Architektura mudejar to architektura, która rozwinęła się na Półwyspie Iberyjskim od XII th wieku do XVI -tego wieku w regionach podbitych przez chrześcijańskich królestw i wyniku zastosowania do budynków (lub chrześcijańskich wpływów żydowskich), muzułmańskich technik i materiałów.
W Mudéjars są muzułmanie, którzy stali się poddanymi chrześcijańskich królestw León , Kastylii , Aragonii i Portugalii podczas rozprężania tych królestw na południu podczas rekonkwisty .
W regionach odzyskanych przez królestwa chrześcijańskie architekci i rzemieślnicy z Mudejar przyczynili się do budowy wielu budynków, chrześcijanie i Żydzi, osoby religijne i cywile.
Ci architekci i rzemieślnicy z Mudejar wprowadzili do tych budynków swoje techniki, materiały (cegłę, azulejos ) oraz tradycje zdobnicze i architektoniczne, odziedziczone po czterech wielkich muzułmańskich stylach architektonicznych charakteryzujących Półwysep Iberyjski:
Te wkłady zostały po raz pierwszy zastosowane do kościołów: romańskiego (styl romański-mudejar), gotyckiego (styl gotycko-mudejar) lub romańsko-gotyckiego (styl romańsko-gotycki Mudejar, taki jak kościół Santiago del Arrabal w Toledo), zanim `` być w synagogach '' (Styl judeo-mudejar), pałace (alcazary) i budynki wojskowe (bramy, zamki).
Na Półwyspie Iberyjskim znajduje się sześć głównych ośrodków architektury mudejar:
Istnieje siedem typów architektury mudejar, z których niektóre można określić jako „ styl architektoniczny ” ( styl rzymsko-mudejar, styl gotycko-mudejar), podczas gdy inne charakteryzują się eklektyzmem łączącym wpływy Umajjadów, Taifa, Almohadu i Nasrid (Judeo-Mudejar , Sąd Mudejar, Wojskowy Mudejar, Renesansowy Mudejar).
„Styl rzymsko-mudejar” składa się z romańskich kościołów zbudowanych z cegły, ozdobionych podkowiastymi lub wielopłatowymi łukami i zazwyczaj flankowanych przez inspirowaną Umajjadami dzwonnicę, często zdobioną łukiem podkowiastym otoczonym alfizem .
Jest licznie reprezentowany w regionie odpowiadającym starożytnemu Królestwu León ( Sahagún , Salamanca , Alba de Tormes , Toro , Olmedo ), a także w Kastylii ( Cuéllar , Toledo , Arévalo ).
Architektura gotycko-mudejar składa się z dwóch odrębnych stylów: gotycko-mudejarskiego stylu cegły i gotycko-mudejarskiego stylu kamiennego. Te kościoły są czasami czysto gotyckie, a czasami romańsko-gotyckie, jak kościół Santiago del Arrabal w Toledo .
Cegła w stylu gotycko-mudejarskimNajpiękniejszym wcieleniem ceglanego stylu gotycko-mudejar są z pewnością aragońskie dzwonnice mudejar, takie jak te z Teruel , Saragossa , Alfajarin , Utebo ...
Należy zauważyć, nawet jeśli ma różne pochodzenie, że ceglany styl gotycki rozwinął się również na południu Francji ( gotyk południowy ) i na północy Europy (a dokładniej we Flandrii , północnych Niemczech i na Morzu Bałtyckim). regionów ).
Kamień w stylu gotycko-mudejarskimW „stylu gotycko-mudejar z kamienia” jest reprezentowana przez kościoły nie są już budowane z cegły, ale w Freestone , takich jak tzw Fernandine kościołów ( Iglesias fernandinas ) Zbudowany w Kordobie król Ferdynand III Święty (Fernando III) po rekonkwista Cordoba w 1236. Ten styl charakteryzuje głównie andaluzyjskich miast odzyskał środek XIII -tego wieku : Córdoba (1236), Sewilla (1248), Jerez de la Frontera (1261) oraz Vejer.
Alkazar w Sewilli jest eklektyczny pałac mudejar mieszanie wszystkich stylów wymienionych powyżej: