Nazwa | Lekarz, lekarz, medyk |
---|---|
Obszar działalności | zdrowie |
Wymagane umiejętności | diagnostyka, profilaktyka, pielęgnacja chorób człowieka, ciąż i organizmu człowieka |
Poziom edukacji |
Bac bac +9 do +12 zależności od Uniwersytetu specjalności do których można dodawać +1 Rok z badań pana dniu egzaminu konkursowego |
Sąsiednie zawody |
Farmaceuta Chirurg stomatolog Pielęgniarka weterynaryjna Maieutician |
Ograniczenia | straż nocna, okresowe kary pieniężne, rekwizycja sądowa , wezwania , tajemnica lekarska |
godziny | Praca w dzień, nocna zmiana i dyżur w weekendy |
Ryzyka | wypadek narażenia na krew , skażenie chorobami zakaźnymi |
RZYM (Francja) | J1102 |
---|
W Francji , A lekarz jest profesjonalny zdrowia uprawnionego do praktyki medycyny po uzyskaniu dyplomu państwowego w dziedzinie medycyny . Może praktykować w szpitalu, prowadzić swobodną działalność lub pracować w innych strukturach (przemysł farmaceutyczny, administracja, media…). We Francji lekarze podlegają kodeksowi etyki lekarskiej zawartemu w Kodeksie zdrowia publicznego .
Lekarz jest często nazywany lekarzem w języku potocznym ze względu na jego tytuł naukowy; termin lekarz , oznaczający lekarza w języku potocznym lub nawet potocznym w części świata francuskojęzycznego, pochodzi z arabskiego طبيب tabīb , „lekarz”.
Francuski student medycyny uzyskuje status lekarza po walidacji wszystkich swoich egzaminów na pierwsze 6 lat medycyny (dawniej walidacji Certyfikatu Syntezy Klinicznej i Terapeutycznej uprawniającej do rejestracji w ogólnopolskich badaniach klasyfikacyjnych ). W tym przypadku ma specjalny status, gdzie nie jest jeszcze lekarzem, ani nawet stażystą, ale może zostać przydzielony na stanowisko FFI (Faisant Feature Intern) w oczekiwaniu na rozpoczęcie stażu. Może przepisywać, ale tylko w szpitalu publicznym i pod nadzorem lekarza medycyny.
Główną drogą do zawodu są studia medyczne we Francji, które kończą się wydaniem państwowego dyplomu lekarza medycyny .
W ramach tej Unii Europejskiej , obywatele różnych krajów Unii , gdy są one prawnie upoważniony do wykonywania zawodu lekarza w swoim kraju zamieszkania, można również ćwiczyć we Francji.
We wszystkich innych przypadkach dostęp do zawodu wymaga indywidualnego zezwolenia wydanego przez Ministerstwo Zdrowia po konsultacji z komisją. Maksymalna liczba osób, które mogą wykonywać zawody medyczne w tym kontekście, jest ustalana corocznie; jednakże uchodźcy i bezpaństwowcy nie podlegają temu limitowi.
Kilka rodzajów lekarzy może pracować w szpitalu, z wyjątkiem stażystów , uczniów w 3 -cim cyklu, a którzy mają prawo do przepisywania i podejmowania działań terapeutycznych lub diagnostycznych.
Stały pracownikLekarze szpitalni otrzymują wynagrodzenie zgodnie ze stażem pracy i kategorią, ale nigdy zgodnie ze swoją specjalnością. W przeciwieństwie do innych członków personelu szpitala nie mają oni statusu personelu szpitala publicznego. Nauczyciele-naukowcy w szpitalu są urzędnikami służby cywilnej. Pozostali mają specjalny status lekarza szpitalnego, zbliżony do statusu służby publicznej. Wyróżniają się jednak w szczególności wyzwalając się z hierarchii administracyjnej niezbędnej dla niezależności zawodu.
Funkcje specjalneNiektórzy lekarze mogą być mianowani szefami służb lub, od reformy z 2005 r., Szefami biegunów : są oni powoływani na czas określony (z reguły pięć lat) przez zakładową komisję lekarską . Nie przysługują im żadne szczególne prawa ani wyższe wynagrodzenie. Oprócz misji opiekuńczej są odpowiedzialni za szereg zadań administracyjnych. To wyjaśnia pewne niezadowolenie z tej funkcji, szczególnie w szpitalach pozauniwersyteckich.
