Publius Cornelius Lentulus (konsul w -162)

Publius Cornelius Lentulus Funkcje
Senator rzymski
Konsul
Princeps senatus
125 pne J.-C.
Pożyczający
165 pne J.-C.
Aedile
169 pne J.-C.
Trybun wojskowy
172 pne J.-C.
Biografia
Narodziny Starożytny Rzym
Śmierć Rzym
Czas Republika Środkoworzymska ( d )
Zajęcia Polityk starożytnego Rzymu , wojskowy
Rodzina Cornelii Lentuli ( d )
Tata Lucjusz Korneliusz Lentulus
Matka Nieznany
Dzieci Publius Cornelius Lentulus ( d )
Publius Cornelius Lentulus ( d )
Ludzie Cornelii
Status Patrycjusz

Publiusz Korneliusz Lentulus , suffect konsul z Republiki Rzymskiej w 162 pne. AD i princeps senatus od 125 pne. AD, kiedy zmarł w 121 pne. AD .

Rodzina

Od patrycjusza Cornelii , z oddziału Lentuli , był synem konsula od 199 rpne. AD , Lucjusz Korneliusz Lentulus .

Ma dwóch synów: Publiusa Corneliusa Lentulusa, który będzie flaminą i Lucjusza Corneliusa Lentulusa , konsula w 130 rpne. AD .

Cursus honorum

Aedile curule z Publius Cornelius Scipio Nasica w 169 pne. AD przedstawił igrzyska cyrkowe sześćdziesiąt trzy pantery, czterdzieści niedźwiedzi i czterdzieści słoni.

Wysłany wkrótce potem z Aulusem Postumiusem Albinusem i Aulusem Antoniusem, aby zmusić Perseusza Macedonii do zrzeczenia się jego korony, jego misja kończy się niepowodzeniem.

W 162 pne. AD został wybrany konsulem Cnaeus Domitius Ahenobarbus po odwołaniu wyborów Publiusa Corneliusa Scipio Nasica Corculum i Gaiusa Marciusa Figulusa za błąd w wykonaniu rytuału przyjęcia wróżbów przed ogłoszeniem wyborów.

Lider Optimates

Mianowany księciem Senatu , jest jedną z aktywnych postaci konserwatywnej frakcji Senatu, optymatów , sprzeciwiających się jakiejkolwiek reformie.

Kontynuował w 121 pne. AD trybuna plebsu Caius Sempronius Grakchus , żelaza w ręku, aby udaremnić jego próby reform. W tym idzie za przykładem podanym przez Publiusza Corneliusa Scipio Nasica Serapio , Wielkiego Papieża i Księcia Senatu, który stanął na czele tłumu, który zamordował Tyberiusza Grakchusa . Jest ciężko ranny podczas ataku partyzantów Grakchusa, okopanych na Awentyn .

Bardzo krytykowany po zabójstwie trybuna, Senat powierzył mu misję fikcyjnej ambasady, aby uciec i uciec od powszechnej mściwości. Wyjeżdża na Sycylię .

Świetny mówca

Cyceron mówi o nim, że „posiadał całą elokwencję niezbędną mężowi stanu”.

Uwagi i odniesienia

  1. Livy , Ab Urbe Condita , XLIV, 18
  2. Tamże, XVL, 4
  3. Valère Maxime, 1,1,3; Plutarch, Życie Marcellusa , V;
  4. Plutarch , Życie C. Gracchusa .
  5. Valère Maxime , V, III, 2; Cyceron , Catilinaries , IV, 6.
  6. Cycero, Brutus , 28