Ryōko tani
![]() | ||||||||||||
Kontekst ogólny | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Uprawiany sport | Dżudo | |||||||||||
Aktywny okres | 1990-2010 | |||||||||||
Biografia | ||||||||||||
Narodowość sportowa | język japoński | |||||||||||
Narodziny | 6 września 1975 | |||||||||||
Miejsce urodzenia | Fukuoka | |||||||||||
Skaleczenie | 1,46 m (4 ′ 9 ″ ) | |||||||||||
Kategoria | - 50 kg | |||||||||||
Przezwisko | Yawara-chan | |||||||||||
Nagrody | ||||||||||||
|
||||||||||||
RYOKO Tani (谷亮子Tani RYOKO ) domu RYOKO Tamura6 września 1975w Fukuoce jest japońskim judoką i politykiem, który grał w najlżejszej kategorii judo, poniżej 50 kg (super lekkie ciężary). Najbardziej utytułowana Judoka w historii, ma na swojej liście pięć medali olimpijskich (w tym dwie koronacje) i siedem tytułów mistrza świata. Od początku swojej kariery Ryōko Tani, ze swojego 1 metra 46, zdominował swoją kategorię z zaledwie czterema porażkami w międzynarodowych rozgrywkach. Pozostała niepokonana nawet w międzynarodowych zawodach od 1996 roku do finału turnieju olimpijskiego w Atlancie i półfinału turnieju olimpijskiego w 2008 roku . Po jej sportowej emeryturze, weszła polityka, został wybrany w 2010 roku do Izby Radców , w górnej części domu na sejmie w Japonii , proporcjonalnie do krajowego okręgu. Najpierw była członkinią Demokratycznej Partii Japonii (PDJ) do 2012 r. , A następnie podążała za Ichirō Ozawą w ramach różnych małych ruchów środkowej lewicy : Priorytet życia ludu (PVP), Partia Przyszłości Japonii (PFJ) i wreszcie People's Life Party (PVP).
Ryoko Tamura po raz pierwszy wystąpiła w zawodach w 1990 roku na Turnieju w Fukuoce. Zaledwie 15-letni judokate podczas zawodów spotyka czterokrotną mistrzynię świata w kategorii superlekkiej, Brytyjkę Karen Briggs . Bez komplikacji odbiera zwycięstwo nad tym ostatnim, potem turniej po sukcesie w finale z Chińczykiem Li Aiyue. Karen Briggs mści się w następnym roku na Mistrzostwach Świata w Judo, które odbywają się w Barcelonie . Tamura jest rzeczywiście wykluczony w półfinale przez Briggsa. Jednak brązowy medal otrzymała za swój pierwszy udział w światowej imprezie. Obaj zawodnicy mają okazję po raz ostatni zmierzyć się ze sobą na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1992, które odbywają się w Barcelonie ( Hiszpania ). Karen Briggs, wówczas 29-letnia, w rzeczywistości rozgrywała swoje ostatnie zawody na wysokim poziomie z ambicją osiągnięcia bogatej kariery, ale bez rekordu olimpijskiego (judo kobiet pojawiło się w programie olimpijskim dopiero od 1992 roku). Przeciwstawiona w półfinale walka obraca się na korzyść młodszego z dwóch po tym, jak Brytyjczyk, osłabiony kontuzją barku doznanego podczas próby Tamury, zostaje zdyskwalifikowany za brak walki. Zakwalifikowany do finału Ryoko Tamura został pokonany przez Francuzkę Cécile Nowak i musiał zadowolić się tytułem wicemistrzostwa olimpijskiego.
