Księstwo Montbéliard
Status |
feudalny hrabstwo w Świętego Cesarstwa |
---|---|
Stolica | Montbéliard |
Języki) | francuski , Franche-Comté |
Religia | Katolicyzm , Protestantyzm |
1042 | Fundacja Hrabstwa Montbéliard |
---|---|
1495 | Powiat staje się księstwem |
1793 | Przywiązanie do Republiki Francuskiej |
1042 - 1073 | Ludwik de Montbéliard |
---|---|
1162 - 1195 | Amédée II de Montfaucon |
1444 - 1450 | Ludwik IV Wirtembergii |
1482 - 1496 | Eberhard V z Wirtembergii |
---|---|
1744 - 1793 | Karol II Wirtembergii |
Poprzednie podmioty:
Następujące podmioty:
Powiatu Montbéliard ( niemiecki : Grafschaft Mömpelgard ) jest feudalny hrabstwo założony w 1042 przez germańskich cesarza Henryka III , syn Konrada II le Salique , w Montbéliard w obecny - dzień Franche-Comté .
Od 1495 r. przyjął nazwę księstwa Montbéliard , a hrabiowie Montbéliard przyjęli tytuł książąt .
Jego terytorium odpowiada aktualnemu gminach Abbévillers , Aibre , Allenjoie , Allondans , Arbouans , Audincourt , Badevel , Bart , Bavans , Belverne , Bethoncourt , Bretigney , Brognard , Clairegoutte , Courcelles-lès-Montbéliard , Couthenans , Dambenois , Dampierre-les- Bois , Dasle , Désandans , nawozów , Étobon , Étouvans , Étupes , Exincourt , Fesches-le-Châtel , Frédéric-Fontaine , Grand-Charmont , Herimoncourt , Issans , Laire , Magny-Danigon , Montbéliard , Nommay , Présentevillers , Raynans , Sainte- Marie , Sainte-Suzanne , Saint-Julien-lès-Montbéliard , Semondans , Sochaux , Taillecourt , Valentigney , Vandoncourt , Le Vernoy , Vieux-Charmont i Voujeaucourt .
W 1042 , na początku feudalizmu The germański cesarz Henryk III , syn Conrad II le Salique , założył feudalny powiatu z Montbéliard i dał go do swego wasala Louis de Montbéliard z Domu Mousson , któremu dał tytuł pierwszy hrabia Montbéliard .
W XII -tego wieku The Lord Amadeusz II Montfaucon The House of Montfaucon , stał się liczyć z Montbéliard przez małżeństwa z Sophie Montbéliard, córki hrabiego Thierry'ego II Montbéliard .
Nastąpiła jednak krótka przerwa. Od końca XIII th wieku do początków XIV TH , powiatu Montbéliard „upadku” w Domu Châlons przez małżeństwo Reginald Burgundii i Guillemette de Neuchâtel (spadkobierczyni powiatu przez jego pradziadka Thierry III , znany jako „Wielki Baron”). Po śmierci Renauda, hrabstwo powróci do Domu Montfaucon przez małżeństwo jego córki Agnès i Henri , ojca Montfaucon.
W 1397 roku , małżeństwo hrabina Henriette de Montfaucon z Eberhard IV, hrabiego Wirtembergii , w Domu Wirtembergii , wzmacnia więź między kraju Montbéliard i Świętego Cesarstwa Rzymskiego .
Oprócz powiatu Montbéliard, hrabina Henriette przynosi w koszyku ślubny, lenna, takie jak seigneuries od Granges-le-Bourg , Clerval , Passavant , Étobon , Porrentruy , z łanów Roche Saint-Hippolyte , a także ziemie Franquemont (Goumois) . Niektóre z nich należały do hrabstwa Burgundii , ale hrabina zarządzała nimi na mocy suwerennego prawa , na mocy dziedzictwa, jakie miała po swoim dziadku Étienne de Montfaucon , a także dzięki daninie, którą płaciła, nawet księciu Burgundii Jeanowi sans Peur .
