Nanchang Q-5
Nanchang Q-5D
| ||
 Q-5 w barwach lotnictwa Armii Ludowo-Wyzwoleńczej . | ||
| Budowniczy | Nanchang | |
|---|---|---|
| Rola | Samoloty szturmowe | |
| Pierwszy lot | 4 czerwca 1965 | |
| Uruchomienie | 1970 | |
| Numer zbudowany | ~ 1000 kopii | |
| Załoga | ||
| 1 pilot | ||
| Motoryzacja | ||
| Silnik | Wapnowanie Wopen-6A | |
| Numer | 2 | |
| Rodzaj | Turbojet z dopalaczem | |
| Ciąg jednostkowy | 29,42 kN na sucho 36,78 kN z PC |
|
| Wymiary | ||
 | ||
| Zakres | 9,68 m | |
| Długość | 15,65 m | |
| Wysokość | 4,33 m | |
| Powierzchnia skrzydeł | 27,95 m 2 | |
| Szerokie rzesze | ||
| Pusty | 6.375 kg | |
| Z uzbrojeniem | 9 486 kg | |
| Maksymalny | 11830 kg | |
| Występ | ||
| Maksymalna prędkość | 1210 kilometrów na godzinę ( Mach 1,0 ) | |
| Sufit | 15.850 m | |
| Prędkość wspinaczki | 6 180 m / min | |
| Zakres działania | 600 km | |
| Uzbrojenie | ||
| Wewnętrzny | 2 pistolety Norinco 23-2K 23 mm (po 100 nabojów) | |
| Zewnętrzny | 2000 kg różnych typów pocisków powietrze-powietrze, rakiet lub bomb w 4 lub 6 punktach kotwiczenia | |
Nanchang Q-5 ( NATO kod Fantan , zwany A-5 na eksport) jest samolot szturmowy produkowany przez Republiki Ludowej . Pochodzi od MIG-19 Farmer , który chińska fabryka w Shenyang budowała już na licencji pod nazwą J-6.
Projekt
Rozwój naddźwiękowego samolotu szturmowego rozpoczął się w Shenyang Design Center w r Sierpień 1958, kierunek projektu do wykonania w Nanchang. Prototyp został porzucony w 1961 roku po problemach spowodowanych Wielkim Skokiem , ale mimo to był kontynuowany przez niewielki zespół i oficjalnie wznowiony od 1963 roku. Pierwszy lot odbył się w dniu4 czerwca 1965, a pod koniec roku dopuszczono produkcję partii przedseryjnej. Uznano, że konieczne są między innymi poważne modyfikacje systemów hydraulicznych, paliwowych i uzbrojenia, z których wylatują dwa ostatnie prototypyPaździernik 1969. Produkcja Q-5 została zatwierdzona pod koniec roku, a dostawy rozpoczęto w 1970 roku, 12 lat po rozpoczęciu projektu.
Chociaż oparty na MiG-19 , Q-5 jest jednak ostatecznie zupełnie inny z:
- całkowicie przeprojektowany przód, aby umożliwić dodanie radaru (prawdopodobnie nigdy nie zainstalowanego ), który wymagał przesunięcia wlotów powietrza na boki;
- wydłużony kadłub wykonany zgodnie z prawem rejonowym ;
- nowe skrzydła z mniej wyraźną strzałą i większą powierzchnią;
- komora bombowa o długości 4 m, która może pomieścić dwie bomby 500 kg lub dwie lub cztery (w zależności od źródła) bomby 250 kg ; wersje używane przez chińską marynarkę wojenną mogą również przenosić torpedę (zastąpiły Ił-28T jako łodzie torpedowe); drzwi komory bombowej niektórych Q-5 zostały zmodyfikowane na początku lat 70. XX wieku w celu przetestowania ich zdolności do przenoszenia broni jądrowej .
Jeśli chodzi o resztę uzbrojenia, Q-5 ma dwa inne punkty załadunku pod kadłubem na dwie bomby, dwa punkty ładowania pod każdym skrzydłem i działo 23 mm umieszczone w każdym skrzydle.
Tysiąc egzemplarzy tego urządzenia zostały zbudowane, większość to dla Armii Ludowo-Wyzwoleńczej w Chinach .
Zobowiązania
Po raz pierwszy walczył w siłach pakistańskich podczas III wojny indyjsko-pakistańskiej .
Wersje
- Q-5 , wersja pierwsza (opis w poprzednim akapicie)
- P-5I : Zasięg pierwszych Q-5 był ograniczony i, aby temu zaradzić, stworzono Q-5I w 1976 roku. Komorę bombową zastąpiono przedłużeniem głównego zbiornika paliwa i elastycznym zbiornikiem dodatkowym. Ładowność została również zwiększona do 1500 kg , z dwoma dodatkowymi punktami ładunkowymi zamontowanymi pod kadłubem. Wzmocniono konstrukcję i podwozie , ulepszono silniki WP-6, hamulec spadochronowy przeniesiono do podstawy płetwy, poprawiono fotel wyrzutowy z napędem rakietowym typu I oraz dodano nadajnik-odbiornik HF / SSB. Samolot przeszedł testy w locie pod koniec 1980 roku i został dopuszczony do produkcji w dniu20 października 1981.
