Sieć hydrograficzna Indre-et-Loire

Prawo 30 lipca 2003związane z zapobieganiem zagrożeniom technologicznym i naturalnym oraz naprawą szkód sprawiły, że terytorialne publiczne zakłady basenowe (EPTB) stały się oficjalnymi podmiotami polityki wodnej na poziomie działu wodnego lub podregionu. Ich rolę wzmocniło ustawa o środowisku wodnym i wodnym30 grudnia 2006 i zgodnie z prawem 12 lipca 2010w sprawie krajowego zaangażowania na rzecz środowiska (Grenelle 2). Ich obwód musi odpowiadać hydrograficznej spójności zlewni lub zlewni, bez ograniczenia minimalnej wielkości. Jest odłączony od granic administracyjnych wspólnot członkowskich.

W dorzeczu Loary-Bretanii utworzono kilka EPTB. Uznany w 2006 r. Za terytorialne dorzecze publiczne na części terytorium objętego interwencją, publiczna Loara Etablissement działa w departamencie Indre-et-Loire.

Planowanie

RDW z 23 października 2000wdraża logikę planowania („plany zarządzania”, które są głównymi planami rozwoju i gospodarki wodnej (SDAGE) we Francji), związaną z polityką programowania („programy środków” - PdM), do skali głównych basenów hydrograficznych .

Master Plan rozwoju i zarządzania zasobami wodnymi (Sdage) jest dokumentem planowania w sektorze gospodarki wodnej. Określa, na dany okres sześciu lat, główne kierunki zrównoważonego gospodarowania zasobami wodnymi oraz cele jakościowe i ilościowe do osiągnięcia w zlewni hydrograficznej, od której zależy dział. Został ustanowiony na podstawie art. L.212-1 i następnych Kodeksu ochrony środowiska. Departament Indre-et-Loire dotyczy SDAGE Loire-Bretagne.

Lokalne zarządzanie

Policja wodna

W policji wodne regulować instalacje, konstrukcje, robót lub czynności, które mogą wywierać presję na środowisko. Zapewnia je trzy wyspecjalizowane jednostki policji: policja ds. Wody i środowiska wodnego, policja rybacka, policja instalacji niejawnych. Głównymi aktorami są:

• Misja Międzywydziałowa ds. Wody i Przyrody (dawniej Misja Międzywydziałowa ds. Wody - MISE) skupia pod zwierzchnictwem prefekta wiele służb państwowych, takich jak DREAL , DDT , Regionalna Dyrekcja ds. Żywności, Rolnictwa i Leśnictwa w region Centre-Val de Loire (DRAAF), DDPP , żandarmeria, a także państwowe instytucje publiczne: Regionalna Agencja Zdrowia (ARS), Agence de l 'eau Loire-Bretagne , DRIRE , Rada Departamentu Indre-et- Loara;
• ONEMA którego działania były skoordynowane z wszystkich usług czcionek wody z umów z prefektów;
• DREAL Centre-Val de Loire koordynuje policji wodnej na poziomie regionalnym;
• Indre-et-Loire DDT świadczy usługi inżynierskie, kontroli i wsparcia dla organizacji;
• Żandarmeria i burmistrzowie są uprawnieni do odnotowywania naruszeń i zanieczyszczeń.

Zarządzanie międzygminne ciekami wodnymi

Oczywiste jest, że rzeka nie jest już wykorzystywana na potrzeby lokalnych mieszkańców, że prace konserwacyjne są drogie, a sposób użytkowania gruntów oraz praktyki upraw zostały gruntownie zmodyfikowane. Władze lokalne są zatem upoważnione, ale nie jest to obowiązkowe, do zajęcia miejsca lokalnych mieszkańców w zapewnianiu utrzymania i rozwoju niepaństwowych cieków wodnych, gdy prace te mają charakter ogólny lub mają charakter awaryjny (art. L.211 -7 Kodeksu Środowiskowego). Ustanowienie międzygminnych związków utrzymania rzek gwarantuje spójność interwencji, umożliwia łączenie zasobów gmin oraz korzystanie z dotacji publicznych. W ten sposób gminy stopniowo zajmowały miejsce lokalnych mieszkańców. Przegrupowali się w związki rzeczne i przejęli prace nad rzekami niepaństwowymi.

