Ulica

Ulica jest przestrzenią cyrkulacji który służy zwykle obudowę i / lub innych struktur funkcjonalnych w obszarze zabudowanym . Łączy i porządkuje różne dzielnice tej ostatniej, tworząc w ten sposób część sieci dróg na swoją skalę. Na poziomie lokalnym to także przestrzeń publiczna , miejsce spotkań i wymiany (w szczególności poprzez sklepy ), gdzie ćwiczy się i buduje towarzyskość jednostek i grup społecznych. Wreszcie poprzez demonstrację ulica może stać się miejscem kontestacji. Jest to zatem potencjalnie przestrzeń polityczna, zwłaszcza w dzielnicach centralnych.

Ul różni się od innych miejskich drogi ( drogi ), takiego jak, alejek podwórzy lub alei i dróg, w szczególności przez jego stosunkowo małej szerokości, a przy braku uliczek bocznych. Szczególnie wąską ulicę można nazwać aleją . Ulica, która nie ma ani jednego wejścia ani wyjścia, to ślepy zaułek lub ślepy zaułek.

W miastach, w których obecne są pojazdy, ulice mogą, w zależności od obowiązujących przepisów, być całkowicie lub częściowo otwarte dla ruchu zmotoryzowanego. W tym przypadku ulica jest postrzegana przez kierowcę jako droga w terenie zabudowanym w przeciwieństwie do drogi poza terenem zabudowanym i to niezależnie od nazwy tej ulicy: ślepy zaułek, bulwar, wjazd, aleja, pas , w szczególności fragment. Ze względów praktycznych doprowadziło to do zakwaterowania.

W rezultacie może istnieć rozdzielenie strumieni ruchu według typu użytkownika:

Historia i etymologia

W starożytnej Grecji ulice nie były brukowane i mogły być błotniste od wilgoci.

Podczas starożytności jest przymocowany koncepcję szachownicy planu , z Hippodamosa z Miletu .

Słowo ulica pochodzi od łacińskiego słowa ruga „ścieżka wyłożona domami”. Jednak koncepcja ulicy

Pojęcie ulicy ewoluowało w Londynie, a następnie w XII i XIII wieku w Paryżu.

Średniowieczne uliczki są kręte, wąskie, ciemne, zatłoczone.

Na XVI th  century policja wprowadziła traktatów regulujących korzystanie z ulicy, i doprowadzić do zainstalowania nowych urządzeń, takich jak ścieki lub bieżącą wodą.

Do 1880 roku ulica dawała więcej miejsca pieszym niż jeźdźcom, ro-ro niż rydwanowi. Jednak od tego czasu wypadki zdarzają się pod wpływem kopyt koni lub kół rydwanów. W 1900 roku Paryż miał jeszcze 80 000 aktywnych koni.

Następnie wynalezienie tramwaju, samochodu zmotoryzowanego i ciężarówki zmieniło ulicę.

Nazewnictwo i numeracja ulic

Nazwy ulic

Nazwa ulicy (i ogólnie nazwa ulicy) nazywana jest odonimem .

Ulice często noszą nazwy osobistości, miejsc lub dat poszczególnych wydarzeń, o lokalnym lub szerszym rozgłosie.

W ostatnich miastach z planem siatki ulice czasami po prostu noszą numer jako nazwę (ta zasada jest stosowana głównie w Nowym Jorku).

W ostatnich i peryferyjnych dzielnicach, ze względów mnemonicznych, często wybierany jest wspólny motyw dla wszystkich ulic dzielnicy (np. nazwiska muzyków, nazwy ptaków, kwiatów itp.).

Feminizacja nazw ulic

Wiele miast we Francji, Belgii itp. (Paryż, Bruksela, La Roche-sur-Yon, Blois itp.) pracują nad feminizacją nazw ulic, przestrzeni publicznych i obiektów. We Francji szacuje się, że tylko 6% ulic ma kobiece imię. Ponadto często są to boczne uliczki. Celem jest zapewnienie kobietom więcej miejsca w nazwach ulic.

