Philippe Demonsablon | |
Narodziny |
30 kwietnia 1927 Soissons ( Francja ) |
---|---|
Śmierć |
17 stycznia 2017 r Boulogne-Billancourt ( Francja ) |
Narodowość | Francuski |
Zawód | Krytyk filmowy , inżynier budownictwa lądowego |
Lata działalności | 1953-1962 |
Głoska bezdźwięczna | |
Kraj | Francja |
Głoska bezdźwięczna | prasa pisemna |
Prasa pisemna | Notebooki kinowe (1953-1960) |
Philippe Demonsablon , urodzony w30 kwietnia 1927w Soissons i zmarł dalej17 stycznia 2017 rw Boulogne-Billancourt , jest francuski filmu krytyk z 1950 roku , który później został inżynierem .
Ukończył klasę École polytechnique z 1946 r., A następnie klasę inżynierów budownictwa lądowego z 1951 r. W National School of Bridges and Roads , Demonsablon był jednym z nowych krytyków zatrudnionych w Cahiers du Cinéma na początku lat 50. XX wieku przez André Bazina i Jacquesa Doniol -Valcroze . Wchodząc do recenzji z wydaniem świątecznym 1953 r., Specjalnym „Kobiety i kino”, Demonsablon następnie aktywnie uczestniczy w tworzeniu polityki autorskiej przez „młodych Turków” recenzji.
Podpisuje około pięćdziesięciu tekstów w Cahiers , broniąc Anthony'ego Manna ( jestem poszukiwaczem przygód ), Fritza Langa ( Human Desires and the Indian dypych The Bengal Tiger and The Hindu Tomb ), Luchino Viscontiego ( White Nights ), Ingmara Bergmana ( The Waiting for women) ), czy też King Vidor , Kenji Mizoguchi , Nicholas Ray , tekst zmarłego Jeana Renoira i Jacquesa Rivette'a o Roberto Rosselliniego . Zainteresowany kinem amerykańskim i bliski „młodym Turkom” Demonsablon podchodzi także do estetycznych refleksji Erica Rohmera , wyróżniając się krytycznymi wynalazkami, takimi jak „mitologiczny leksykon twórczości Alfreda Hitchcocka ”.
Pod koniec dekady, kiedy pojawili się nowi krytycy ( Luc Moullet , Jean Douchet , André S. Labarthe ), Demonsablon był już jednym z najstarszych w redakcji z Jeanem Domarchim czy Charlesem Bitschem . W obliczu poparcia Nowej Fali poszedł w ślady redaktora naczelnego Érica Rohmera, kontynuując pisanie o kinematograficznym klasycyzmie. Publikuje swój ostatni tekst wMaj 1960Na Nagle, zeszłego lata przez Joseph L. Mankiewicz . Poza Cahiers , Demonsablon przyczynił się do recenzji Labarthe'a L'Écran w 1958 roku, a następnie do Présence du cinéma , wydając wydanie na temat Otto Premingera w 1962 roku.