Od 1992 roku obecna wicemistrzostwo olimpijskie rozpoczęła okres niezwyciężoności, prowadząc ją do zwycięstwa w turniejach Fukuoka w Grudzień 1992, z Paryża doLuty 1993I do pokonania po raz pierwszy podczas World of Hamilton w 1993 roku . Pomiędzy sukcesami na Igrzyskach Azjatyckich w 1994 r., Na Uniwersjadzie w 1995 r. Lub na Turnieju Fukuoka w swoim rodzinnym mieście, Tamura zdobył drugi z rzędu tytuł mistrza świata w 1995 r. W Chibie, co logicznie daje mu status wielkiego faworyta do tytułu olimpijskiego przyznawanego w grze. w 1996 roku. Rzeczywiście, od porażki w finale turnieju olimpijskiego w Barcelonie, Japonka nie przegrała walki. Na Igrzyskach Olimpijskich w Atlancie judoka potwierdziła swój status, kwalifikując się do finału, gdzie zmierzyła się z nieznanym Koreańczykiem Kye Sun-Hui . Jednak pomimo serii 84 zwycięstw z rzędu, Ryoko Tani zostaje pokonany przez judokę w wieku zaledwie 16 lat.
Jakby Japończyków ścigała klątwa, upadła po raz drugi na ostatnim stopniu prowadzącym do koronacji olimpijskiej. Niemniej jednak i przez kolejne cztery lata Tamura wznowił swoją passę zwycięstw, zdobywając w szczególności swoje trzecie i czwarte korony świata. Zostań prawdziwą gwiazdą w Japonii od czasu zdobycia tytułu mistrza świata w 1995 roku, niepokonanego od 1996 roku, Ryoko Tamura zbliża się do swojego trzeciego udziału w Igrzyskach w 2000 roku z etykietą ogromnego faworyta, ale musi znieść ogromną popularność i presję japońskich mediów. uczestniczyć w koronacji judoki. Podczas zawodów Tamura zakwalifikowała się do finału, który wygrała po rozprawieniu się z Rosjaninem Ljubowem Bruletową przez ippon po 36 sekundach, której zwycięstwo wzbudziło ogromny entuzjazm japońskich mediów. Dzięki temu zwycięstwu 25-letnia Ryoko Tamura zdobyła jedyny brakujący w jej rekordach tytuł.
Po przegraniu dwóch finałów na igrzyskach olimpijskich Ryōko Tani złamał klątwę, która wydawała się podążać za nią, zdobywając złoto w 2000 roku w Sydney . Cztery lata później w Atenach to przeciwko swojemu wicemistrzowi świata, Francuzowi Frédérique Jossinetowi , Ryoko Tani rozegrał swój czwarty z rzędu finał olimpijski. Czasami trudne, Japończycy kontrolują od początku walki, zanim uzyskali zdecydowaną przewagę ( waza-ari ), by ostatecznie zdobyć złoty medal na koniec pięciu minut walki. W ten sposób zostaje pierwszą judoką, która zdobyła drugi tytuł olimpijski i pierwszą, która zdobyła czwarty medal olimpijski w judo.
Nieobecna od drugiego tytułu olimpijskiego do urodzenia pierwszego dziecka w 2005 roku (Yoshiaki), na maty tatami wróciła dopiero na początku 2007 roku. Podczas mistrzostw Japonii została pokonana w finale przez swojego rodaka Tomoko Fukumi ( druga przegrała z nią po 2002), porażka a priori równoznaczna z brakiem kwalifikacji na Mistrzostwa Świata 2007 w Rio de Janeiro, ponieważ krajowe zawody służą jako selekcja do japońskiego judo. Jednak status Tani pozwala jej być preferowanym w stosunku do Fukumi, a tym samym zostać wybraną do swoich ósmych mistrzostw świata przez federację japońską.
Podczas zawodów Japonka zostaje wystawiona na próbę, gdy w drugiej rundzie zmierzy się ze swoją wicemistrzką olimpijską, Francuzką Frédérique Jossinet. W trudnej sytuacji Tani został zepchnięty do złotego wyniku przez Francuzkę, ale ostatecznie pokonał Kokę . Po dwóch zwycięstwach nad Chińczykiem Wu i Rumuńskim Dumitru , w finale zmierzy się z Kubańczykiem Yanetem Bermoyem, który wykorzystał swoją bezczynność, aby zostać mistrzem świata w 2005 roku . Podczas tego Tani dominuje w swoim temacie i udowadnia, że odzyskała technikę i sylwetkę, które pozwalają jej bezsprzecznie zdominować kategorię. Uzyskuje siódmy tytuł mistrza świata, wyczyn, którego judoka nigdy nie osiągnął przed Tani.