Plan numeracji domów i budynków

W zależności od kraju numery są przydzielane systematycznie lub nie. Niektóre często stosowane zasady numeracji:

  • liczby parzyste po jednej stronie ulicy i nieparzyste po drugiej;
  • rosnąca liczba w kierunku przeciwnym do śródmieścia;
  • dowolne liczby następujące po jeden do jednego, z możliwością wykorzystania liczb bis i ter do oddzielenia podpodziałów działki początkowo opatrzonej jednym numerem;
  • liczby reprezentujące odległość (w metrach) od wejścia na ulicę.

We Francji numery są przydzielane przez gminę lub jej aglomerację w sposób niesystematyczny i niezależnie od usług pocztowych, stronami nieparzystymi i parzystymi, w numeracji metrycznej lub nie.

Rodzaje ulic

Układ ulicy

Ulica może mieć różne pokrycia , różne rozstawy jezdni . Granica może przybierać różne formy i aspekty: mur graniczny, drewniany płot , kamień, metal, żywopłot przycięty lub żywy itp.

Roślina może znaleźć swoje miejsce w rzędach drzew , plantacjach w ziemi lub w doniczkach itp.

W celu poprawy gospodarowania wodami opadowymi zaleca się odłączenie od sieci, to znaczy oczyszczanie wody opadowej u źródła, jak najbliżej miejsca opadu, najlepiej w przestrzeniach przepuszczalnych zapewniających kilka funkcji, technik i krajobrazów.

Imprezy uliczne

Rynki

Wydarzenia

Profesjonaliści pracujący na ulicy

Usługi

Na ulicy pracuje wielu profesjonalistów związanych z usługami publicznymi lub interesami ogólnymi: śmieciarze , policjanci , strażacy , konserwatorzy ( tereny zielone, sieci itp.), listonosze itp.

Do taksówki są często powiązane z wizerunkiem ulicy. Te osoby dostawy doświadczające dywersyfikacji XX th  century z motocyklem dostawy, kolarstwo, itp

Reklama i komunikacja

Ulica od dawna jest wykorzystywana do reklam , stacjonarnych ( szyldy i szyldy ) lub ruchomych ("  man-sandwich  ", dystrybutorzy ulotek...).

Aktywności mobilne

W restauracji-ciężarowe ( stand wiór , jedzenie-Truck ...) są pojazdy z instalacją do gotowania, przygotowania i sprzedaży żywności i napojów. Parkują na ulicach lub w innych miejscach publicznych.

Nielegalne zajęcia

Nielegalna sprzedaż

Nielegalna sprzedaż może dotyczyć narkotyków, podróbek i podróbek itp.

Prostytucja uliczna

Prostytucja ulica lub Hustler jest prostytucja jest zabiegać o klientów, chodzenie na drodze publicznej lub siedzącej (prywatnego krzesło, budując schody wstępu), ale zazwyczaj w stroju flirty. Bardziej rzucająca się w oczy forma jest zazwyczaj ograniczana przez policję do określonych ulic i określonych godzin, często w tak zwanych „gorących” obszarach, ale niektóre dyskretnie wyglądające prostytutki działają w ruchliwych miejscach.

Inni profesjonaliści pracujący na ulicy we Francji

Edukatorzy uliczni lub edukatorzy specjalizujący się w profilaktyce specjalistycznej

Edukatorzy uliczni to osoby pracujące w ramach publicznej misji pomocy młodym ludziom.

W profilaktyce specjalistycznej (PS), choć na ogół pracują dla stowarzyszeń, swoją pracę wykonują w ramach „misji służby publicznej”. Konkretnie, pedagodzy profilaktyki, generalnie pedagodzy wyspecjalizowani, spotykają się z młodymi ludźmi w ich miejscach spotkań, głównie na ulicy; dlatego nazywa się ich regularnie „pedagogami ulicznymi”.

