Produkcja | Edward Molinaro |
---|---|
Scenariusz | André Couteaux , Jean-Francois Hauduroy i Édouard Molinaro, oparty na powieści autorstwa Claude Tillier |
Główni aktorzy | |
Ojczyźnie |
Francja Włochy |
Uprzejmy | komedia |
Trwanie | 90 minut |
Wyjście | 1969 |
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz kartę techniczną i dystrybucję
Mój wujek Benjamin to francusko - włoski film wyreżyserowany przez Édouarda Molinaro , wydany w 1969 roku .
To komedia , akcja toczy się w XVIII th stulecia , to główni wykonawcy Jacques Brel i Claude Jade .
Scenariusz filmu inspirowany jest powieścią Clamecycois Claude Tillier (1801-1844), Mon uncle Benjamin , opublikowaną w 1843 roku . Pełny tytuł filmu to: Mój wujek Benjamin - Człowiek w czerwonym płaszczu , ta krawiecka precyzja pojawia się w napisach końcowych i na plakacie, lżejszą czcionką i pod główną grupą.
Powieść Claude'a Tilliera była przedmiotem pierwszej adaptacji w epoce niemej wraz z filmem Mon uncle Benjamin w reżyserii René Leprince , który ukazał się w 1924 roku .
Za panowania Ludwika XV Benjamin Rathery ( Jacques Brel ) był wiejskim lekarzem, głównie dla ubogich w regionie. Jest też wiecznym ripailleurem i niezłomnym kobieciarzem, ale opiera się mu tylko jedna dziewczyna, w której jest zakochany do szaleństwa: Manette ( Claude Jade ), córka karczmarza. Ale ten zamierza ustąpić lekarzowi tylko kosztem kontraktu małżeńskiego w kieszeni. Manette pilnuje jej ojciec, który robi wszystko, aby chronić dziewictwo swojej córki, którą nazywa swoją „małą stolicą”. Jej ładna twarz, jej figlarność, jej uśmiechy topią Benjamina; ale daleka od bycia bezmózgiem, Manette jest dziewczyną, która ma charakter i która wie, czego chce i to pokazuje.
Otwartość Benjamina i jego poczucie, że jest równy szlachcie, sprawią pospólstwu małe kłopoty.
Film został nakręcony :