Nemobius sylvestris , że lasy krykieta , krykiet las , némobie las (e) jest to gatunek z owadów szarańcza należących do rodziny z Gryllidae , z podrodziny z nemobiinae .
Świerszcz z brązowawego drewna osiąga maksymalnie 10 mm długości. Jego ciało składa się z 3 tagów: głowy, klatki piersiowej i brzucha. Na klatkę piersiową wkładane są trzy pary nóg, z których najdalsza jest wygięta w „Z”, co pozwala jej na przeskakiwanie. Jego tegmina (lub elytra) jest zredukowana: równa połowie długości ciała u samca, jeszcze krótsza u samicy. Ma cienki prostoliniowy pokładnik o długości od 5 do 7 mm . Brak dolnych skrzydeł. Głowa zawiera narządy zmysłów, w tym parę nitkowatych anten. Wierzchołek czoła (widziany z tyłu) ma 4 wyraźne linie w kształcie litery M. Na głowie znajdujemy również aparat gębowy umiejscowiony w kierunku brzusznym typu młynka.
Biotop na świerszcza drewna składa się z lekkich drewna, polan, krawędzi suchych gleb słoneczne, ewentualnie rozsianych z tulejami, przy niskiej roślinności (porosty, mchów i innych niskich roślinności). Świerszcze drzewne uwielbiają ciepło, a ich naturalne środowisko znajduje się na poziomie gruntu, gdzie żywią się suchymi liśćmi, zwłaszcza dębem. Nie lata ani nie wspina się. Jako schronienie, w przeciwieństwie do świerszcza polnego ( Gryllus campestris ), nie buduje nor, ale chowa się w martwych liściach lub niskiej roślinności.
Ten świerszcz spędza zimę jako jaja, młode, a nawet wyobrażenia . Nieletni dorastają w czerwcu i są aktywne do listopada. Wyjątkowy przypadek u orthoptera , jego cykl biologiczny trwa dwa lata.
Samiec śpiewa stridulacyjnie, gdy tylko temperatura na to pozwala, zarówno w dzień, jak iw nocy. Emituje krótkie, dwubarwne nuty przez wiele godzin, przywołując wiadomość w alfabecie Morse'a. Trudno jest go zlokalizować, zwłaszcza gdy emituje jednocześnie kilka bliskich samców. Bardzo zwinny, ucieka przed wszelkimi zakłóceniami przez kolejne skoki i chowa się w martwych liściach lub niskich roślinach. Jego długie cerci są wyposażone w mechanosensoryczne włosy, które pozwalają mu wyczuć najmniejszy ruch powietrza, taki jak ataki jego zwykłego drapieżnika, Wilczego Pająka .
Europa Zachodnia , Maroko , Algieria . W Belgii i Francji gatunek ten, chociaż zlokalizowany zgodnie z preferowanymi przez siebie biotopami, często występuje bardzo licznie, wszędzie z wyjątkiem Korsyki.