Popraw to lub przedyskutuj rzeczy do sprawdzenia . Jeśli właśnie umieściłeś baner, wskaż punkty do sprawdzenia tutaj .
Nacira Guénif-SouilamasNarodziny |
30 maja 1959 Soisy-sous-Montmorency (Francja) |
---|---|
Dom | Paryż |
Narodowość | Francja |
Obszary | socjologia i antropologia |
Instytucje | Uniwersytet Paryski-VIII |
Dyplom | doktorat z socjologii na School of Advanced Studies in Social Sciences (EHESS), Paryż |
Trening | Uniwersytet Paryża V Kartezjusza |
Kierownik | Michel Wieviorka |
Nagrody | Ceny Le Monde badań uniwersyteckich |
Teren | Blog na Mediapart |
Uzupełnienia
Rozprawa doktorska: „Rzemieślnicy wolności umiarkowanych, potomkowie imigrantów z Afryki Północnej we Francji między podporządkowaniem a podmiotowością”
Nacira Guénif-Souilamas , ur30 maja 1959w Soisy-sous-Montmorency , jest socjologiem i antropologiem francuskim , profesorem uniwersyteckim na Uniwersytecie Paris VIII .
Badania Naciry Guénif-Souilamas koncentrują się na kwestiach płci i pochodzenia etnicznego , relacji między imigracją a integracją we współczesnych społeczeństwach, współczesnych formach rodzinnych i pokoleniowych, dekonstrukcji rasowych, kulturowych i społecznych stereotypów, narzucaniu norm i przypisywania tożsamości, dyskryminacji , i rasizm . Zaangażowana intelektualistka, blisko związana z Rdzenną Partią Republiki kierowaną przez Hourię Bouteldję .
Córka algierskich imigrantów , z sześcioosobowej rodziny, Nacira Guénif-Souilamas, urodziła się na północnych przedmieściach Paryża, dorastała na "ugruntowanym obszarze burżuazyjnym, granica osiągnięta", mówi. Jego ojciec prowadzi sklep monopolowy w paryskiej dzielnicy Barbès .
Studiowała na Uniwersytecie Paris V Descartes , gdzie w 1983 r. uzyskała DEA z antropologii społecznej. W 1998 r. uzyskała doktorat z socjologii na EHESS , a następnie akredytację na nadzór nad badaniami . Jej praca zatytułowana „Rzemieślnicy wolności umiarkowanych, potomkowie imigrantów z Afryki Północnej we Francji między podporządkowaniem a podmiotowością” zdobyła nagrodę Le Monde za badania uniwersyteckie.
W 2000 r. została wykładowcą nauk o wychowaniu na Uniwersytecie Paris XIII , a po 2012 r. profesorem na Uniwersytecie Paris VIII. Jest współkierownikiem projektu badawczego EXPERICE, powstałego w wyniku połączenia dwóch zespołów., jednego z Paryża. VIII i inne z Paryża XIII .
W 2009 roku była Fellow w Wellesley College (Socjologia) i Columbia University (CIST, Department of Middle East and Asia Languages and Cultures & Department of Religion) oraz Visiting Professor w Instytucie French Studies z New York University .
Nacira Guénif jest członkiem sieci badawczej i wydawniczej „Terra” oraz wiceprzewodniczącą Institut des cultures d'Islam przy ratuszu Paryża , mieszczącym się w dzielnicy Goutte d'Or .
Nacira Guénif jest „byłym doradcą Ségolène Royal ” .
19 marca 2012 r.jest członkiem jury nagród Y'abon stowarzyszenia Les Indivisibles .
Według Caroline Fourest Nacira Guénif-Souilamas jest socjolożką rdzennych mieszkańców Republiki i szkołą dla wszystkich.
W czerwiec 2012, podpisała platformę potępiającą tekst orientacyjny przyjmowany od trzech lat przez Ruch przeciwko rasizmowi i na rzecz przyjaźni między narodami (MRAP) na jego kongresie30 marca i 1 st kwiecień 2012w Bobigny. Sygnatariusze mównicy spierają się o „użycie akrytyki” wyrażenia „ anty biały rasizm ” wspomnianego w tekście przewodnim. Ten rasizm byłby, według nich, „bez siły, bez władzy, niezdolny do bycia tylko słowami. "
W 2015 roku wsparła uwolnienie Georgesa Ibrahima Abdallaha . W kwietniu zostaje zaproszona do udziału – z Marwanem Mohammedem – w konferencji „Islamofobia, rasizm szanowany? » Organizowany przez popularny i obywatelski uniwersytet Roubaix.
W 2016 r. podpisała forum wsparcia na spotkanie zarezerwowane dla „osobiście cierpiących z powodu rasizmu państwowego w kontekście francuskim” ; potwierdza, że:
„Dominująca grupa jest częścią problemu: biali ludzie, którzy nie doświadczają rasizmu i nie walczą z nim, w rzeczywistości z nim żyją i go legitymizują. Istnieje zatem wola zbudowania chronionej relacji, zwiększenia władzy i zorganizowania się. "
Wręcz przeciwnie, dla Le Figaro inicjatywa ta byłaby reprezentatywna dla „zjawiska, które jest coraz bardziej rozpowszechnione w ruchach radykalnej lewicy, a mianowicie „niemieszania”, formy domniemanego ostracyzmu, która wyklucza niektóre jednostki z debaty na ten temat. nazwa walki z dominującym „systemem”. " Prezes LICRA , Alain Jakubowicz , widzi "rasizm, który nie wymawia swojej nazwy" .