- Q-5IA : ulepszona wersja Q-5I z nowym punktem obciążenia broni pod każdym skrzydłem, zwiększającym obciążenie broni o 500 kg , nowymi systemami celowania dział i bomb, elektronicznymi systemami przeciwdziałania i nowym centralnym punktem tankowania. Ta wersja została certyfikowana wStyczeń 1985i jako pierwszy został wyeksportowany - Korea Północna zakupiła 40 urządzeń . Eksport dał początek wersji A-5C.
- A-5C : wersja zamówiona przez Pakistan , która została następnie sprzedana do Bangladeszu i Birmy . A-5C uzyskał 32 zmiany w stosunku do Q-5IA, w szczególności fotel Martin-Baker PKD10 z zerowym wyrzutem, zmodernizowaną awionikę i adaptację twardych punktów dla zasobników rakietowych 356 mm w celu przenoszenia powietrza do rakiety powietrzne, takie jak AIM-9 Sidewinder . Przed produkcją zbudowano trzy prototypy.
- Q-5II : identyczna wersja z Q-5IA i wyposażona w radarowy odbiornik ostrzegawczy typu 930 z anteną na płetwie. Wszystkie Q-5IA zostały zmodernizowane do standardu Q-5II i zbudowano nowe urządzenia.
Od 1986 roku, jak i dla J-7, wersje opracowane we współpracy z Zachodem były badane (głównie dotyczące awioniki), ale nigdy nie osiągnęła produkcję z powodu sankcji podjętych przez te kraje w odpowiedzi. Represji na protestach na placu Tiananmen wCzerwiec 1989.
- Q-5K Kong Yun (Chmura): Q-5II ulepszony z pomocą francuskiej firmy Thomson-CSF i przeznaczony tylko dla Chin. Nowa awionika obejmuje laserowy dalmierz w nosie, celownik przezierny, wysokościomierz radarowy i inne ulepszenia. Nie miałby czwartego punktu importu pod skrzydłami. Program został odwołany w 1990 roku.
- Q-5M (A-5M na eksport) : Q-5II ulepszony z pomocą włoskiej firmy Alenia , z mocniejszymi silnikami, integracją zachodnich systemów, takich jak celownik , oraz czwarty pylon pod każdym skrzydłem. Pierwszy lot odbył się wSierpień 1989, ale prototyp rozbił się wkrótce potem. Najwyraźniej nie został wyeksportowany. Niektóre modyfikacje mogły zostać wprowadzone do samolotów chińskich sił powietrznych. Program odwołany przez Włochy.
- Q-5D jest wersja wyposażona w ulepszone systemy uzbrojenia i nawigacyjnych. Wypukłość w przedniej części koła zębatego prawdopodobnie zawiera nawigacyjny radar dopplerowski. Q-5D jest również wyposażony w GPS , TACAN, radarowy system ostrzegawczy i wyrzutnie wabików. Ma większy zasięg i może przenosić bardziej zróżnicowany arsenał bomb niekierowanych. Znane numery seryjne to: 11x6x, 20x2x, 30x9x, 33x9x, 31x2x.
- Wersje Q-5E i Q-5F mają zaspokoić zapotrzebowanie PLAAF na urządzenie zdolne do dostarczania precyzyjnej broni naprowadzanej (zasadniczo bomby naprowadzane laserowo ). Wydaje się, że obie wersje weszły do służby. Ze względu na niską ładowność Q-5 misja CAS wymaga zarówno Q-5F wyposażonego w kapsułę FLIR / TV z oznacznikiem laserowym, jak i kilku Q-5E, z których każdy przenosi dwie bomby LS-500J o masie 500 kg do naprowadzania laserowego (porównywalne do American Paveway I) pod skrzydłami. Zakłada się również, że Q-5E / F może przenosić pociski przeciwradarowe na potrzeby misji SEAD.
- Q-5J jest tandem dwumiejscowy przeznaczone do treningu z którego prototyp został już zbudowany i latał z28 lutego 2005. Przodu kadłub został zmieniony i powiększony żebro poprawić stabilność. Q-5J ma zastąpić przestarzałe JJ-6 ( dwumiejscowe MiG-19 ) do szkolenia pilotów Q-5.
Wygląda na to, że produkcja Q-5 dla PLAAF została wstrzymana, bez następcy tego rustykalnego i niedrogiego samolotu.
Operatorzy
Kultura popularna
- W dodatku Armored Force do gry Battlefield 2 , Q-5 jest odpowiednikiem amerykańskiego A-10 i rosyjskiego Su-25
Bibliografia
UwagiBibliografia- (en) James Hacket (redaktor), The Military Balance 2010 , Oxfordshire, Routledge ,2010, 492, str. ( ISBN 978-1-85743-557-3 )
Zobacz też
Powiązany rozwój
Porównywalny samolot
Powiązane artykuły
Powiązane artykuły
- Mikojan-Gurewicz MiG-19 Farmer
- Lista samolotów wojskowych z czasów zimnej wojny
- Przemysł zbrojeniowy Chińskiej Republiki Ludowej