Miguel de Unamuno

Miguel de Unamuno Obraz w Infoboksie. Miguela de Unamuno w 1925 roku. Funkcje
Członek Kortezów Republikańskich ( d )
Salamanca ( d )
12 lipca 1931 -9 października 1933
Rektor Uniwersytetu w Salamance
1931 -31 grudnia 1936
Rektor Uniwersytetu w Salamance
1901-1914
Biografia
Narodziny 29 września 1866 r
Bilbao
Śmierć 31 grudnia 1936(70 lat)
Salamanka
Pogrzeb Salamanka
Imię i nazwisko Miguel de Unamuno
Pseudonim Exoristo
Narodowość hiszpański
Trening Universidad Central ( d )
Uniwersytet Complutense w Madrycie
Zajęcia Poeta , filozof , pisarz , eseista , powieściopisarz , krytyk literacki , profesor uniwersytecki , dramaturg , polityk
Inne informacje
Pracował dla Uniwersytet w Salamance
Pole Filozofia
Religia Kościół Katolicki
Członkiem Królewska Hiszpańska Akademia
Sociedad de Amigos de Portugal ( d )
Ruch Generacja 98
Gatunki artystyczne Poezja , dramaturgia
Wpływem Søren Kierkegaard , Arthur Schopenhauer
Różnica Adoptowany syn z Salamanki ( d )
Archiwum prowadzone przez Biblioteka rzadkich książek Thomasa Fishera
Podstawowe prace
Tragiczne uczucie życia , Niebla , Tragiczne uczucie życia
podpis

Miguel de Unamuno , urodzony dnia29 września 1864 r.w Bilbao i zmarł dnia31 grudnia 1936w wieku 72 lat mieszka w Salamance , jest poetą , powieściopisarzem , dramatopisarzem , krytykiem literackim i filozofem hiszpańskim należącym do pokolenia 98 lat .

Miguel de Unamuno jest jednym z najwybitniejszych pisarzy Hiszpanii swoich czasów, którego jest szczególnie reprezentatywny: określany jest jako człowiek namiętności ożywiany licznymi sprzecznościami, co czyni go postacią dość typową dla Hiszpanii końca XIX th  century i początku XX th  century.

Biografia

Dzieciństwo

Miguel de Unamuno y Jugo urodził się pod numerem 14 przy ulicy Ronda w dzielnicy Siete Calles w Bilbao. Był trzecim dzieckiem i pierwszym chłopcem w swojej rodzinie, po Maríi Felisie, urodzonej w 1861 roku, i Marii Jesus, zmarłej w 1863 roku. Urodzili się z małżeństwa kupca Félixa Maríi de Unamuno Larraza i jego cielesnej siostrzenicy Maríi Salomé Crispina Jugo Unamuno, młodsza niż 17 lat.

Później urodzili się Felix Gabriel José, Susana Presentación Felisa i María Mercedes Higinia. Ze strony ojca filozof był kuzynem przyrodnika i antropologa Telesforo Aranzadi Unamuno (1860-1945), z którym przygotowywał różne konkursy.

Jego ojciec, urodzony w 1823 roku, syn cukiernik Vergary, jako dziecko wyemigrował do meksykańskiego miasta Tepic. Po powrocie w 1859 r. dzięki zgromadzonemu kapitałowi wystąpił o koncesję miejską, aby jego piec piekarniczy mógł korzystać z wody ze źródła Uzcorta. W 1866 roku, mając czterdzieści trzy lata, wystąpił o pozwolenie na założenie biura chleba na gankach Plaza Vieja. On startuje w wyborach samorządowych i jest wybierany przez dystrykt San Juan z 120 głosami. 1 stycznia 1869 r. został zaprzysiężony na radnego miejskiego podczas sesji inauguracyjnej nowego ratusza.

Przed Feliksem, w 1835 roku i z powodu wojny karlistów, do stolicy Biskajów przybyły dwie z jej sióstr: Benita, urodzona w 1811 roku, i Valentina, młodsza od niej o piętnaście lat. Benita po wojnie wyszła za mąż za José Antonio de Jugo y Erezcano, małego naturalnego doradcę Ceberio, właściciela cukierni „La Vergaresa”. Najmłodsza, Valentina, poślubiła w 1856 roku Félixa Aranzadi Aramburu, byłego cukiernika jej ojca, który otworzył fabrykę czekolady w Bilbao pod tą samą nazwą, co firma jego szwagra.

Felix i Valentina byli ojcami chrzestnymi chrztu Michela. Jej matka, Salomé, jedyna córka, została ochrzczona w Bilbao 25 ​​października 1840 r. Wkrótce po ukończeniu czterech lat zmarł jej ojciec, a matka ponownie wyszła za mąż w 1847 r., tym razem z José Narbaizą.

Kilka miesięcy po urodzeniu rodzice Unamuno zmieniają miejsce zamieszkania i przenoszą się na drugie piętro, prawe drzwi przy rue de la Cruz numer 7. Na parterze znajduje się fabryka czekolady ich wujków, którzy mieszkają na pierwszym piętrze. Nie miał jeszcze sześciu lat, gdy był bez ojca. Félix d'Unamuno zmarł 14 lipca 1870 r. w uzdrowisku Urberuaga w Marquina „na chorobę gruźlicy płuc”.

