Narodziny |
18 czerwca 1903 Saint-Maur-des-Fosses , Francja |
---|---|
Śmierć |
12 grudnia 1923 Paryż , Francja |
Pogrzeb | Cmentarz Pere Lachaise |
Imię urodzenia | Raymond Maurice Radiguet |
Narodowość | Francuski |
Trening | Liceum im. Karola Wielkiego |
Czynność | Pisarz , prozaik , poeta |
Tata | Maurice Radiguet |
|
Raymond Radiguet urodzony dnia18 czerwca 1903w Saint-Maur-des-Fossés (Val de Marne) i zmarł dnia12 grudnia 1923w Paryżu jest francuskim pisarzem i poetą .
Jako bardzo przedwcześnie rozwinięty talent napisał dwie powieści, które odniosły wielki sukces krytyczny i popularny, Le Diable au corps i Le Bal du comte d'Orgel , opublikowane w wieku dwudziestu lat.
Najstarszy z siedmiorga dzieci, Raymond Maurice Radiguet, jest synem humorystycznego ilustratora Maurice'a Radigueta (1866-1941) i Jeanne Marie Louise Tournier (1884-1958). Po szkole miejskiej zdał egzamin stypendialny i wstąpił do Lycée Charlemagne w Paryżu . Początkowo uważany za dobrego ucznia, z wyjątkiem dyscyplin artystycznych, następnie uzyskał mierne wyniki w nauce, co zdecydowało o opuszczeniu liceum w 1914 r. Poświęcił się całkowicie do czytania w bibliotece rodzinnej, pożerając pisarzy XVII th i XVIII -tego wieku, w tym Kleve Księżniczka z Madame de La Fayette i Stendhal , Prousta , a wreszcie poeci Paul Verlaine , Stephane Mallarme , Arthur Rimbaud , Lautréamont .
W Kwiecień 1917Raymond Radiguet poznaje Alice Saunier, młodą o 9 lat starszą nauczycielkę, sąsiadkę jej rodziców, którzy instruują ją, by udzielała mu prywatnych lekcji. Jest zaręczona z Gastonem Serrier, potem na froncie, a romans 14-latki z Alice, gdy jej partner jest w okopach, zainspiruje Le Diable au corps . To połączenie potrwa zaledwie rok, a od 1918 roku będzie stopniowo oddalał się od młodej kobiety.
W wieku 15 lat na dobre porzucił studia i zaczął dziennikarstwo . Przenosząc rysunki ojca do gazety L'Intransigeant , spotkał się ze swoim redaktorem naczelnym, poetą André Salmonem i przesłał mu kilka wierszy. Zaprzyjaźnił się z Maxem Jacobem , Pierrem Reverdym , François Bernouardem (przyszłym wydawcą, w 1920 roku, jego wierszy Les Joues en feu ). Poznał także malarzy Juana Grisa , Pabla Picassa , Amedeo Modiglianiego , Jeana Hugo i często odwiedzanych młodych kompozytorów, w tym Dariusa Milhauda (z którym później stworzył słynną pantomimę Le Bœuf sur le toit ), Georgesa Aurica , Francisa Poulenca , Arthura Honeggera . Na początku Le Canard enchaîné napisał kilka opowieści pod pseudonimem Rajky i opublikował pod tym samym pseudonimem kilka kreskówek w L'Intransigeant i Le Rire . Będąc dziennikarzem L'Éveil et L'Heure , nadal komponował wiersze.
W 1918 roku miał spotkanie, które wywarło znaczący wpływ na jego przyszłą karierę: został przedstawiony Jeanowi Cocteau , który od razu domyślił się - „Czemu? Zastanawiam się ”, napisał później w „ Trudności bycia - ukryty talent ”. Zafascynowany wierszami, które czytał mu Radiguet, Cocteau doradza mu, zachęca go i zmusza do pracy. Następnie pomógł mu opublikować jego wiersze w czasopismach awangardowych, zwłaszcza w SIC i w Literaturze, i przedstawił go sekretarzowi generalnemu Quai d'Orsay , swojemu przyjacielowi Philippe Berthelotowi .
Stają się nierozłączne i wtapiają się w Maj 1920Le Coq , mały magazyn o kapryśnym wyglądzie i zasadniczo awangardowej postaci, w którym współpracują między innymi Georges Auric , malarz Roger de la Fresnaye , Paul Morand i Tristan Tzara . Radiguet publikuje w pierwszym numerze artykuł, który zaczyna się od tych słów wydrukowanych wielkimi literami: „OD 1789 ROKU ZMUSZAMY MNIE MYŚLEĆ. BOLI MNIE GŁOWA. „ Jean Cocteau publikuje wersety i tę krytykę krytyki: „ Krytyka zawsze porównuje. Niezrównany ucieka mu. "
O orientacji biseksualnej Radiguet miała co najmniej pięć potwierdzonych powiązań, równoległych do stałej, Cocteau Alice Saunier, która zainspirowała postać Martha's Devil in the Flesh i Beatrice Hastings po zerwaniu jej z Modiglianim , a następnie w 1919 roku z malarką Irène Lagut , którego ukrywał w Cocteau, a wreszcie w 1923 roku z Bronią Perlmutter , modelką w Poiret i przyszłą żoną René Claira . Radiguet był intymny, platoniczny lub nie, z kilkoma kobietami: Valentine Hugo , którą Jean Cocteau przedstawił mu na15 maja 1920na balu, który odbył się po premierze Pulcinelli , Thory Dardela , Marcelle Meyer , Mary Beerbohm i Bolette Natanson . Kilka kobiet sponsorowało jego krótką karierę w świecie literackim i artystycznym: Eugénie Cocteau , matka Jeana, Misia Sert i Coco Chanel .
Około 1921 roku Radiguet porzucił chaotyczne życie, które prowadził przez kilka lat, i narzucił sobie silną dyscyplinę wewnętrzną. „Nie ma nic mniej uporządkowanego niż jego życie zewnętrzne”, napisał później jego przyjaciel Joseph Kessel , „ale nie ma nic bardziej harmonijnego, bardziej wyważonego, lepiej skonstruowanego i lepiej chronionego niż jego życie wewnętrzne. Potrafi przesiadywać od baru do baru, nie spać całymi nocami, wędrować od pokoju do pokoju hotelowego, jego umysł pracował z ciągłą jasnością, cudowną i pewną logiką. "
W Wrzesień 1921w Piquey , daleko od Paryża, gdzie szkolił go Jean Cocteau , ukończył Le Diable au corps . W następnym roku, tym razem w Le Lavandou , nadal z Cocteau i jego przyjaciółmi, napisał swoją drugą i ostatnią powieść, Le Bal du comte d'Orgel .
Diabeł w cieleW 1923 r. Bernard Grasset w spektakularny sposób zapoczątkował Le Diable au corps pod hasłem: „Pierwsza książka 17-letniego powieściopisarza” . Wobec takiej rozgłosu, którą ocenia w złym guście, krytyka jest zaskoczona, wręcz kpiąca i wroga. Ale po publikacji Radiguet otrzymuje ciepłe gratulacje od takich pisarzy, jak Max Jacob , René Benjamin , Henri Massis i Paul Valéry .
Młody pisarz pisze w Les Nouvelles littéraires tego samego dnia, w którym ukazała się jego powieść,10 marca 1923, artykuł, w którym stwierdza, że powieść, która mimo wszystko nawiązuje do jego życia, jest „fałszywą biografią” :
„Ta mała powieść romantyczna nie jest wyznaniem […] Widzimy w niej wolność, lenistwo z powodu wojny, kształtowania młodego mężczyzny i zabijania młodej kobiety […] powieść wymagająca rzadko spotykanej w życiu ulgi , to naturalne, że właśnie fałszywa biografia wydaje się najprawdziwsza. "
Książka stała się wielkim przebojem księgarni iw ciągu trzech miesięcy sprzedano ponad 100 000 egzemplarzy.
W 1947 roku Le Diable au corps zostało zaadaptowane do kina przez Claude'a Autant-Lara z Gérardem Philipe i Micheline Presle , a następnie w 1986 roku przez włoskiego reżysera Marco Bellocchio z Federico Pitzalisem i Maruschką Detmers .
Wydanie bibliofilskie zostało wydane przez Pierre de Tartas (Imprimerie du Compagnonnage, 1961) z oryginalnymi litografiami Gabriela Dauchota .
Po kąpieli w Sekwanie Raymond Radiguet zmarł na dur brzuszny błędnie zdiagnozowany przez lekarza Cocteau12 grudnia 1923. W swoim delirium oświadczył: „Boję się, że za trzy dni zostanę zastrzelony przez żołnierzy Bożych ” .
Został pochowany w Paryżu na Père Lachaise ( 56 th dział).
Bal hrabiego OrgelaLe Bal du comte d'Orgel został opublikowanypośmiertniew 1924 roku przez Bernarda Grasseta . Powieść opowiada o miłosnym trójkącie między młodą arystokratką a modną parą. Fabuła jest inspirowana rozczarowaniem autora na malarzu Valentine Hugo . Postać hrabiego inspirowana jest jego przyjacielem, hrabią Étienne de Beaumont, który dawał znane w całym Paryżu wystawne balety i imprezy.
W wzruszającej przedmowie Jean Cocteau , który brał udział w poprawianiu dowodów, przywołuje śmierć swojego młodego przyjaciela:
„Oto jego ostatnie słowa:
„ Posłuchaj ”, powiedział do mnie 9 grudnia,„ posłuchaj strasznej rzeczy. Za trzy dni zostanę zastrzelony przez żołnierzy Boga ”. Dławiąc się łzami, wymyślając sprzeczne informacje: „Twoje informacje” - kontynuował - „nie są tak dobre jak moje. Zamówienie zostało wydane. Słyszałem rozkaz. ”
Później powtórzył: „Wokół krąży kolor, a ludzie się w nim chowają”.
Zapytałem go, czy powinien zostać przepędzony. Odpowiedział: „Nie możesz ich odpędzić, ponieważ nie możesz zobaczyć koloru”.
Potem zatonął.
Poruszył ustami, nazwał nas, spojrzał ze zdziwieniem na matkę, na ojca, na swoje ręce.
Zaczyna Raymond Radiguet. "
Filmowa adaptacja została wykonana przez Marc Allégret 1970, Le Bal du Comte d'Orgel , z Jean-Claude Brialy w roli Anne d'Orgel.
W 1952 roku ukazało się pierwsze wydanie wszystkich dzieł Radiguet, w tym Le Diable au corps , Le Bal du comte d'Orgel , Les Joues en feu , różne teksty, a także rysunek Jeana Cocteau i zdjęcie autora.
W 2012 roku Chloé Radiguet i Julien Cendres zredagowali wszystkie prace Raymonda Radigueta i jego korespondencję.
Le Diable au corps jest napisane bardzo prostym stylem, pozbawionym wszelkich efektów.