Plumancy Square

Plumancy Square
Przykładowa ilustracja artykułu Place Plumancy
Miejsce Plumancy w 2013 roku .
Sytuacja
Informacje kontaktowe 45 ° 11 ′ 13 ″ na północ, 0 ° 42 ′ 52 ″ na wschód
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
Miasto Perigueux
Okolice Stacja / Saint-Martin
Morfologia
Rodzaj Rondo
Formularz Okrągły, a następnie sześciokątny
Szerokość 65 m
Historia
Stare nazwy Kwadrat okrągły St. Martin ( XIX th  century )
Pomniki Umieść fontannę Plumancy
Geolokalizacja na mapie: Francja
(Zobacz sytuację na mapie: Francja) Plumancy Square
Geolokalizacja na mapie: Périgueux
(Zobacz sytuację na mapie: Périgueux) Plumancy Square

Strona Plumancy jest rondo znajduje się w centrum Périgueux , w dziale z Dordogne we Francji .

Historia terminach miejsce z powrotem do XIX th  century , co czyni go najstarszym rondo w mieście. Wcześniej znany jako „Place Ronde Saint-Martin”, od 1866 roku został nazwany imieniem zastępcy stewarda wojskowego Jeana Plumancy'ego . Fontanna pośrodku ronda została wzniesiona w 1890 roku w celu rozprowadzania wody w okolicy. Z biegiem czasu ten ostatni często się pogarsza i jest przedmiotem kilku kolejnych uzupełnień.

Historia

Wojskowy sub-steward Jean Plumancy ( 1788 - 1860 ) wskazuje w swej woli , że powierzone mu fortunę Périgueux , jego narodzin. Po proteście spadkobierców i zgodzie z ratuszem zapis zostaje oficjalnie potwierdzony dekretem cesarskim w sprawie2 marca 1861. W uznaniu gmina potem daje jej nazwę w 1866 roku w miejsce dawniej znany jako „okrągłego Place Saint-Martin”, kiedy pojawia się w XIX th  century , nazwa na Urban Planu Ogólnego 1845 przez architekta miasta, Élie Poncet Cruveilher (lub Cruveiller) jest bezpośrednim następcą Louisa Catoire'a jako architekta miasta.

W 1860 roku , ludność miejska zwiększyła i potrzeba wody wzrósł gwałtownie. Fontanna chorych w dzielnicy Saint-Georges była wówczas jedynym źródłem w Périgueux. Następnie miasto buduje drugą w dzielnicy Toulon, a następnie woda rozlewa się po całym mieście, a każdy plac ma wtedy własną fontannę . Architekt Alexandre Antoine Lambert dostarczył plany fontanny wykonanej przez wykonawcę M. Barret de Périgueux, która stała na placu w 1890 roku . Jego woda pochodzi ze źródła Otchłani w Tulonie. Zwieńczona posągiem młodej kobiety, szybko zyskała przydomek „Madame Plumancy” przez mieszkańców.

Pod koniec XIX th  wieku , burżuazja Périgord stopniowo przesuwał się po obu stronach placu obecnie, zwłaszcza na północ od Rue Gambetta, nowoczesne centrum miasta. Od lat 70. XX wieku miasto wyremontowało ponad 500 domów w pobliżu, w dzielnicy Saint-Martin , a nawet na samym rynku.

Od momentu powstania fontanna przeszła kilka renowacji. Tym samym przeszedł kilka faz prac w 1982 r. (Utworzenie dodatkowego zbiornika) - zarządzany przez miejskie służby techniczne i zainaugurowany17 stycznia 1983- następnie w 2000 roku z renowacją niecki fontanny. Ostatnia ma miejsce w kwietniu 2012 roku , kiedy rozpoczyna się trzymiesięczny okres remontu Plumancy. Projekt ten jest oczekiwany przez prawicową opozycję miejską od września 2011 roku . Firma kamieniarska Chinours z Saint-Laurent-sur-Manoire , elektrycy z firmy Spie z Razac-sur-l'Isle , fontanny z Ide du Bugue , serwis kamieniarski z Périgueux oraz terytorialny serwis Architektury i Dziedzictwa (STAP ) biorą udział w pracach. Odnawiają dwie misy, zmieniają trajektorię strumieni wody, aby uniknąć uszkodzenia kamienia, oraz naprawiają instalację elektryczną i oświetleniową. Heritage Foundation jest atrakcyjne dla darowizny uratować ten zabytek. Całkowity koszt osiągnął 194 000 euro, z czego 60 000 sfinansowała Rada Generalna Dordogne . W dniu zainaugurowano zakończenie remontu18 lipca 2012. Niektóre usterki utrzymywały się do końca 2012 r., Zwłaszcza z powodu braku wody w zlewni. Od 5 do23 maja 2014, fontanna jest ponownie w budowie, ponieważ zaobserwowano słabe wykonanie robót w 2012 roku w przypadku uszczelnienia basenu; finansowanie zapewnia gwarancja.

Charakterystyka

Pierwotnie okrągła , Plumancy Place ma obecnie kształt sześciokąta . Ze średnią szerokością 65 metrów można do niego dojechać autobusem linii 5 Péribus .

Nowoczesne dzielnice centrum miasta , znajdujące się po obu stronach placu, mają głównie charakter mieszkalny. Miejsce Plumancy jest zarejestrowane jako „AY13” wśród wysepek zgrupowanych razem dla celów informacji statystycznych (IRIS) Périgueux , założonych przez Insee .

Co roku Place Plumancy wita w czerwcu wystawców "Saint-Martin fair", pchlego targu wyprzedaży garażowej .