Przez to małżeństwo dziedzictwo hrabstwa Montbéliard i jego posiadłości zostało dodane do dziedzictwa Wirtembergii, które obejmowało panowanie Riquewihr , Ferrette i hrabstwo Horbourg w Alzacji .
Hrabstwo Montbéliard nie było wasalem Wirtembergii. Był równy hrabstwu Wirtembergii, ale został z nim dziedzicznie związany przez małżeństwo Henrietty. De facto zachowałby „wszystkie swoje prawa, zwyczaje i zwyczaje, a także swój język”, jak to było w zwyczaju w rozległym Cesarstwie Germańskim ( niemiecki nigdy nie został narzucony Montbéliardowi ).
W 1495 roku , Eberhard I został podniesiony do godności Wirtembergii Duke przez cesarza Maksymiliana I st ; Montbéliard pozostaje hrabstwem, ale książę jest tam suwerenem , teksty wspominają teraz o księstwie Montbéliard .
Mimo perypetii ten stan rzeczy utrzymywał się przez kilka stuleci. Zgodnie z impetem Duke Ulrich VI Wurtemberg księstwo przekazywany do luteranizmu pomiędzy 1524 i 1538 , która została uznana przez pokoju Augsburg 1555 zgodnie z zasadą „ cujus regio, ejus religio ” ( „tak księcia takie RELIGION”) co dotyczy księstwa, uważanego za krainę Imperium .
Zgodnie z artykułem 11 traktatu pokojowego podpisanego w Nijmegen ,17 września 1678, Hiszpania ceduje hrabstwo Burgundia , czyli Franche-Comté , na rzecz Francji.
Zatrzymując 31 sierpnia 1680 r, parlament Besançon jednoczy hrabstwo Montbéliard z Francją, ogłaszając, że „być, poruszać się i zależeć od suwerenności hrabstwa Burgundii”, to znaczy „być ruchomym lennem hrabstwa Burgundia” , nakazującej księciu Jerzemu Wirtembergii „oddanie wiary i hołdu” królowi Francji Ludwikowi XIV „jako hrabiego Burgundii”, pod groźbą popełnienia przestępstwa .
Zgodnie z artykułem 13 traktatu podpisanego w Ryswick, 30 października 1697, między Francją a Świętym Cesarstwem Rzymskim, Georges de Wurtemberg zostaje ponownie ustanowiony w posiadaniu hrabstwa Montbéliard, lenn Clerval i Passavant, a także lennych Granges, Héricourt, Blamont, Châtelot, Clémont i innych. Ale ten artykuł wprowadza rozróżnienie między księstwem Montbéliard, zredukowanym do hrabstwa, a innymi posiadłościami Wirtembergii. Jedynie hrabstwo jest natychmiast uznawane przez Święte Cesarstwo Rzymskie, z rangą księstwa, a hołd złożony w 1681 r. zostaje w rezultacie anulowany. Ale Clerval i Passavant są uznawane tylko w lennach - księcia-biskupa Bazylei - i lordów jako znajdujących się w hrabstwie Burgundia. Księstwo zostaje ponownie zredukowane do jednego powiatu.
W 1748 r. „Quatre Terres” (ziemie zależne od Héricourt , Châtelot , Clémont i Blamont ) zostały zaanektowane przez Francję pod rządami Ludwika XV , za zgodą Karola II Wirtembergii . W 1786 roku nowy traktat ustanowił granice między dwoma suwerennymi państwami. W przededniu rewolucji prawa księcia Wirtembergii we Francji miały bardzo zróżnicowany charakter: niektóre zostały zredukowane do zwykłych praw własnościowych nad pewną liczbą wiosek położonych w Alzacji, Franche-Comté, Burgundii; inni mają absolutną suwerenność.
Seigneury z Blamont obejmował szesnaście wsie Autechaux, Blamont , Beaucourt, Bondeval , Dannemarie , Écurcey , Glay , Herimoncourt , Meslières , Pierrefontaine-lès-Blamont , Roches-lès-Blamont , Seloncourt , Thulay , Vandoncourt , Villars-les- Blamont , a także Audincourt i Dasle , na wpół zniknęły z hrabstwem Montbéliard.
