Oktodon

Oktodon Chile degus ( degus Octodon ) Klasyfikacja według MSW

Królować	Animalia
Gałąź	Chordata
Klasa	Mammalia
Zamówienie	Rodentia
Podzamówienie	Hystricomorpha
Zamówienie na podczerwień	Hystricognathi
Rodzina	Octodontidae

Uprzejmy

Octodon
Bennett , 1832

Synonimy

• Dendrobius Meyen, 1833
• Dendroleius Meyen, 1833

Degu ( Degu ) to gatunek , który obejmuje kilka gatunków drobnych gryzoni z rodziny z koszatniczkowate napotkanego w Andach , głównie w górach Chile . Tylko gatunek Octodon degus , powszechnie nazywany w sklepach zoologicznych „ kosztywniak ” lub chilijski koszatniczek , jest hodowany jako zwierzę domowe lub laboratoryjne.

Klasyfikacja

Rodzaj ten został po raz pierwszy opisany w 1832 r. przez brytyjskiego zoologa Edwarda Turnera Bennetta (1797-1836).

Lista gatunków

Według ITIS (14 marca 2017) i Mammal Species of the World (wersja 3, 2005) (14 marca 2017)  :

• Octodon bridgesi Waterhouse, 1845
• Koszatniczka (Molina, 1782) - „oktodon” lub koszatniczka chilijska
• Oktodon lunatus Osgood, 1943
• Octodon pacificus Hutterer, 1994

Opis

Są to średniej wielkości ośmiornice. Ich całkowita długość waha się między 200 a 390  mm, a ogon mierzy od 81 do 170  mm i stanowi 70 do 80% długości głowy + ciała. Kolor sierści jest szarawy lub matowy z pomarańczowymi refleksami, a na brzuchu zmienia się na kremowo-żółty. Ogon, noszony lekko zagięty, jest tego samego koloru co tułów. Kończy się kępką czarnych włosków, mniej lub bardziej istotnych w zależności od gatunku. Uszy są dość duże i szeroko odstają od głowy, z wyjątkiem O. pacificus . Kończyny dolne nadają się do skakania, z antypoślizgowymi nakładkami na podeszwach łap. Kończyny przednie mają cztery szponiaste palce i słabo rozwiniętą piątą z gwoździem. Żołądź prącia charakteryzuje się różną liczbą punktów, 5 lub więcej, po każdej stronie.

Słowo „octodon” pochodzi od łacińskiego octo , osiem, w odniesieniu do zębów, trzonowców i przedtrzonowców w kształcie 8.

Droga życia

Są to ssaki-gryzonie, zarówno nocne, jak i dobowe.

Koszatniczka to przede wszystkim roślinożercy liściożerni . Ich dieta zmienia się w zależności od rocznego cyklu wegetacyjnego. Reabsorpcja ich odchodów ( koprofagia ) jest praktykowana w fazach spoczynku. Zapewnia im to suplement odżywczy dzięki fermentacji mikrobiologicznej, która zachodzi w kątnicy i optymalizuje trawienie włókien w okresach niedoboru.

Te społeczne zwierzęta kopią norę złożoną z szeregu tuneli, w których żyją w grupach złożonych z obu płci.

Siedlisko i dystrybucja

W stanie naturalnym wszystkie gatunki ośmiornic żyją w Andach , głównie w górach Chile , z których większość ma charakter endemiczny , z wyjątkiem kilku populacji w sąsiedniej prowincji Neuquén w Argentynie . Występują na wysokości od 0 do 1800  m n.p.m.

Stan ochrony

Octodon bridgesi (w angielskim Degu Bridgesa ) i Octodon pacificus znajdują się na niewyczerpującej liście zwierząt naprawdę zagrożonych wyginięciem (dostarczonej przez IUCN ).

Octodon degus i Octodon lunatus (w języku angielskim Moon-toothed Degu ) znajdują się na niewyczerpującej liście zwierząt najmniejszej troski LC (dostarczonej przez IUCN ).

