Rodzaj | Pałac-Forteca |
---|---|
Początkowe miejsce docelowe | Siedziba Lordów Florencji |
Bieżące miejsce docelowe | Ratusz i Muzeum |
Styl | średniowieczny |
Architekt | Arnolfo di Cambio |
Budowa | 1299-1314 |
Właściciel | Gmina Florencja |
Dziedzictwo | Włoskie dobra kulturowe ( d ) |
Stronie internetowej | cultura.comune.fi.it/pagina/musei-civici-fiorentini/museo-di-palazzo-vecchio |
Kraj | Włochy |
---|---|
Region | Toskania |
Miasto | Florencja |
Adres | Piazza della Signoria |
Informacje kontaktowe | 43 ° 46 ′ 10 ″ N, 11 ° 15 ′ 22 ″ E |
---|
Palazzo Vecchio jest ratusz z Florencji , stolicy Toskanii we Włoszech . Ten pałac-forteca, w kształcie równoległościanu, znajdujący się na Piazza della Signoria , jest jednym z najpiękniejszych budynków w mieście. Biegnie wzdłuż Loggia dei Lanzi i Uffizi . Jego nazwa sięga czasów przeniesienia Medyceuszy do nowego Pałacu Pitti położonego po drugiej stronie rzeki Arno , skąd pałac będzie nazywać się vecchio (po włosku „stary”).
Budowę pałacu rozpoczęto w 1299 roku pod kierunkiem architekta Arnolfo di Cambio . Pierwotnie nosił nazwę Palazzo della Signoria (Pałac Lordów) i był siedzibą rządu Florencji ( la Signoria ).
Pod koniec XIII -go wieku, Florencja miasto zdecydowało się wybudować pałac, aby pokazać swoją siłę i zapewnić większe bezpieczeństwo dla władz miejskich, w tym czasie ucisku. Będzie to siedziba Signorii („Lordship”) , czyli rządu Republiki Florenckiej .
Budynek przypisuje się Arnolfo di Cambio , architektowi katedry i kościoła Santa Croce . Jego budowę rozpoczęto w 1299 r., A zakończy się w 1314 r. Pałac wzniesiono na ruinach Palazzo dei Fanti i Palazzo dell'Esecutore di Giustizia . Arnolfo di Cambio w konstrukcji fasady oparł się na starożytnej wieży rodziny Vacca i rodziny Bizzo . To jest powód, dla którego wieża (94 m wysokości) nie znajduje się pośrodku budynku. Ta wieża zawiera dwie małe cele, z których w połowie wysokości widzimy małe okna Alberghetto i które służyły jako więzienie dla Cosimo Starszego (1433) i Jérôme Savonaroli (1498). Wieża strażnicza nosi imię jej projektanta Torre di Arnolfo , jest to typowa toskańska dzwonnica architektoniczna, zwieńczona krenelażem.
Zegar został pierwotnie zbudowany przez Donatello , ale został zastąpiony w 1667 roku przez zegar Vincenzo Vivianiego .
Replika Dawida z Michelangelo znajduje się na placu przed budynkiem, charakterystycznym i symbolicznym miejscu strategicznym (zasilanie, a następnie podróży do dzisiaj) i Hercules i Cacus przez Baccio Bandinelli .
Wieża strażnicza ukończona w 1310 r. Jest dzwonnicą z potrójnym rzędem kwadratowych blanków typu Guelph z wystającym chodnikiem . Jest poza centrum ogólnego planu pałacu, ponieważ został zbudowany na ruinach starej wieży Foraboschi Ghibelline . Na szczycie wieży znajduje się wiatrowskaz w kształcie lwa, kopia oryginału wystawiona na parterze budynku.
Niektóre zamki w Toskanii skopiują tę dzwonnicę (na mniejszą skalę), aby udekorować swoje pałace (na przykład: castello di Montegufoni niedaleko Montespertoli na Frazione de Montagnana) i tym samym okażą wierność Republice Florencji.
Na głównej fasadzie z widokiem na Piazza della Signoria , poniżej łuków korytarza, namalowano serię herbów, których ukończenie datuje się na 1353 rok i które na swój sposób dają wgląd w sytuację polityczną miasto w czasie Due i Trecento ( XIII TH i XIV th stulecia). Seria powtarza się kilkakrotnie i zawiera kilkakrotnie w przypadkowej kolejności następujące herby, przedstawione tutaj w porządku chronologicznym.
Bryła pałacu jest masywna, a jego fasady poprzecinane są podwójnymi przęsłami, które osłabiają surowy wygląd. Konsole ze wspornikami przedstawiają ceramikę broni i dobytku zdobytego militarnie lub politycznie.
Dziedziniec wejściowy (pierwszy dziedziniec lub dziedziniec Michelozza)Pierwszy dziedziniec, do którego prowadzą główne drzwi z Piazza della Signoria, został zaprojektowany w 1453 roku przez Michelozza . W 1565 roku, z okazji ślubu Francois I er de Medici, syn Cosimo I st Joan Austrii, siostrą cesarza Maksymiliana II, stocznia została przekształcona i urządzone w stylu manierystycznym żywiołowy nad projektem przez Giorgio Vasariego.
