Aleksander Medycejski | |
Alexandre de Medici, książę Toskanii, autorstwa Jacopo Pontormo . | |
Tytuł | |
---|---|
Książę Florencji i Penne | |
1 st May 1532 - 6 stycznia 1537 ( 4 lata, 8 miesięcy i 5 dni ) |
|
Poprzednik | wzniesiony jako księstwo |
Następca | Cosimo I st |
Biografia | |
Dynastia | Dom Medyceuszy |
Data urodzenia | 22 lipca 1510 r |
Miejsce urodzenia | Florencja , Republika Florencji |
Data śmierci | 6 stycznia 1537 |
Miejsce śmierci | Florencja , Księstwo Florencji |
Pogrzeb | Bazylika San Lorenzo we Florencji |
Tata |
Laurent II de Medici , książę Urbino |
Matka | Simonetta z Collevecchio |
Małżonka | Małgorzata Habsburgów |
Dzieci |
Giulio de Medicis (en) Giulia de Medicis Porzia de Medicis |
Dziedzic | Cosimo I st Toskanii? |
Książęta Florencji | |
Alessandro de „Medici ( Alexandre de Medici w języku francuskim), znany jako Aleksander Moor ( il Moro w języku włoskim ) (urodzony w Florence na22 lipca 1510 r - zmarł we Florencji dnia 6 stycznia 1537) był księciem Penne , a następnie panem Florencji od 1530 , księciem Florencji od 1532 do 1537 . Chociaż był nieślubnym dzieckiem, był ostatnim potomkiem głównej gałęzi Medyceuszy, który rządził Florencją i pierwszym dziedzicznym księciem miasta.
Aleksander jest nieślubnym synem młodego Wawrzyńca II de Medici , późniejszego ojca Katarzyny Medycejskiej , a zatem prawnukiem Wawrzyńca Wspaniałego . Ale dla wielu mógł być naturalnym synem kardynała Jules de Medici , wuja Laurenta, który później został papieżem Klemensem VII.
Ze względu na kolor skóry otrzymuje przydomek „Wrzosowisko”. Historycy (np. Christopher Hibbert ) uważają, że jego matka była mulatką służącą rodziny Medici, zidentyfikowaną w dokumentach jako Simonetta de Collevecchio (it) ( Collevecchio en Sabine ); inne źródła podają, że jej matka jest wieśniaczką ze wsi rzymskiej. Jednak Jean Nestor napisał w 1560 r., że to mauretańskie pochodzenie było plotką rozpowszechnianą przez wrogów Alessandro wygnanych w Neapolu.
Wraz z kapitulacją Republiki Florenckiej i w wyniku porozumienia zawartego między cesarzem Karolem V a papieżem Klemensem VII, wspieranym przez hiszpańskie oręże, zostaje nowym panem Florencji.
Po przejęciu władzy Aleksander rozpoczyna renowację instytucji republikańskich, a traktat kapitulacji miasta wymagał od niego ich poszanowania. Jego daleki kuzyn i następca, Cosimo I er , przekształcać je na stałe. Mieszkając od zawsze na dworze cesarskim Karola V, Aleksander przywiózł do Florencji swoje zwyczaje , w szczególności otaczanie się lansquenetami uzbrojonymi w halabardy, co przerażało i wprawiało florentyńczyków w zakłopotanie.
Zaczął nadawać swoim rządom charakter „książęcy”, eliminując drogie florentyńczykom symbole instytucji miejskich. Między innymi polecił Benvenuto Celliniemu (który mówi o tym w swojej autobiografii) przygotowanie ze swoją podobizną monety innej wielkości niż floren . Aleksander domaga się również, po raz kolejny wbrew wszelkim traktatom, rekwizycji broni posiadanej przez obywateli.
Wraz z księstwem instytucje florenckie doświadczyły jednak pozorów demokracji, zwłaszcza poprzez symboliczną „radę dwustu” i Senat (1532) złożony z czterdziestu ośmiu członków mianowanych dożywotnio.
Alexander poślubił legitymowaną naturalną córkę Karola V, Marguerite Habsburga , The18 stycznia 1536, ale żadne dziecko nie urodzi się z tego małżeństwa.
Zostaje zamordowany przez swojego kuzyna Lorenzino de Medici , „ Lorenzaccio ” Musseta , który podobno był kochankiem Aleksandra, rzeczywiście mieli niejasny związek, który niektórzy doradcy – relacjonuje Cellini – uznali za „chorobliwy”. Jego ciało spoczywa na ciele ojca w sarkofagu grobów Medyceuszy w Bazylice San Lorenzo we Florencji . Jego następcą został Cosimo I st , pochodzący z młodszej gałęzi Medyceuszy.
Pierwsze dwoje dzieci jest wynikiem romansu z Taddeą Malaspiną (w) .