Reagując na wideo z kanału AJ + (spółka zależna Al-Dżazira Media Network, którego właścicielem przez Emir ojciec z Kataru ) w sprawie „ podziału kulturowego ” (na przykład „twerk” przez Miley Cyrus , kebaby sprzedawane przez McDonalds lub nawet warkocze Kylie Jenner ), uważa, że jest to „splot, […] nadużycie władzy, […] kontynuacja kolonizacji innymi środkami” .
25 stycznia 2017Nacira Guénif została wezwana do złożenia zeznań wraz z kilkoma stowarzyszeniami, które utworzyły partię obywatelską ( CCIF , LICRA, SOS Racisme i Liga Praw Człowieka ) w pozwie przeciwko historykowi Georgesowi Benssoussanowi . Podczas procesu , ona „zapewnia nas, że obraza” ty niby Żyd, przepraszam „często używane w języku arabskim” przeszły do języka potocznego i nie oznacza nienawiść do Żydów «» .
W 2020 roku Nacira Guénif-Souilamas oświadcza, że nie została zaproszona na konferencję w Niemczech, ponieważ została zidentyfikowana jako antysemitka.
Książka Naciry Guénif-Souilamas i Érica Macé ukazała się w 2004 roku.
Dla socjolog Sylvie Tissot refleksja przedstawiona w książce ma na celu przywołanie „odpływu, jakiego doświadczył ruch feministyczny w latach 80. i 90.” . Obie autorki analizują „feminizm republikański” . Wskazują, że kobiety odebrały obecne prawa klasie politycznej, która jest zasadniczo niewrażliwa na idee feministyczne. Ten feminizm opiera się na dwóch pojęciach:
„Dziewczyna w zasłonie i chłopiec arabski, postacie, które same opierają się na dwóch uproszczonych interpretacjach: wyobcowana dziewczyna w zasłonie, która powinna zostać wyemancypowana (nawet jeśli oznacza to wykluczenie jej ze szkoły) oraz seksistowski i brutalny arabski chłopiec, którego 'powinniśmy oglądać . "
Dla Sylvie Tissot autorzy przedstawiają analizy mające na celu zinterpretowanie „zachowań – noszenia chust i machismo chłopców z postkolonialnej imigracji – których nie należy zaprzeczać, ale, jak każdy fakt społeczny, wyjaśnić. "
Socjolog Bernard Bier uważa to badanie za „bardzo interesujące i nie powinno pozostać niezauważone, zarówno ze względu na gęstość analiz, jak i sposób, w jaki błędnie podjęto wiele powszechnych dyskursów i prac badawczych. "
Z drugiej strony socjolog Liliane Kandel poddaje ostrej krytyce i uważa, że praca „jest przerażająca, zarówno z socjologicznego punktu widzenia, jak i z feministycznego punktu widzenia. " To jest również zaniepokojony tym, że:
„Jego analizy, jego„ przeoczenia ” i jego zamieszanie (dobrowolne lub nie) podziela dziś spora liczba antyglobalistycznych i antyrasistowskich aktywistek, a nawet kilka… feministek. "
Dla Caroline Fourest w 2016 roku
„To kompendium przybliżonej i wiktymistycznej socjologii osiągnęło niesamowity wyczyn teoretyczny polegający na przedstawieniu egalitarnego i świeckiego feminizmu jako fałszywego nosa postkolonialnego rasizmu piętnującego „arabskiego chłopca”, podczas gdy zawoalowane dziewczyny byłyby… awangardą nowoczesność. "
Socjolog Josette Trat ,
„[To] zależy od feministek, by nie rezygnowały ze swojej krytyki lub zmagań pod pretekstem, że podsyci to stereotyp „arabskiego” chłopca, muzułmanina, terrorysty i gwałciciela” jest „ideą leżącą u podstaw małej kontrowersyjnej książki Naciry Guénif-Souilamas i Eric Macé, Feministki i arabski chłopiec […]. Można by pomyśleć, że słyszeliśmy niektórych działaczy politycznych z lat 70., którzy mówili, że nie jest uzasadnione potępianie gwałcicieli, gdy byli imigrantami, pod pretekstem, że dają zły wizerunek imigranckich robotników, którzy mogą zachęcać do represji. "
W Maj 2018, uczestniczy w międzynarodowej konferencji „Bandung du Nord”, organizowanej przez Międzynarodową Sieć Dekolonialną w celu „kwestionowania pamięci kolonialnej”. Jednak, jak zauważa witryna Conspiracy Watch , interweniują tam pewne osobistości „znane ze swojego spisku lub antysemityzmu”. Dla informacji ikhwan, celem jest połączenie „ruchów indygenicznych i islamistycznych (tendencja Bractwa Muzułmańskiego i Hezbollahu), w towarzystwie kilku międzynarodowych gwiazd”.
„Projekt badawczy EXPERICE ma na celu kontynuowanie badania uczenia się poza szkołą lub na marginesie szkoły. To poprzez różne przedmioty (takie jak biografie, integracja społeczna, zabawa i wypoczynek, obiekty kultury z dzieciństwa, turystyka, pozaszkolne urządzenia edukacyjne, przebieg życia, ciało i zdrowie, przedszkola, wymiany międzykulturowe) lepiej zrozumieć warunki oraz metody uczenia się towarzyszące doświadczeniu każdej osoby. "