Na tympanonach na całym dziedzińcu reprodukowane są znaki kościołów i kongregacji członków oraz zawodów miasta, natomiast w dolnych rejestrach na cześć Joanny Austriackiej maluje się widoki miast Habsburgów. Imperium . Sklepienia wzbogacają groteskowe dekoracje .
W centrum, w miejscu starej studni, Battista del Tadda i Raffaello di Domenico di Polo wznieśli porfirową fontannę, na której umieszczono najstarszy z brązu posąg Dzieciątka z delfinem autorstwa Andrei del Verrocchio (1476).
W niszy przed fontanną znajduje się Sansone e il Filisteo autorstwa Pierino da Vinci : kolumny są bogato zdobione naprzemiennymi rowkami pozłacanych sztukaterii. To jest kopia oryginalnego posągu (przeniesionego na drugie piętro na tarasie Giunone).
Od strony dziedzińca drzwi prowadzą do starej Sali Broni: ta, kiedyś używana jako magazyn broni i amunicji, jest obecnie wykorzystywana do wystaw czasowych lub różnych wydarzeń.
W Styczeń 2021, luksusowa grupa Kering ogłasza finansowanie renowacji dziedzińca Michelozzo.
Galeria
Freski Vasariego
Drugi dziedziniec, znany jako Cortile della Dogana (Sąd Celny), ma masywne filary zbudowane w 1494 roku przez Il Cronaca, aby wspierać Salone dei Cinquecento na drugim piętrze; to w tym pomieszczeniu gromadzili się uffici della dogana (celnicy) od czasów Leopolda II z Toskanii.
Florenckie zwyczaje przyjęły do depozytu towary spoza Wielkiego Księstwa, oczekując na odbiór przez odbiorcę, który odebrał je za zapłatą podatku. Po powodzi rzeki Arno3 listopada 1844Ponieważ towary zostały poważnie uszkodzone, biuro zostało przeniesione do Casino di San Marco via Cavour, gdzie znajdowały się biura Sądu Apelacyjnego.
Obecnie znajduje się tu kasa muzealna i sklep.
Trzeci dziedziniecTrzeci dziedziniec, Cortile nuovo , został zagospodarowany przez Bartolomeo Ammannati i Bernardo Buontalenti na zakończenie rozbudowy via dei Gondi i via dei Leoni, która zapewnia dostęp do urzędów miejskich i schodów prowadzących do biur Sindaco i rządu .
Zaprojektowany i zbudowany w latach 1495-1496 przez Simone del Pollaiolo , na wschodniej i zachodniej ścianie znajdują się freski Vasariego przedstawiające zwycięstwa Florencji nad Sieną i Pizą .
Kasetonowy sufit składa się z 39 paneli pomalowanych przez Vasariego i jego warsztat. Reprezentują one importanti episodi della vita di Cosimo I (główne epizody z życia Cosimo I er ), dzielnic miasta i samego miasta, z centrum reprezentującym apoteozę: Scena di Gran Duca di glorificazione come Firenze e di Toscana (Scena gloryfikacji Wielkiego Księcia Florencji i Toskanii).
Na północ od sali, oświetlonej dużymi oknami, znajduje się korytarz zwany Udienza : został zbudowany przez Baccio Bandinellego, aby przyjmować obywateli i ambasadorów; jest ozdobiony freskami przedstawiającymi wydarzenia historyczne, takie jak przybycie papieża Bonifacego VIII, które przyjęli ambasadorzy i który wypowiedział słynne zdanie „Voi fiorentini siete la quintessence. "
Detal sufitu: Apoteoza Cosimo I św. Toskanii
Pracownia François I er de Medici zarezerwowała apartamenty w Palazzo Vecchio, części komunikującej się z Wystawą Pięćset, w całości pokrytej malowidłami zdobionymi stolarką.
Monumentalne apartamenty Leona X ( Quartieri monumentali )Są inne pokoje na pierwszym piętrze, siedziba Priori i quartieri of Leon X , które były używane przez dłuższy czas, ponieważ pokoje wydajności w Sindaco . Są teraz dostępne dla zwiedzających (pokój Léon-X i pokój Clément-VII), w tym dawne biuro Sindaco .
Na fresku namalowana jest genealogia rodziny Medici, dzieło George'a Vasariego, Giovanniego Stradano i Marco da Faenzy .
W scenie Triumfalnego Wjazdu Leona X na Piazza della Signoria widzimy plac przed budową Uffizi, z kościołem San Pier Scheraggio i Loggia dei Lanzi bez rzeźb.
Na obrazie Battaglia of San Leo , zdobytym przez Lorenza Duca d'Urbino dla papieża, widzimy w tle fortecę San Leo, słynącą z niewoli Cagliostro .
