Pierre Matossy

Pierre Matossy
Narodziny 15 kwietnia 1891
Bessé-sur-Braye
Śmierć 25 sierpnia 1969(w 78)
Ploubazlanec
Imię urodzenia Pierre Edouard Matossy
Narodowość Francuski
Czynność Malarz , grawer
Trening Paryska Szkoła Sztuk Pięknych
Ruch sztuka figuratywna
Nagrody Oficer Orderu Zasługi,
Kawaler Orderu Legii Honorowej
Rzym (1920)

Pierre Matossy to francuski malarz , grafik i plakat artysta , urodzony15 kwietnia 1891w Bessé-sur-Braye ( Sarthe ) i zmarł dnia25 sierpnia 1969w Ploubazlanec ( Côtes-d'Armor ).

Biografia

Urodzony w Bessé-sur-Braye, mieszkający w przedszkolu z paryskimi rodzicami po tym, jak bardzo wczesne dzieciństwo zostało powierzone dziadkom Sarthois, Pierre Matossy został skazany przez autorytarną matkę na karierę wojskową, której wciąż odmawiał. W ten sposób popełnia akt buntu, uczęszczając na wieczorne zajęcia w miejskiej szkole rysunku na Montparnasse . Po uzyskaniu matury w Lycée Buffon opuścił rodzinne mieszkanie i wstąpił do École nationale supérieure des beaux-arts , żyjąc z ról statystów pełnionych w teatrze Châtelet . Zmobilizowany w 1914 r., Pięciokrotnie ranny na froncie (bitwy nad Mozą i Sommą, których rysunki posiadamy, takie jak Dom splądrowany na Mozy z 1915 r.), Traci władzę w prawej ręce i po trzech latach i połowę hospitalizacji, której towarzyszyły liczne operacje, musiał na nowo nauczyć się grawerowania, rysowania i malowania leworęcznego . Powrót do Szkoły Sztuk Pięknych w 1918 r. I poświęcenie przyniosły mu kolejno miniaturową nagrodę, następnie drugą nagrodę w Rzymie , a na koniec Grand Prix de Rome w grawerowaniu w 1920 r. Wspominając tę ​​ostatnią nagrodę, The Revue d „art ancien et moderne wyraża uznanie dla jego wytrwałości: „ ciężko ranny na wojnie, posiadacz medalu wojskowego i Croix de guerre  ; po ranach pozostał sparaliżowany z prawej strony i lewą ręką trzyma dłuto ” .

Grand Prix de Rome przyniosła mu pobyt pięcioletniego w Villa Medici , a prace z tego okresu rzymskiego, głównie z mitologicznych inspiracji ( The Trzech Gracji w ogrodach Villa Medici ), są częścią " przesyłek z Rzymu wystawa odbyła się w Paryżu w rPaździernik 1924. Po powrocie do Francji pracował nad dekoracją kilku liniowców, w tym Normandie , wykonał płótna i akwarele (około trzystu według Géralda Schurra , pięćset według Georgesa Gauriaulta), a także ryciny dla opactwa Saint-Wandrille. od Fontenelle . Wreszcie stworzył plakaty dla firm kolejowych.

Od 1935 roku Pierre Matossy odwiedził Hiszpanię , Włochy i Grecję . W 1936 i 1937 podróżował także do Syrii , Libanu i Persji , przywożąc prace, które miał wystawiać w Paryżu wKwiecień 1937.

Nagroda Madagaskaru przyznana mu w 1939 r. Obejmuje stypendium na podróż, którą II wojna światowa odkłada w 1947 r., W którym Pierre Matossy udał się więc na Madagaskar , a następnie na wyspy Nosy Be , Reunion i Mauritius, gdzie opisuje krajobrazy i widoki miejsc (takich jak pałac królowej Ranavalony Ire w Antananarywie ), które wystawiał w Paryżu w 1949 roku. W latach 1951-1953 podróżował przez Senegal , Mauretanię , Gambię , Benin (wtedy Dahomej ), Burkina Faso (wtedy Górna Volta ), Wybrzeże Kości Słoniowej i Mali (wówczas francuski Sudan ). Późniejsze prace cytują widoki Ile de Gorée i taniec czarowników wśród Dogonów z tej podróży .

Ostatnia wielka podróż Pierre'a Matossy'ego zabrała go do Nowej Kaledonii w 1968 roku . Po powrocie, pragnąc zrealizować swoją pasję do malarstwa pejzażowego w Bretanii , przeniósł się do Ploubazlanec, gdzie25 sierpnia 1969stoi przed sztalugami, muśnięty w dłoni, gdy nagle pochwyci go śmierć.

Malowidła ścienne

Książki ilustrowane

Plakaty

Prace w zbiorach publicznych

We FrancjiW JaponiiW Senegalu

Przywołane kolekcje prywatne

Wystawy osobiste

Wystawy zbiorowe

Nagrody

Krytyczne przyjęcia

Uwagi i odniesienia

  1. Johanna Matossy, Biografia Matossy na matossy.over-blog.com.
  2. Dom splądrowali w Mozy , zamieszczonym na stronie 119 książki Gérald Schurr w Mali mistrzowie malarstwa (tom 6) jest częścią kolekcji dzieł Pierre Matossy przechowywane w Invalides.
  3. Emmanuel Bénézit , Słownik malarzy, rzeźbiarzy, projektantów i rytowników , Gründ, 1999.
  4. La Revue d'Art Ancien i Moderne , n o  647, 35 lipca 1920 r.
  5. Arsène Alexandre, Les envois de Rome , Le Figaro , czwartek, 16 października 1924 r.
  6. Gérald Schurr, Le guidargus de la peinture , Les éditions de l'homateur, 1993, strona 703.
  7. Georges Gauriault, Biography of Pierre Matossy , on veroniquematossy.canalblog.com, 2012.
  8. Pierre Belvès, „Sto lat plakatów kolejowych”, La Vie du Rail , 1980.
  9. Le Figaro, sekcja Wystawy , czwartek 15 kwietnia 1937.
  10. Gérald Schurr, Mali mistrzowie malarstwa , tom 6, Les Éditions de l'Amateur, 1985.
  11. Lynne Thornton, Afrykańczycy, podróżujący malarze , wydanie ACR, 1990.
  12. Przewodnik po Muzeum Historycznym AOF , Ifan, Dakar, 1955.
  13. Tabela reprodukowana na stronie 259 książki Lynne Thornton The Africanist Painters Travellers .
  14. Wyświetla powielana pod n O  78 w książce Pierre Belvès sto lat plakatów kolejowych , La Vie du Rail, 1980.
  15. Pape Chb Bassène, „Dom niewolników jako inspiracja historyczno-artystyczna”, w: „Afryka: upamiętnienie niewolnictwa i handlu niewolnikami  ”, Afrik , 11 maja 2012 r.
  16. Maryse Bazaud, Claudine Lang i Marianne Malicet, „Katalog biblioteki Paula Claudela w Brangues  ”, w Annales littéraires de l ' Université de Besançon , Paryż, Les Belles Lettres, 1979.

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne