Klasztor św. Hieronima z Cotalby
| Klasztor św. Hieronima z Cotalby | |||
 Widok ogólny budynku. | |||
| Prezentacja | |||
|---|---|---|---|
| Nazwa lokalna | Sant Jeroni de Cotalba | ||
| Kult | rzymskokatolicki | ||
| Rodzaj | klasztor | ||
| Rozpoczęcie budowy | 1388 | ||
| Koniec prac | XVIII th wieku | ||
| Dominujący styl | Múdejar , walencki gotyk , renesans , barok i neoklasycyzm . | ||
| Ochrona | Własność o znaczeniu kulturowym | ||
| Stronie internetowej | https://www.cotalba.es | ||
| Geografia | |||
| Kraj | Hiszpania | ||
| Region | Wspólnota Walencka | ||
| Departament |
 Prowincja Walencja
|
||
| Miasto | Alfahuir | ||
| Informacje kontaktowe | 38 ° 56 ′ 27 ″ północ, 0 ° 14 ′ 46 ″ zachód | ||
Geolokalizacja na mapie: Wspólnota Walencji
| |||
St. Jerome Klasztor Cotalba ( Sant Jeroni z Cotalba w Walencji , San Jerónimo Cotalba w kastylijskim ) jest klasztor budynek styl gotycki Walencja , mudejar , renesans , barok i neoklasycystyczny , zbudowany między XIV -go i XVIII th wieku, który znajduje się na obszarze miejskim Alfahuir w prowincji Walencja we Wspólnocie Walenckiej w Hiszpanii .
W klasztorze znajduje się 8 km od Gandia , w dolinie rzeki Vernissa w comarca w Safor . Historycznie jest częścią dawnego terytorium Zamku Palma, położonego na szczycie wzgórza, naprzeciw klasztoru. Obecnie przebywa na terenie gminy Alfauir .
Prezentacja
Jest to jeden z najbardziej niezwykłych budynków klasztornych we Wspólnocie Walenckiej . Klasztor został założony przez księcia Gandia , Alfonso d'Aragon i de Foix, zwanego „Starym” , w 1388 roku . Zwróć uwagę na dzwonnicę, kościół, ogród i gotycki akwedukt.
Klasztor jest własnością prywatną i udostępniony do zwiedzania od 2005 roku w porozumieniu z Ministerstwem Kultury. Ten pomnik, który niegdyś należał do zakonu św. Hieronima, został uznany za obiekt kulturalny (BIC) w 1994 r. , Ponieważ zawiera ważne elementy múdejaru , gotyku walenckiego , renesansu , baroku i neoklasycyzmu .
Historia klasztoru ma swoje korzenie w Xàbia (Javea). Istnieją pewne pustelników żyjących w jaskiniach do XIII -go wieku i XIV -tego wieku. Kiedy się spotkali, poprosili papieża Grzegorza XI o pozwolenie na przekształcenie go w klasztor. Książę Gandia i markiz Denia , Alfonso z Aragonii, w 1375 roku przekazał mnichom ziemię w Xàbia (Javea), aby ją zbudować. W 1387 roku mnisi zostali porwani przez piratów, a książę Gandia musiał zapłacić duży okup, aby uratować im życie. Jak obawiali się wrócić do brzegu, książę Alfonso kupił ziemię od muzułmanów, którzy mieszkali na miejscu obecnego klasztoru, daleko od morza. Fundacja klasztoru miała miejsce w 1388. Ojca Pere marca , a W klasztorze pochowane są dwie żony średniowiecznego poety walenckiego Ausiàs March .
W następnych stuleciach klasztor będzie chroniony przez rodzinę Borgiów oraz przez królów Filipa II i Filipa III , takich jak księżna Gandia , Maria Enriquez de Luna , wdowa po Juanie Borgii i synowa papieża Aleksandra VI , która prowadzi prace związane z rozbudową klasztoru, takimi jak późnogotycki górny krużganek czy średniowieczna cysterna Patio de l'Orange. Później również święty Franciszek z Borgii bywał w klasztorze, a jego żona Leonor de Castro , pewna siebie dama i bliska przyjaciółka cesarzowej Izabeli Portugalii , spędziła ostatnie dni w klasztorze dochodząc do siebie po chorobach, gdzie miała umrzeć27 marca 1546.
W tym klasztorze żyła jedną z wielkich malarzy Walencja XVI th wieku, Ojciec Nicolás Borrás , uczeń Juan de Juanes . Był autorem głównego ołtarza kościoła, który znajduje się w Muzeum Sztuk Pięknych w Walencji . Wyprodukował także kilka prac dla klasztoru i innych zleceń. W klasztorze zachował się, w olejarni, dawnym refektarzu, fresk przedstawiający Ostatnią Wieczerzę .
Custode klasztoru wykonane przez Antonio Sancho de Benevento w 1548 roku została uznana za jedną z najlepszych w Hiszpanii przez ekspertów. Jego jakość i technika była porównywalna z kustoszem Katedry Najświętszej Marii Panny w Toledo czy Katedry w Santiago de Compostela , będąc jednym z najlepszych przykładów hiszpańskiego złotnictwa renesansowego. Był wystawiany na Międzynarodowej Wystawie w 1929 roku w Barcelonie . Zniknął podczas hiszpańskiej wojny domowej .
W XIX th century St. Jerome Cotalba doznał disentailment z Mendizabala . Mnisi opuścili klasztor dalej6 sierpnia 1835. W 1843 roku został przejęty przez rodzinę Trenor, która jest jej właścicielem do dziś. Klasztor i jego otoczenie zostały ogłoszone w 1994 roku jako obiekty o znaczeniu kulturowym (BIC) , a w 2005 roku otwarto drzwi dla zwiedzających.
Zwiedzający mogą podziwiać dziedziniec wejściowy, z gotycką wieżą, na dziedzińcu pomarańczowy, klasztor Mudejar, stary kościół z barokową kaplicą, stary rozdział ozdobiony obrazem Matki Zdrowia z warsztatu ojca Nicolás Borras ( Ostatnia Wieczerza , szkoła Juana de Juanesa ), stajnie, stara kuchnia mnichów, a także romantyczne ogrody i gotycki akwedukt.
Romantyczny ogród z początku XX -tego wieku został zainspirowany stylem architekta architektem krajobrazu francuski Jean-Claude Nicolas Forestier .
Architektura
- Portyk wejściowy z klasztoru jest prosta. Jest podzielony na dwa tomy. W dolnej części ceramiczny ołtarz przedstawia świętego Hieronima piszącego Wulgatę, a u jego stóp lwa i kardynał spławik . W górnej części znajduje się kamienna tarcza obrońcy Alfonsa Aragońskiego: widzimy Koronę Królewską, pręty Korony Aragonii, fleur-de-Lys, lwa i skrzydło orła z mieczem.
- Wioska mauretańska : przy wejściu, za werandą, po prawej stronie widać istniejącą wcześniej wioskę mauretańską . Jest to najstarsza zachowana konstrukcja budowli. Tutaj mieszkali muzułmanie z Cotalby. Mnisi mieszkali tam do momentu otwarcia klasztoru. Widzimy czworokątną wieżę, podobną do tej, którą znajdziemy w Alfauir . Domy obok wieży powstały dwa wieki temu.
- Duże Wieża : kształt prostokątny, to opiera się o kościele, obok placu. Zbudowany w kamieniu, ma cztery korpusy i zakończony jest blankami. W górnej części korpusu znajdował się dzwon otoczony czterema ostrołukowymi łukami. Na ścianie tablica pamiątkowa nawiązuje do roku inauguracji (1388) i do opiekuna księcia Alfonsa d'Aragon. Pismo jest pisane gotyckimi literami i starymi walenckimi .
- Fasady : zauważamy dwie wieże, główną wieżą i Przed wieżą. Fasada ma trzy kondygnacje oraz górną sypialnię. Dwoje drzwi prowadzą do klasztoru (z tarczą założyciela), kościół (znajduje się pod gankiem, zbudowany w XVIII -tego wieku w celu wzmocnienia ścian). Oba drzwi mają ostrołukowe łuki w stylu gotyckim. Balkony z XVIII -tego wieku Walencja ceramiki. Nad drzwiami kościoła umieszczono figurę Matki Boskiej, której obecnie nie ma.
- Kościół : pierwotny kościół był w stylu gotyckim; z ostrymi łukami, ale w XVIII -tego wieku został zreformowany, przyjmując obecny wygląd barokowy . Ma kształt prostokąta z jedną nawą centralną, z prezbiterium i chórem wzniesionym przy absydzie kościoła. W prezbiterium dwoma wejściami dochodzi się do Transagrario , który ma czworokątną formę i jest przykryty kopułą z latarnią, o barokowej dekoracji z motywami roślinnymi. Podłoga wykonana jest z ceramika Walencja XVIII th wieku. W kościele znajdowało się wiele dzieł sztuki, które zostały przeniesione do Muzeum San Pio V w Walencji po amortyzacji Mendizabala w 1835 roku. W tym okresie kościół był używany jako magazyn i magazyn; dlatego łuki wejścia do kościoła są wycięte, aby można było wjechać do wozów.
- Krużganek jest centralną osią, wokół której rozmieszczone są pomieszczenia klasztorne. Ma cztery galerie i dwa piętra. Możesz zobaczyć różne etapy budowy. Niższa klasztor został zbudowany między XIV th century XV th wieku, a galerie szczycie pomiędzy XV th wieku i XVIII -tego wieku. Znajduje się tam siedem sklepień architektury gotyckiej i dwa kolejne w narożach. Materiały konstrukcyjne (czerwona cegła i zaprawa murarska) sprawiają, że dolny krużganek św. Hieronima z Cotalby jest wyjątkowym przykładem gotyckiej architektury múdejar , przypominającej meczet w Kordobie . W południowo-zachodnim narożniku, schody zbudowane w XVI th wieku ( późnego gotyku ) prowadzi z domu rozdział w górnym krużganku. W rogach klasztoru znajdowały się 4 pory roku, obrazy o tematyce religijnej namalowane przez Nicolása Borrása .
- Rozdział Hall : we wschodnim skrzydle klasztoru, można dotrzeć do rozdział Hall, obecnie kaplica Matki Zdrowia. Tutaj zakonnicy gromadzili się, aby czytać i omawiać ważne codzienne tematy. Ma czworokątną konstrukcję ze spiczastymi łukami, identycznymi jak w krużganku. Więc możemy ustawić datę budowy w XV th century. W XIX th century, właściciel rodzinnej zbuduje ołtarz neogotycki z repliką Matki Zdrowia (oryginał znajduje się w Rótova ). Ogromnym zainteresowaniem cieszy się średniowieczny kamienny sarkofag, w którym podobno znajdują się szczątki synów Alfonsa z Aragonii, Don Juana i Doña Blanca.
- Olejarnia : pomieszczenie to było pierwotnie podzielone na trzy części: infirmerię, oratorium i refektarz. Widzimy łuk, który podzielił pierwotną przestrzeń. Na ścianie możesz kontemplować Ostatnią Wieczerzę Nicolása Borrása . W ostatnim okresie okupacji przez zakonników sala została przekształcona w olejarnię. Aby zatrzymać olej, zrobili duże słoiki. Na piętrze znajdowały się cele mnichów.
- Na zewnątrz krużganka : w górnym krużganku można podziwiać różne etapy budowy. Materiałem użytym w gotyckiej dekoracji jest kamień, a zwieńczenie galerii stanowią łuki z podwójnymi oknami. Na południu jest najstarszym galeria The XV th wieku, a Wschód jest najbardziej interesujące, kontrolował XVI th century przez księżnej Gandia , Maria Enriquez de Luna . Galerie północna i zachodnia są XVII th wieku XVIII th wieku, a my go znaleźć, w dzisiejszych czasach, prywatne zależności hrabiów Trenor. Cztery galerie wychodzą centralnej chórze, gdzie można zobaczyć zbiornik dowodzony przez Maria Enriquez w XVI -tego wieku.
- Romantyczny ogród : na zachodzie rodzina Trenor zamówił romantyczny ogród inspirowany przez tych, zaprojektowany przez Jean-Claude Nicolas Forestier na początku XX -go wieku. Do ogrodu można wejść z placu, przechodząc przez zbiornik na wodę. W ogrodzie znajduje się wiele gatunków obcych drzew i roślin. Zbiornik otrzymuje wodę z wodospadu wspartego akweduktem. Ten ostatni wyznacza ogród.
- Gothic akwedukt został zbudowany w XV -go wieku klasztor dostarczyć wodę pomimo odległości 5 km pomiędzy źródła Batlamala i klasztoru. Akwedukt podzielony jest na dwa poziomy. Murowany był z cegły, ze spiczastymi łukami.
Odwiedziny
Niektóre budynki gospodarcze są prywatne, ale większość klasztoru można zwiedzać. Aby przygotować się do wizyt, zapoznaj się z zaktualizowanymi godzinami wizyt na stronie internetowej klasztoru.
Uwagi i odniesienia
Zobacz też
Bibliografia
- (es) Jesús Eduard Alonso López , Sant Jeroni de Cotalba: desintegració feudal i vida monàstica (segles XVIII y XIX) , Gandia, CEIC Alfonso el Vell,1988( ISBN 84-86927-00-5 )
- (es) Fernando Mut i Vicente Palmer , Real Monasterio de San Jerónimo de Cotalba , Gandia, Fernando Mut Editor,1999( ISBN 84-60591166 )
- (es) Francisco Javier Delicado Martínez y Carolina Ballester Hermán. El Monasterio de Cotalba (Gandía). Una fundación Jerónima del Siglo XIV. Uniwersytet w Walencji .
- (es) Arturo Zaragozá Catalán , Arquitectura gótica valenciana: Siglos XIII – XV , Valencia, Generalitat Valenciana ,2000, 245 str. ( ISBN 978-84-482-2545-2 , czytaj online )
- (es) Arturo Zaragozá Catalán , Memorias Olvidadas: Imágenes de la escultura gótica valenciana , Valencia, Generalitat Valenciana ,2015, 120 s. ( ISBN 978-84-482-6017-0 , czytaj online )
- (es) Mateo Gómez, Isabel, López-Yarto, Amelia y Prados García, José María, El arte de la Orden Jerónima: historia y mecenazgo , Madrid, Encuentro, 2000, ( ISBN 978-84-7490-552-6 ) str. . 281-284 .
Powiązane artykuły
- Szlak klasztorów w Walencji
- Trasa Borgiów
- Szlak klasyków z Walencji
- Borgia
- Księstwo Gandii
- Alphonse d'Aragon i Foix
- Alfonso II z Gandii
- Maria Enriquez de Luna
- Leonor de Castro
- Order św. Hieronima
- Ausiàs March
- Ojcze March
- Nicolás Borrás
- Antonio Sancho de Benevento
- Vincent Ferrier