W Kwiecień 2008uzyskała selekcję do udziału w igrzyskach olimpijskich w Pekinie , pomimo nowej porażki na mistrzostwach kraju z jej rodakiem Emi Yamagashi. Mając nadzieję, że zostanie pierwszą potrójną mistrzynią olimpijską w judoce, Tani zostaje pokonana na olimpiadzie, gdzie musi zadowolić się brązowym medalem. Rzeczywiście, Japończyk został pokonany w finale stołu przez Rumunkę Alinę Alexandrę Dumitru, z którą zawsze triumfowała. Ryoko Tani zdobył jednak brązowy medal, wygrywając walkę o trzecie miejsce.
Początkowo chcąc rywalizować na igrzyskach olimpijskich w Londynie w 2012 roku i nowo wybraną posłanką Demokratycznej Partii Japonii , ogłosiła wpaździernik 2010 koniec kariery sportowej.
Ryoko Tani prawie bez trudu zdominowała najlżejszą kategorię kobiecego judo (-48 kg ) od wczesnych lat 90. W ten sposób z siedmioma tytułami mistrza świata i dwoma tytułami olimpijskimi jest najbardziej utytułowaną judoką w historii wszystkich kategorii w wadze łącznej. Świadczy o tym jego wyjątkowe siedem porażek w oficjalnych rozgrywkach w ciągu prawie 15 lat kariery przeciwko:
Wszystkie kategorie razem wzięte, jest najbardziej utytułowaną judoką na mistrzostwach świata . Z siedmioma mistrzostwami świata wyprzedza Belgijkę Ingrid Berghmans, która w latach 80. zdobyła sześć tytułów mistrza świata, ale w dwóch różnych kategoriach. Niepokonana w tych zawodach od 1993 roku, jest także drugą najmłodszą mistrzynią świata w historii po Darii Bilodid od koronacji w wieku 18 lat i 1 miesiąca. Jego jedyna porażka w światowych zawodach sięga jego pierwszego występu w 1991 roku przeciwko Karen Briggs. Ponadto jest jedyną dwukrotną mistrzynią olimpijską w judoce i jedną z zaledwie trzech czterokrotnych medalistów olimpijskich w judokach (z Francuzem Angelo Parisi i Kubańczykiem Driulisem Gonzálezem ). Ponadto ma na swoim koncie dwanaście zwycięstw, w tym jedenaście z rzędu w prestiżowym Turnieju Fukuoka, organizowanym corocznie wyłącznie kobiecym turnieju.
Ryoko Tani zyskał dużą popularność w Japonii po zdobyciu tytułu mistrza świata w Chiba w 1995 roku, co pomogło wzbudzić nowe zainteresowanie kobiecym judo. Wizerunek judoki kojarzy się wtedy z Yawara-chan, głównym bohaterem bardzo popularnej mangi Yawara! użytkownika Naoki Urasawa . W samym sercu tego szaleństwa postacie z gier wideo walki są bezpośrednio inspirowane judoką. Najmniejsza konkurencja ze strony Japończyków wzbudziła znaczące zainteresowanie japońskich mediów, na przykład podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich 2000, kiedy w końcu zdobyła brakujący w jej rekordach tytuł olimpijski.
Jest żoną Yoshitomo Tani (en) , baseballisty Yomiuri Giants , podwójnego medalistę olimpijskiego w japońskiej drużynie w 1996 i 2004 roku. Poznała go także w pralni w wiosce olimpijskiej podczas igrzysk olimpijskich w Sydney w 2000 roku. Ich małżeństwo , obchodzony w Paryżu w 2003 r. , trafił na pierwsze strony gazet w Japonii.
Kategoria / rok |
1991 Barcelona |
1993 Hamilton |
1995 Chiba |
1997 Paryż |
1999 Birmingham |
2001 Monachium |
2003 Osaka |
2005 Kair |
2007 Rio de Janeiro |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
-48 kg (super lekkie ciężary) | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Nieobecny |
![]() |