Planowanie: SAGEs

Plan rozwoju i gospodarki wodnej (SAGE) jest narzędziem planowania o mniejszym zakresie niż SDAGE. Opiera się na jedności terytorium, na którym niezbędna jest solidarność fizyczna i ludzka (zlewnie, zwierciadła wód podziemnych, ujścia rzek itp.). Określa ogólne cele, zasady, działania i środki, które należy wdrożyć, aby zarządzać zasobami wodnymi i pogodzić wszystkie sposoby ich wykorzystania. SAGE jest sporządzana przez lokalną komisję wodną (CLE) składającą się z wybranych urzędników, użytkowników i przedstawicieli państwa. Musi zostać zatwierdzony przez prefekta po konsultacji z komitetem dorzecza, aby stał się wykonalny wobec decyzji publicznych. SAGE muszą być zgodne z wytycznymi SDAGE stosowanymi na ich terytorium. Trzy SAGE dotyczą departamentu Indre-et-Loire.

Konserwacja i wyposażenie

Konserwacja cieków wodnych

Większość rzek w departamencie nie jest własnością państwa (koryto należy do mieszkańców). Ta własność prawna jest ważna, ponieważ obowiązek utrzymania cieków wodnych wiąże się z własnością łóżka. W rzeczywistości utrzymanie jest obowiązkiem lokalnych mieszkańców (art. L.215-14 kodeksu ochrony środowiska).

Z punktu widzenia regulacyjnego widzenia ustawy o wodzie i środowiskach wodnych o30 grudnia 2006(LEMA) zmodyfikował definicję utrzymania cieku wodnego określoną w artykule L.215-14 kodeksu środowiskowego. Zgodnie z tym artykułem, celem regularnej konserwacji jest „utrzymanie tego cieku wodnego w jego profilu równowagi, umożliwienie naturalnego przepływu wody i przyczynienie się do jego dobrego stanu ekologicznego lub, w stosownych przypadkach, dobrego potencjału ekologicznego, w szczególności poprzez usuwanie zatorów, gruzu i wyładunków, pływających lub nie, poprzez przycinanie lub zagajanie roślinności na brzegach ”. Prace, które mogą być podjęte w celu konserwacji, są ściśle regulowane (art. L. 215-14 i R.215-2 kodeksu środowiskowego) i muszą w szczególności odnosić się do usuwania zatorów, gruzu i wyładunków, pływających lub nie, przycinanie lub zagajanie roślinności brzegów.

W zależności od charakteru prace konserwacyjne wymagają zezwolenia lub deklaracji.

Rozwój cieku wodnego

Rozwój cieków wodnych obejmuje między innymi:

• budowa infrastruktury i budynków (roboty drogowe, strefa uzgodnionego zagospodarowania itp.)
• ochrona banku
• odtworzenie hydromorfologiczne cieków wodnych, to znaczy ich profili podłużnych i poprzecznych oraz ich układu planimetrycznego: przechwytywanie, meandry itp.
• przywrócenie ciągłości ekologicznej, czyli możliwości cyrkulacji gatunków zwierząt i dobrego postępu transportu osadów.

W zależności od charakteru prace rozwojowe podlegają zezwoleniu lub deklaracji.

Rybołówstwo i zasoby rybne

Prawa do połowów

Właściciel łowiska ma prawo łowić do granic swojego majątku (środek cieku wodnego) pod warunkiem posiadania licencji połowowej (L. 435-4 i R435-34 do 39 kodeksu „Środowisko”).

Na życzenie właściciel może podpisać umowę leasingu połowowego ze stowarzyszeniem (np. AAPPMA) lub federacją rybacką Indre-et-Loire. Dając prawo do łowienia ryb, które samo nie zrzeka się tego prawa, musi umożliwić dostęp rybakom będącym członkami tego stowarzyszenia. W 2018 roku istnieje 28 zatwierdzonych stowarzyszeń ds. Rybołówstwa i ochrony środowiska wodnego (AAPPMA).

Klasyfikacja i zasoby rybne

Kategoria Rybołówstwo to prawna klasyfikacja cieków wodnych według dominujących grup ryb. Stały dekret regulacyjny prefektury zawiera wszystkie przepisy mające zastosowanie do połowów w departamencie Loiret, różnicując je według kategorii hodowli ryb.