Panowanie ChâtelotSeigneury z Châtelot włączone, oprócz Saint-Maurice, jej głównego miasta, dziesięć następujących wsiach: Blussans, Blussanjeaux, Châtelot, Colombier-Châtelot, Colombier-Fontaine, Echelotte i Longevelle; jak również Beutal i Lougres, pół-partie z hrabstwem Montbéliard; i Montenois, rozstają się z panowaniem Granges.
Panowanie nad ClémontSeigneury z Clémont włączone, oprócz Montécheroux, kapitału, wsi Liebvillers jak również części wsi Damjoux, Noire-Fontaine, Poset i Villers-sous-Damjoux.
Panowanie HéricourtWłasność Héricourt obejmowała, oprócz Héricourt, wsie Byans , Brevilliers , Chagey , Chenebier , Echavanne , Luze , Mandrevillars , Saint-Valbert , Verlans i Vyans-le-Val ; jak również wsie Aibre , Bussurel , Champey , Coisevaux , Echenans-sous-Mont-Vaudois , Laire i Tremoins , które znajdowały się w połowie drogi z hrabstwem Montbéliard; i wieś Tavey , w połowie drogi z Abbé de Lure .
10 października 1793The przedstawiciel na misji Bernard de Saintes zajmuje księstwa Montbéliard, a dekretem podjęta następnego dnia, oświadcza, że zdobyty z Francji.
W 1793 roku , dzięki jego przywiązanie do Francji , Księstwo przyniósł czterdzieści pięć nowych gmin: Abbévillers , Aibre , Allenjoie , Allondans , Arbouans , AUDINCOURT , Badevel , Bart , Bavans , Belverne , Bethoncourt , Bretigney , Brognard , Clairegoutte , Courcelles- lès -Montbéliard , Couthenans , Dambenois , Dampierre-les-Bois , Dasle , Désandans , nawozów , Étobon , Étouvans , Étupes , Exincourt , Fesches-le-Châtel , Frédéric-Fontaine , Grand-CHARMONT , Issans , Laire , Magny-Danigon , Montbéliard , Nommay , Presentevillers , Raynans , Sainte-Marie , Sainte-Suzanne , Saint-Julien-lès-Montbéliard , Semondans , Sochaux , Taillecourt , Valentigney , Le Vernoy , Vieux-Charmont i Voujeaucourt .
Z Mandeure wynikające z Rzeczypospolitej z Mandeure załączone jednocześnie te gminy najpierw przymocowane do Górna Saone , stanowiących nowy okręgu o Montbéliard w 1793 , składa się z czterech kantonów ( AUDINCOURT , Clairegoutte , Désandans i montbéliard ).
W 1797 kantony Audincourt, Désandas i Montbéliard zostały przeniesione do departamentu Mont-Terrible , a następnie w 1800 , wraz z likwidacją tego departamentu, do Haut-Rhin . Wraz z wprowadzeniem nowego podziału w tym roku utworzyli tylko dwa kantony ( Audincourt i Montbéliard ) dystryktu Porrentruy .
Wreszcie, w 1816 roku , po francuskich strat terytorialnych 1815 , w tym zwrot całej reszty okręgu Porrentruy do Szwajcarii , kantony Montbéliard i Audincourt wkręcone do Doubs , zintegrowany z dzielnicy. De Saint-Hippolyte , a Montbéliard został subprefekturą w miejsce Saint-Hippolyte.
Tylko gmina Couthenans ponownie zmieniła departamenty w 1829 r. , aby zostać ponownie przyłączona do Haute-Saône .
Kantony Audincourt i Montbéliard nadal doświadczały pewnych modyfikacji granic z sąsiednimi kantonami i zostały podzielone w 1973 i 1982 roku , dając początek obecnym kantonom Montbéliard-Est i Montbéliard-Ouest , Audincourt , Étupes , Sochaux-Grand-Charmont , z Walentynki .