Ze względu na wymagany obecnie poziom umiejętności kwalifikacje i doświadczenie członków zespołów profilaktycznych są coraz wyższe i to przy płacach równorzędnych z innymi sektorami. Pracownicy socjalni w tym sektorze są zatem na ogół aktywistami i doświadczonymi profesjonalistami. Bogate przygotowanie zawodowe, wykształcenie wyższe i praca nad sobą często uzupełniają dziś dyplom. Jeśli chodzi o wyspecjalizowanego edukatora (lub jego odpowiednik), musi on posiadać technikę (3 lata) w nauczaniu specjalistycznym, która jest przekazywana w CEGEP w Quebecu… Istnieje odpowiednik: technika interwencji w przestępczość, która działa bardziej konkretnie w przestępczości lub w ośrodkach zakwaterowania dla młodzieży.

Samui społeczne

Samu społeczna to struktura wsparcia dla bezdomnych . Pierwszym z nich był Samu social de Paris , założony w 1993 roku przez Xaviera Emmanuelli . Z Samu sociale można się skontaktować we Francji pod numerem telefonu „115”.

Xavier Emmanuelli utworzył następnie Samusocial International , stowarzyszenie prawnicze z 1901 r. (statuty złożono3 lipca 1998 r.). Otwarcie siedziby głównej Samu Social nastąpiło w dniu19 grudnia 1996w 12 th  dzielnicy Paryża , 35 Avenue Courteline w Michalskiej Hospicjum.

Celem międzynarodowego Samu Social jest „pomoc zgodnie z filozofią Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka poprzez potwierdzenie zasad wolności, równości, braterstwa i solidarności” oraz „tworzenie, promowanie i wspieranie urządzeń podobnych do tych wdrażanych przez Samu Social de Paris ”.

Termin „SAMU” początkowo oznacza „  pomoc w nagłych wypadkach medycznych  ”; termin ten został zleksykalizowany (akronim stał się odrębnym słowem), synonimem „organizacji zajmującej się nagłymi wypadkami”. W ramach społeczności Samu nadaliśmy mu znaczenie akronimiczne (retroakronim):

  • '  S erwis o o IDE m omórkowy o u regencyjnego społeczna „;
  • '  S erwis am bulatory z U rgences „w przypadku międzynarodowego Samu społecznej.
Oddział antykryminalny

Brygada do zwalczania przestępczości (Bac) wywodziła się z brygad nadzoru nocnego (BSN), które jak sama nazwa wskazuje, działały tylko w nocy – zmiana nazwy zbiegła się zatem z przedłużeniem mandatu.

Nocny oddział do zwalczania przestępczości został utworzony w 1971 r. przez komisarza Roberta Broussarda w celu skuteczniejszego zwalczania przestępczości. Działających w 22  godziny  30 do 6  pm  30 pm, dwieście mundurowych oficerów stacjonujących w Paryżu i mogą być pogrupowane bardzo szybko radzić sobie z problemami sytuacjach porządku publicznego.

Od kwietnia 1996 r. dzienne brygady antykryminalne walczą z przestępstwami na drogach publicznych w najbardziej wrażliwych rejonach kraju. Interwencje stu pięćdziesięciu sześciu umundurowanych policjantów przydzielonych do niej uzupełniają interwencje prowadzone przez komisariaty. W zależności od wydarzeń, każda z brygad jest zorganizowana w lekkie patrole lub w sformowany oddział.

Istnieje kilka rodzajów Bac: departamentalny Bac i lokalny Bac (ten ostatni pracuje na obszarach miejskich i najczęściej na ulicy), każdy z nich może pracować na nocnej i dziennej zmianie. Cykl i godziny pracy dostosowane są do ewolucji przestępczości , analizowanej codziennie za pomocą kartografii komputerowej.