Statuty tymczasoweZwykle są to lekarze pracujący w gabinecie.
Umowa z Ubezpieczeniem SpołecznymWe Francji o liberalnych lekarzach mówi się domyślnie, że są „kontraktowani”, to znaczy, że ich usługi są refundowane przez ubezpieczenie społeczne według stałej stawki. Wyjątkiem są lekarze „niezakontraktowani”, których honoraria są zwracane tylko po symbolicznej stawce. Są w mniejszości (<9%) .
SektoryMogą być sektora I z opłatami ustalanymi w trakcie negocjacji z kasami chorych (taka jest umowa ).
„Sektor I ze stałym prawem do przekraczania granic” (DP) to zagrożony sektor, który był zarezerwowany tylko dla lekarzy o szczególnych cechach (wyjątkowa rozgłos, agregacja). Lekarze ci praktykują bezpłatne opłaty, a pacjenci otrzymują zwrot kosztów na podstawie taryfy ubezpieczenia społecznego.
Mogą to być również opłaty z sektora II , to znaczy bezpłatne opłaty, których część jest zwracana (składka na ubezpieczenie społeczne), a druga część stanowi nadwyżkę opłat. Sektor II jest dostępny dla byłych dyrektorów klinik lub byłych asystentów szpitalnych.
Sektor III obejmuje konwencję poza obszarem.
DochódCałkowity dochód z działalności lekarzy liberalnych pochodzi z ich honorariów, być może częściowo lub w całości zwracanych przez obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne (AMO) w zależności od ich branży, z których potrącane są koszty zawodowe wynikające z ich praktyki (pomieszczenia, wyposażenie, personel) oraz własne składki na ubezpieczenia społeczne ( ubezpieczenie chorobowe, emerytalne, ubezpieczenie na wypadek śmierci).
Do tego dochodu z działalności liberalnej można doliczyć pensje dla tych, którzy prowadzą równolegle płatną działalność, szpital lub nie. W 2005 r. Ten mieszany tryb praktyki dotyczył blisko 20% lekarzy ogólnych i 42% specjalistów prowadzących działalność liberalną.
Wszyscy praktykujący | Ekskluzywne liberalne ćwiczenie |
Ćwiczenia mieszane (pracownicze + liberalne) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Dochód netto | Efektywny | Dochód netto | Dochód netto | Podział wynagrodzenia | Siła robocza | |
Specjaliści | 111523 € 9294 € / miesiąc |
46,579 | 112.476 € 9.373 € / miesiąc |
110.229 € 9.186 € / miesiąc |
37% | 42% |
Lekarze ogólni
(Lekarz ogólny) |
70.770 € 5898 € / miesiąc |
56.498 | 69.447 € 5787 € / miesiąc |
76 368 6 364 € / miesiąc |
24% | 19% |
Zestaw lekarzy | 89185 € 7432 € / miesiąc |
103,077 | 85.358 € 7113 € / miesiąc |
98.266 € 8.189 € / miesiąc |
33% | 30% |
W latach 2002-2008 liberalne dochody lekarzy rosły średnio o 1,0% / rok w stałych euro , czyli o około 3,0% w obecnych euro . Hierarchia zmieniła się nieznacznie w tym okresie, nawet jeśli nastąpił znaczący wzrost dochodów anestezjologów, okulistów i pulmonologów. Tylko przychody radiologów spadły nieznacznie o 0,4% / rok, również na szczycie rankingów, a przychody dermatologów o 1,0%. Dochody te są powiększane o możliwe dochody z pensji, jak opisano powyżej.