W niewoli

Tylko Octodon degus , zwany w pet degu Chile lub po prostu „Degu” jest sprzedawany jako zwierzęta domowe lub jako NAC

Uwagi i referencje

1. Mammal Species of the World (wersja 3, 2005), dostęp 14 marca 2017
2. (i) J. Patton, U. Pardiñas GD Elia w ssaków Ameryki Południowej , tom 2, rozdział: Rodzaju Octodon Editions: The University of Chicago Press , str.  1029-1034
3. ITIS , dostęp 14 marca 2017 r.
4. Ząb ośmiornicy
5. Marie-Eve Carole Visticot, nowe zwierzątko: oktodon, koszatniczka, rozprawa doktorska weterynarii, Państwowa Szkoła Weterynaryjna w Alfort. Rok 2002
6. (w) Reference Mammal Species of the World ( 3 th ed., 2005)  : Degu

Zobacz również

Linki zewnętrzne

• (w) Odniesienie Animal Diversity Web  : Degu (dostępne14 marca 2017 r.)
• (en) Odniesienie do BioLib  : Octodon Bennett, 1832 (konsultowane w dniu14 marca 2017 r.)
• (en) Referencyjny katalog życia  : Octodon Bennett, 1832 (konsultowane na11 grudnia 2020 r.)
• (en) Referencyjna Fauna Europaea  : Octodon (konsultowane w dniu14 marca 2017 r.)
• (fr + en) Numer referencyjny ITIS  : Octodon Bennett, 1832 (+ wersja angielska ) (konsultowane na14 marca 2017 r.)
• (w) Reference Mammal Species of the World ( 3 th ed., 2005)  : Degu Bennett, 1832 (dostęp14 marca 2017 r.)
• (en) Numer referencyjny NCBI  : Octodon (w tym taksony ) (konsultowane14 marca 2017 r.)
• (en) Odniesienie IUCN  : takson Octodon (konsultowane w dniu14 marca 2017 r.)

Bibliografia

• Didier Boussarie , "L'Octodon ou dègue du Chili", Éditions Bornemann, Nowe zwierzęta domowe z Éditions Philippe Gérard, 2001. (Ta książka nie jest już publikowana!) . ( ISBN  2-85182-632-8 )
• F. MIANI-NICO, „Koniugacja ośmiornicy (Octodon degus) w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości: jej miejsce wśród gryzoni i zajęczaków domowych” - 2002. Praca nr 122 Państwowej Szkoły Weterynaryjnej w Lyonie. Dokument PDF www.vet-lyon.fr .
• Manon Tremblay (weterynarz), "L'octodon", Le jour, redaktor, 2005. Kolekcja "Nos Amis les Animaux". ( ISBN  2-8904-4740-5 ) .
• Florence DeSachy, "L'octodon", Éditions De Vechy, 2011 ( ISBN  978-2-7328-9587-1 )
• Michael Kürschner, "L'octodon", Artémis Edition, kolekcja "Poils, Plumes & Cie", 2008. ( ISBN  978-2-84416-682-1 )
• Renaud Lacroix, „Octodons sais les les nouronner, les saiser”, Éditions „Ulmer”, w kolekcji „Mini-maxi”, 2010. ( ISBN  978-2-84138-375-7 )
• Marie-Eve Carole VISTICOT „Nowy towarzysz zwierzę: The Octodon, degus Octodon - Thesis 2002? N o  340 Krajowa Szkoła Weterynarii Maisons-Alfort dokumentu PDF. These.vet-alfort.fr .
• (en) B. Saavedra i JA Simonetti, Holoceńskie rozmieszczenie gryzoni Octodontidae w środkowym Chile . W Revista chilena Historii Naturalnej .wrzesień 2003, t. 76, nr 3 (cyt. 5 lipca 2007), s.  383-389 . Przeczytaj dokument (w)