 w Augusta (30%) i 3400 w Modicy (19%). Całkowita liczba ofiar zbliża się do 60 000 zgonów.
Sycylia jest w tym czasie rządzona przez króla Hiszpanii jako terytorium Korony Aragonii . Wicekról Sycylii w Madrycie, książę Uceda Juan Francisco Pacheco Téllez-Girón , reaguje mianowania Giuseppe Lanza , księcia Camastra, a także książę Aragonii odpowiednio wikariuszy generalnych w Val Demone a Val di Noto . Ze względu na chorobę księcia Aragonii za zarządzanie tymi dwoma regionami odpowiedzialny jest wyłącznie książę Camastra. Wicekról wysłał również trzech generałów, aby jak najszybciej zorganizowali akcję niesienia pomocy na najbardziej dotkniętych obszarach. Jeden z pierwszych środków podjętych przez księcia Camastry w celu zwolnienia tych regionów z podatków. Wśród ludzi wysłanych przez wicekróla jest między innymi pułkownik Don Carlos von Grunemberg, inżynier królewski króla Hiszpanii, który ma duże doświadczenie w planowaniu i budowie fortyfikacji.
W Palermo wicekról utworzył dwie rady, jedną złożoną z miejscowej szlachty, drugą z duchownych, odpowiedzialnych za zbieranie się dwa razy w tygodniu w celu sporządzenia planów odbudowy dotkniętych miast i wsi.
Wczesne wysiłki odbudowy koncentrują się na przywróceniu obrony militarnej Syrakuz, Augusty, Katanii i Acireale ze względu na ich strategiczne znaczenie. Istnieją trzy rodzaje planów odbudowy: przeniesienie miasta na nowe miejsce, przebudowa w aktualnej lokalizacji miasta według nowego planu lub przebudowa zgodnie z istniejącym planem. Noto i Avola są w pierwszym przypadku: ich poprzednia lokalizacja jest dziś znana jako Noto Antica i Avola Antica . Katania to przykład miasta odbudowanego w tym samym miejscu zgodnie z nowym planem rozwoju, podczas gdy Syrakuzy odbudowano w całości zgodnie z planem sprzed katastrofy.
Skala i rozległość zniszczeń doprowadziły do odrodzenia architektonicznego miast sycylijskich i maltańskich w stylu nazywanym wówczas sycylijskim barokiem . W tym czasie w tym stylu przebudowano wiele pałaców, kościołów czy budynków użyteczności publicznej. Wiele z tych miast są włączone do światowego dziedzictwa w UNESCO jako „Miasta późnego baroku w dolinie Noto (południowo-wschodnia Sycylia)” w 2002 roku.