Specjalność | Roczny Przychód Netto | Miesięczny dochód netto | Średni roczny wzrost w bieżących euro |
Średni roczny wzrost w stałych euro |
---|---|---|---|---|
Radiolog | 216.170 € | 18 014 € | 1,6% | -0,4% |
Anestetysta | 183340 € | 15278 € | 5,0% | 3,0% |
Okulista | 135.830 € | 11 319 € | 4,7% | 2,7% |
Chirurdzy | 129.560 € | 10 796 € | 3,1% | 1,1% |
Kardiolog | 116.350 € | 9,696 € | 2,6% | 0,6% |
Stomatolog | 112.150 € | 9345 € | 2,7% | 0,7% |
Gastroenterolog | 105.610 € | 8 801,00 € | 3,5% | 1,5% |
ENT | 91 000 euro | 7583 € | 2,9% | 0,9% |
Ginekolog | 86.660 € | 7222 € | 2,8% | 0,8% |
Pulmonolog | 84 080 € | 7,007 € | 4,3% | 2,3% |
Reumatolog | 79 400 € | 6617,00 € | 3,7% | 1,7% |
Lekarz ogólny | 71.690 € | 5974,00 € | 2,6% | 0,6% |
Pediatra | 69 950 € | 5829 € | 2,8% | 0,8% |
Dermatolog | 62 680 € | 5223 € | 1,0% | -1,0% |
Psychiatra | 61 960 € | 5140 € | 1,5% | 0,5% |
Razem | 92.540 € | 7712 € | 3,0% | 1,0% |
Badanie 2015 2011 INSEE na podstawie dochodu pokazuje również dość nierówny podział wynagrodzeń praktykujących, zgodnie z ich sektora działalności lub ich płeć, a także dość szerokiej dystrybucji między 1 st , 5 th i 9 th. Decylach.
Średni roczny dochód netto | Rozkład rocznego dochodu netto | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Razem | Mężczyźni | Kobiety | Sektor 1 | Sektor 2 | D1 ( 1 st decyl) |
D5 (mediana) |
D9 ( 9 th decyl) |
|
Specjaliści | 133.460 € 11.122 € / miesiąc |
153.230 € 12.769 € / miesiąc |
89.470 € 7.456 € / miesiąc |
125060 € 10422 € / miesiąc |
145.610 € 12.134 € / miesiąc |
44.590 € 3716 € / miesiąc |
115.310 € 9609 € / miesiąc |
240.440 € 20.307 € / miesiąc |
Ogólne lekarzy (lekarz ogólny) |
82.020 € 6835 € / miesiąc |
90.380 € 7.532 € / miesiąc |
61.460 € 5122 € / miesiąc |
83.120 € 6927 € / miesiąc |
72520 € 5877 € / miesiąc |
35.330 € 2944 € / miesiąc |
75.910 € 6.326 € / miesiąc |
134.650 € 11.221 € / miesiąc |
Zestaw lekarzy | 106.140 € 8845 € / miesiąc |
119.390 € 9949 € / miesiąc |
75.080 € 6.257 € / miesiąc |
98.560 € 8213 € / miesiąc |
129.260 € 10.772 € / miesiąc |
38.700 € 3225 € / miesiąc |
89.010 € 7.417 € / miesiąc |
191800 € 15983 € / miesiąc |
Liberalni lekarze mogą ćwiczyć w grupie na kilka sposobów:
Niezależnie od tego, stosunki między lekarzem a pacjentem pozostają niezmienne (oddzielenie pacjentów), a niezależność zawodowa musi zostać zachowana. W pierwszych dwóch przypadkach podział opłat jest zabroniony, w trzecim jest obowiązkowy zgodnie z podziałem ustalonym przez prawo.
Oprócz praktyków szpitalnych, nauczycieli-naukowców, w służbie publicznej są również lekarze . Rekrutacja odbywa się z reguły w drodze egzaminu konkursowego, zarezerwowanego dla posiadaczy państwowego dyplomu lekarza medycyny . Mają szczególne gwarancje ustawowe mające na celu zachowanie niezależności wykonywania zawodu oraz tajemnicy lekarskiej .
Wśród nich znajdujemy w szczególności:
Lekarze będący urzędnikami służby cywilnej są często zobowiązani do odbycia stażu w School of Advanced Studies in Public Health (EHESP).
Do lekarzy wojskowych są oficerowie z zastrzeżeniem ogólnych przepisów francuskiego wojska i dekretem n O 2008-933 z dnia12 września 2008w sprawie specjalnego statusu osób wykonujących zawód wojskowy. Są one zgodne z samą szkolenie jako lekarzy cywilnych (stopień państwowego lekarza) i są przedmiotem przepisów szczególnych postępowania dla lekarzy zbrojnych (Dekret n o 2008-967 z dnia16 września 2008). Pracują w ramach Army Health Service (SSA).
Są to pracownicy grupy o kompetencjach geograficznych (bardzo często działowych) lub zawodowych (np. Budownictwo) lub dużej firmy. Muszą zapewnić warunki pracy i zdrowie, bezpieczeństwo i utrzymanie dobrego stanu zdrowia pracowników.