Użytkownicy ulicy

Przechodnie

Przechodniami mogą być spacerowicze, osoby udające się do swoich miejsc aktywności (praca, wypoczynek, stowarzyszenie itp.), uczniowie w drodze do szkoły, konsumenci szukający sklepów…

Ulice z dziećmi lub ulice żywe

Przed masowym wjazdem samochodów do przestrzeni publicznych ulica służyła przede wszystkim pieszym.

W XXI -go  wieku, niektóre stowarzyszenia lub wspólnoty starają się dać więcej miejsca dla pieszych i dzieci na ulicy. Na przykład niektóre miasta w Wielkiej Brytanii i Indiach zamykają ulice dla samochodów w niektóre niedzielne poranki.

W Belgii kodeks drogowy przewiduje zakaz ruchu zmotoryzowanego w określonych godzinach i dniach świątecznych na ulicach przeznaczonych do zabawy (w języku niderlandzkim  : speelstraat  ; w języku niemieckim  : Spielstraße ), gdzie dzieci mogą się bawić.

We Francji ulice dla dzieci są tymczasowo zamkniętymi ulicami, aby oferować zabawne wydarzenia, często wokół aktywnych trybów (jazda na rowerze, skutery itp.). Czasami jest to okazja do przetestowania rozwoju, aby stał się bardziej zrównoważony.

W Belgii, Holandii i Zjednoczonym Królestwie ulice szkolne to strefy dla pieszych wokół szkoły (podstawowej), tymczasowo zamknięte dla ruchu zmotoryzowanego na początku i na końcu godzin szkolnych, aby ulżyć dzieciom przyjeżdżającym pieszo lub rowerem .

Bez stałego adresu

Bezdomni często śpią lub włóczą się po ulicach.

żebracy

Żebranie jest bardzo starym zjawiskiem.

Kultura

Ulice w kulturze

Ulica jest często symbolem spotkań, wymiany, dzielenia się, ale także bardziej popularnych kręgów.

Ulice w książkach

Wiele książek porusza temat ulicy. Ponadto francuskie wydanie „  rue du monde  ” zawiera słowo rue.

Ulice w muzyce

We Francji, kilku artystów śpiewał piosenkę Dans ma rue ( Edith Piaf przejęte przez Zaz  ; Doc gyneco  ; Fefe ...); te piosenki często poruszają ulice kręgów robotniczych.

Ulice w filmach i serialach

Uwagi i referencje

  1. http://www.histoire-en-questions.fr/antiquite/grece-athenes-rues.html
  2. Maurice Garden, „  Historia ulicy  ”, Powers , t.  1,2006, s.5 ( czytaj online ).
  3. Mathilde Leclerc, „  W mieście, powolna feminizacja nazw ulic  ”, Ouest France ,23 sie 2018.

Zobacz również

Powiązane artykuły

Ulice miast na całym świecie

Bibliografia

  • Jean-Pierre Leguay , La Rue au Moyen Wiek , 1984, Éditions Ouest-France.
  • Języki ulicy, Przestrzenie i społeczeństwa , nr 90-91, 1997.
  • Ulica, Informacja społeczna , nr 60, 1997.
  • Ulica, Powers , nr 116, 2004 pdf .
  • Philippe Chaudoir, Przemówienia i postacie przestrzeni publicznej poprzez sztukę ulicy: miasto na scenie , L'Harmattan, Paryż, 2000.
  • Françoise Coblence i Sylvie Couderc (reż.), L'esthétique de la rue . Materiały z konferencji w Amiens, Paryż, L'Harmattan, 1998.
  • Antoine Fleury, „Ulica: obiekt geograficzny? » , Ślady, przegląd nauk humanistycznych , nr 6, 2004.
  • Jean-Loup Gourdon, La rue - Esej o ekonomii formy miejskiej , Paryż, L'Aube, 2001.
  • Alain Leménorel (reż.), Ulica, miejsce towarzyskości? . Spotkania na ulicy: obrady kolokwium w Rouen, 16-19 listopada 1994, Publikacje Uniwersytetu w Rouen, Rouen, 1997.

Linki zewnętrzne