Śledź rozwój

Sześć prostych pasów prowadzi do Place Plumancy i tworzy gwiazdę, a działki placu są inspirowane Place de l'Étoile w Paryżu . Od strony północno-północno-zachodniej i w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara (kierunek ruchu pojazdów) jedź jedna za drugą: rue des Jacobins, północno-zachodnia część rue Gambetta - dawna rue Saint-Martin -, rue de Metz - dawna rue du Pont-Saint-Nicolas -, rue René-Lestin - dawna rue de la Nouvelle Halle lub de la Halle -, południowo-wschodnia część rue Gambetta - dawna rue Saint-Martin - i rue de Varsovie - dawniej rue du Pont-Saint-Nicolas, następnie rue de Metz.

„Madame Plumancy”

Kiedy Amerykanie przyjeżdżają do Périgueux podczas I wojny światowej , porównują fontannę do Statuy Wolności .

Na środku placu fontanna jest zbudowana z kruchego wapienia z Charente z Vilhonneur  : w rzeczywistości stan fontanny pogarsza się z każdym okresem mrozów . Od remontu w kwietniu 2012 roku kamień pochodzi z Limeyratu . Na szczycie fontanny stoi alegoria Périgueux, ubrana jak w średniowieczu . W lewej ręce trzyma tarczę z herbem miasta i opiera się na mini-reprodukcji dzwonnicy katedry Saint-Front . Fontanna-statua została wykonana przez rzeźbiarza Maurę z Bordeaux.

U stóp rzeźby znajdują się tablice z nazwiskami osób z czasów, gdy wzniesiono pomnik: Georges Saumande , burmistrz Périgueux , Sadi Carnot , prezydent republiki , Ernest Constans , jego minister spraw wewnętrznych i Prosper Fournier , Prefekt Dordonii . Z jednej strony cokołu jest też napisane: „  TEN POMNIK / ZOSTAŁ WSTAWIONY DO WYKONANIA / PAMIĘĆ O PRACACH / ZAOPATRZENIE W WODĘ / DU TOULON / 1890  ” .

Obecnie pracują trzy pompy elektryczne i obsługują trzy sekwencje strumieni: te z basenu peryferyjnego, te wypływające z posągu i te z basenu górnego, powodujące wodospady .

Struktury

W 2013 roku Place Plumancy połączyło kilka struktur gospodarczych: centrum medyczne, kancelarię prawniczą oraz agencję grupy Aviva .

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Podczas inauguracji18 lipca 2012, Michel Moyrand , prezydent Périgueux, wskazuje, że „nie oznacza, że Prezydent Rzeczypospolitej nie było. Był to sposób na uhonorowanie go poprzez wpisanie jego imienia na pomniku ” (komentarze zebrane przez Sud Ouest ).

Bibliografia

  1. Penaud 2003 .
  2. Grégoire Morizet, „  The undersides of Madame Plumancy  ”, South West ,4 maja 2011( czytaj online ).
  3. Chantal Gibert, „  Périgueux: woda tryska ponownie przy fontannie Plumancy  ”, South West ,19 lipca 2012( czytaj online ).
  4. [PDF] "  Pozwól sobie opowiedzieć o współczesnych architektach w Périgueux od 1826 do 1936 r.  " , Na perigueux.fr ,luty 2013(dostęp 15 stycznia 2014 ) .
  5. Biuletyn Christian Salviat Towarzystwa Historyczno-Archeologicznego w Périgord , 2003 , str.  353.
  6. Genty 1984 , str.  885.
  7. Genty 1984 , str.  911.
  8. Hervé Chassain, „  Critical opposition  ”, South West ,3 września 2011( czytaj online ).
  9. Hervé Chassain, „  Youth cure for the Plumancy fountain  ”, South West ,12 kwietnia 2012( czytaj online ).
  10. [PDF] „  Wezwanie do darowizn w celu ratowania i ulepszania fontanny Plumancy  ”, Périgueux, magazyn Périgourdins ,Lipiec-sierpień-wrzesień 2012, s.  6 ( czytaj online ).
  11. AV, „  Plumancy takes again the water  ”, South West ,11 września 2012( czytaj online ).
  12. Hervé Chassain , „  Znowu mówimy o fontannie Plumancy  ”, wydanie Sud Ouest Dordogne ,5 maja 2014, s.  15.
  13. Genty 1984 , str.  884.
  14. „  Linia 5 - Mapa i rozkłady jazdy - Korzystanie z sieci  ” , na peribus.agglo-perigueux.fr (dostęp 23 listopada 2013 ) .
  15. [PDF] „  Plan montażu IRIS 2000 - Périgueux - 24322  ” , na insee.fr ,Maj 2001(dostęp 10 grudnia 2013 ) , s.  10.
  16. Alain Bernard, „  Fair day  ”, South West ,24 czerwca 2011( czytaj online ).
  17. Hervé Chassain, „  The life of roundabouts  ”, South West ,16 sierpnia 2011( czytaj online ).
  18. „Komunikat M. Dannery”, Biuletyn Towarzystwa Historyczno-Archeologicznego Périgord , 1934, tom 61, str.  388 ( czytaj online )
  19. Alain Bernard, „  Nowe konstrukcje coraz rzadsze  ”, South West ,30 sierpnia 2011( czytaj online ).
  20. Hervé Maze-Sencier, „  Aviva Périgueux  ” , na aviva.fr (dostęp 25 listopada 2013 ) .

Załączniki

Bibliografia

Dokument użyty do napisania artykułu : dokument używany jako źródło tego artykułu.

Powiązane artykuły