Centralnym pojęciem, o którym należy pamiętać, jest wszechwartość tytułu doktora medycyny . W żadnym wypadku lekarz nie może być ścigany za nielegalną praktykę lekarską (chyba że nie jest prawidłowo wpisany na listę Zakonu lub został wyrzucony lub zawieszony w praktyce), ale za niekompetencję.
W ten sposób lekarz rodzinny może wykonać operację w warunkach absolutnej konieczności.
Z kolei określone kierunki czy sposoby wykonywania zawodu medycyny ogólnej nie wymagają specjalnych dyplomów.
Lekarz specjalista może praktykować w środowisku szpitalnym lub w prywatnej praktyce.
W ciągu co najmniej czterech lat potwierdził specjalizację lekarską i uzyskał Dyplom Studiów Specjalistycznych (DES).
Niektórzy specjaliści nie byli stażystami, ale zdali Certyfikat Studiów Specjalistycznych, dodatkowe szkolenie uniwersyteckie o nierównej jakości. Stażyści tamtych czasów nie otrzymali określonego dyplomu, ale cieszyli się prawem do wyeksponowania swojej dawnej jakości na talerzu.
Studenci medycyny z 6 -tego roku (2004) DCEM4 przeszedł pierwsze krajowe egzaminy rankingowych (ECN). Medycyna ogólna stała się specjalnością jak każda inna, po uzyskaniu DES w ciągu 3 lat (łącznie 9 lat studiów po maturze).
Lekarz może również nabyć pewne umiejętności poprzez sprawdzenie w ciągu jednego roku (czasem kilka) dyplom uniwersytecki (DU) lub dyplom między uniwersytet (DIU). Istnieje wiele kursów tego typu (medycyna sportowa, akupunktura itp.), Ale posiadanie tego dyplomu nie jest obecnie konieczne do wykonywania odpowiednich zabiegów (np. Echokardiograf nie potrzebuje dyplomu echokardiografii do ćwiczeń). DU i IUD są czasami uznawane przez Zakon Lekarzy .
Zdolności to dyplomy, które dają lekarzowi ogólnemu umiejętności wykonywania określonego zawodu:
We Francji w 2004 roku było nieco ponad 208 887 aktywnych lekarzy, w porównaniu do 112 000 w 1979 roku .
Ich rozmieszczenie jest jednak bardzo nierównomierne pod względem geograficznym: ogólnie rzecz biorąc, występuje deficyt w nieuniwersyteckich miastach w środkowej i północnej Francji .
Istnieje zdecydowana feminizacja zawodu, odsetek kobiet w wieku poniżej 34 lat sięga 57%, co stwarza problemy. Rzeczywiście, badanie CREDOC, cytowane w raporcie na zlecenie pielęgniarek w 2005 r., Wykazało, że „kobiety chcą mniej pracować i nie osiedlać się na obszarach pustynnych” , w szczególności ze względu na fakt, że zawsze zgodnie z raport: „Kobieta musi prowadzić potrójne życie: żona, matka i lekarz. Kariera kobiety jest częściej podyktowana zewnętrznymi ograniczeniami (dzieci, kariera małżonka). „ Skutkuje to tym, że nowi lekarze z sektora liberalnego porzucają ich na rzecz pracowników najemnych, zwiększając tym samym pustynnienie niektórych regionów.
Statystyki te odzwierciedlają sytuację na 1 st styczeń 2004(statystyki z Orderu Lekarzy , dostępne na stronie internetowej Zakonu, patrz poniżej ).
W 2016 i 2017 roku, jak wynika z ankiety przeprowadzonej wśród pacjentów, opisującej czas oczekiwania, jaki wyznaczają im lekarze na wizytę, dostęp do opieki jest bardzo nierównomierny w zależności od pilności udzielanej opieki, obszaru i lokalizacji specjalizacji. Okres ten jest często rzędu kilku tygodni, ale w przypadku lekarzy ogólnych pozostaje rzędu kilku dni; im pilniejsze leczenie, tym krótsze opóźnienie, a nawet może być na porządku dziennym. Według sondażu Francuzi uważają te opóźnienia za ogólnie zadowalające, z wyjątkiem okulistyki i dermatologii, gdzie uważają je za zbyt długie.
W 2017 r. Lekarzy ogólnych było 102 250, w tym 60 265 lekarzy na wyłączność i 18 594 pracowników szpitala.