Pokój Klemensa VIITen pokój, poszukiwany przez Cosimo de Medici, jest częścią zestawu używanego do obchodów domu Medyceuszy. Jest dedykowany papieżowi Klemensowi VII , drugiemu po Leonie papieżowi Medyceuszy .
To było urządzone z 1556 do 1562 roku pod kierunkiem Giorgio Vasari, który namalował kilka scen, między innymi artystami, Giovanni Stradano , na suficie i ścianach iz kim będzie on podpisać się oblężenie Florencji (1558).
Cykl znanych obrazów Klemensa VII w jego roli dyplomatycznej w momencie, w otoczeniu Karola V lub François I er i innych starszych figur w domu Medici jako Duke Alessandro de „Medici i kardynała Ippolito de” Medici .
Oryginalna kostka brukowa z białej i czerwonej terakoty (terakoty) pochodzi z warsztatu Santi Buglioni , z częściami ułożonymi symetrycznie z elementami sufitu.
W czasie Ubaldino Peruzzi, że pokój był na Sindaco , meble z którego można zobaczyć na szlaku dzisiaj muzeum. Nadal jest używany na oficjalnych przyjęciach.
Ślub Henryka II i Katarzyny Medycejskiej
Oblężenie Florencji - 1530
Po zjednoczeniu Włoch, kiedy Florencja była stolicą królestwa w 1865 roku (od 1865 do 1870), kompleks Palazzio Vecchio przeszedł liczne modyfikacje. Przy okazji tych przemian narodziła się tzw. Sala Rossa, znajdująca się na pierwszym piętrze pałacu. Zrealizował go architekt Giuseppe Martelli, gdy przebudował i wyposażył przestrzeń przeznaczoną na rezydencję gubernatora Toskanii, barona Bettino Ricasoli, mianowanego przez króla Emmanuela II po plebiscycie w 1860 r. Duża kwadratowa przestrzeń jest w pełni ubrana. czerwony papier adamaszkowy z trzema dużymi ścianami ozdobionymi gobelinami z serii History of Esther , tkany we francuskiej manufakturze gobelinów . Gobeliny wystawione w tej sali, tkane w latach 1768-1789, dołączyły do Florencji w 1814 roku, przywiezione przez Ferdynanda III z Lotaryngii. Były one po raz pierwszy cytowane10 września 1816w „meblach z Würzburga” i należały do dziedzictwa księcia-arcybiskupa Salzburga Girolamo Francesco di Colloredo Waldsee, którego ramiona, kapelusz kardynalski, tkane są pośrodku górnej granicy dwóch odsłoniętych zasłon, obok dwugłowy orzeł cesarski.
W pokoju można podziwiać:
Najprawdopodobniej, biorąc pod uwagę obecność małej łazienki wykutej w grubości głównej ściany po jednej stronie pokoju, tak zwany pokój „Rossa” służył jako sypialnia barona Ricasoli.
Obecnie Sala Rossa jest poświęcona przez gminę uroczystościom ślubów cywilnych.
Umowa zawarta w dniu 5 października 1482powierzył dekorację pokoju Sandro Botticelli , Domenico Ghirlandaio i Perugino . Tylko Ghirlandaio wykonuje swoje należne zadanie. Namalował na zachodniej ścianie freski przedstawiające św.Zenoba i dwóch diakonów (w środku), Brutusa, Mucjusza Scaevoli i Camillusa (po lewej) oraz Decjusza, Scypiona i Cycerona (po prawej), połączonych razem trompe-l. architektura ”. W 1490 roku Bernardo di Stefano Rosselli ozdobił pozostałe ściany złotymi liliami na lazurowym tle. Lilie symbolizowały tradycyjny sojusz między Francją a Florencją, a zwłaszcza z Medyceuszami. WMaj 1465Ludwik XI udzielił Pierre de Médicis przywileju posiadania trzech fleurs-de-lys pojawiających się na herbie Medyceuszy.
Detal sufitu
oraz pomieszczenia przylegające i taras:
Kasetonowy sufit Sali Audiencyjnej
Kaplica ta poświęcona jest św. Bernardowi , po którym znajduje się relikwia.
Widok z okna Guardoroby
Przejście przez Morze Czerwone w Bronzino
Cnoty i święci Bronzino
Pokój ten jest nazwany karty XVI th century namalowany olejem na 53 szafek drzwi przez dominikanin Ignazio Danti ; mapy te, które są stosunkowo dokładne, dają wyobrażenie o wiedzy geograficznej tamtych czasów.
Kasetonowy sufit pokoju
Monumentalna kula ziemska
Mapa Anglii z Ignazio Danti
Mapa Francji autorstwa Ignazio Dantiego
Uwaga: widoczny z jednego z okien początek korytarza Vasariego .
studioW 2015 roku zespół z programu Secrets d'Histoire nakręcił kilka sekwencji w ratuszu w ramach numeru poświęconego Laurentowi de Médicis , zatytułowanego In Florence, Laurent the Magnificent i nadawanego na29 marca 2016 rwe Francji 2 .