Edukacja

Swoje pierwsze listy uczył się z Don Higinio w prywatnej szkole San Nicolás, mieszczącej się na strychu przy Calle del Correo. Podczas katechezy przygotowawczej do pierwszej komunii w kościele San Juan spotkał osobę, która z czasem została jego kochanką, a potem żoną: Concepción Lizárraga-Concha.

Kiedy skończył swoje pierwsze studia w szkole San Nicolás i miał wstąpić do liceum, był świadkiem oblężenia swojego miasta podczas trzeciej wojny karlistów , co przywoła później w swojej pierwszej powieści Pokój w wojnie . Pod dowództwem generała Elío miasto było oblegane przez wojska karlistów od 28 grudnia 1873 r. Od lutego 1874 r. sytuacja pogorszyła się, ponieważ wszelkie dostawy przez ujście zostały przerwane, a ostatecznie 21 tego samego miesiąca nastąpiło bombardowanie Bilbao zaczyna. Oblężenie zakończyło się 2 maja 1874 r. wkroczeniem wojsk liberalnych pod dowództwem generała Manuela Gutiérreza de la Concha . Dla jego biografów to doświadczenie wojny domowej oznaczało jego przejście od dzieciństwa do młodości.

Kariera

W 1888 roku, w wieku 24 lat, Miguel de Unamuno ubiegał się o stanowisko nauczyciela języka baskijskiego, które zostało przyznane w Bilbao przez delegację miejską Biskajskiej . Ale, znajdując się w konkurencji z Sabino Arana (23 l.), założycielem demokratycznej baskijskiej partii nacjonalistycznej , i Zmartwychwstanie Marią Azkue (24 l.), która zostanie prezydentem akademii języka baskijskiego w 1919 r. , Unamuno nie uzyskać stanowisko. Potem wyjechał do Salamanki , a między 1891 i 1901 roku został profesorem greki na Uniwersytecie w Salamance .

W 1897 r. przeszedł kryzys religijny wywołany chorobą serca, o czym świadczy jego Dziennik . Utrata Kuby jawiła mu się jako symbol upadku Hiszpanii i stała się punktem wyjścia do powstania Pokolenia 98 , ruchu pisarzy, którzy powierzyli sobie misję odnowy kulturalnej swojego narodu i zjednoczyli się u boku Unamuno., Valle -Inclán , Antonio Machado lub Juan Ramón Jiménez . Uczestniczą w wielu gazetach i zbiorowych publikacjach literackich lub kulturalnych, takich jak La Esfera , Nuevo Mundo , Mundo Gráfico , La Ilustración Española y Americana , Alma Española , España , Faro , La España Moderna , gdzie Miguel de Unamuno pisze o Kraju Basków przywołuje początki nadchodzącej wojny domowej, te związane z europeizacją Hiszpanii i w której obszernie zajmuje się różnymi tematami kulturowymi swojego kraju.

Pełnił funkcję rektora Uniwersytetu w Salamance od 1900 r., ale został zwolniony ze stanowiska w 1914 r. z powodu wrogości wobec monarchii. Jego zjadliwe artykuły doprowadziły go do wygnania na Wyspy Kanaryjskie w 1924 roku. Od 1924 do 1925 mieszkał w Paryżu, 2 rue La Pérouse , gdzie oddano mu hołd na tablicy. Upadek Primo de Rivery spowodował jego powrót sześć lat później, w 1930 roku. Po proklamowaniu Republiki powrócił na stanowisko rektora .

W 1936, wybrany na posła, stoczył ostatnią walkę z jakąkolwiek dyktatorską władzą podczas wielkiej ceremonii frankistowskiej (12 października, rocznica odkrycia Ameryki zwanej po hiszpańsku „día de la raza”, co oznacza „świętowanie rasy”), gdzie wygłosił przemówienie, które pozostało sławne. Odpowiada profesorowi Francisco Maldonado, który atakuje baskijski i kataloński nacjonalizm, a także atakuje biskupa Salamanki i generała Millana-Astraya (założyciela hiszpańskiego legionu cudzoziemskiego ). Jego przeciwnicy krzyczą „Precz z inteligencją”. Tęskni za zlinczowaniem. Ocalenie zawdzięcza jedynie żonie Franco, Carmen Polo , która wzięła go pod ramię i odprowadziła do domu (ta scena zainspirowała także film List do Franco ). Zostanie usunięty ze stanowiska rektora.

W areszcie domowym, kiedy początkowo witał powstanie Franco przeciwko Republice Hiszpańskiej, zmarł w wieku 72 lat. Jego żona Concha zmarła w 1934 roku.

Jego filozofia

Główny hiszpański przedstawiciel egzystencjalizmu chrześcijańskiego , najbardziej znany jest z pracy Tragiczne uczucie życia , za którą został potępiony przez Święte Oficjum . Dość wiernie przedstawia udręki hiszpańskiej duszy, co do idei dającej wszystkim możliwość bycia mistycznym . W The Chrystusa z Velasqueza , wiersz zainspirowany obrazem mistrza Złotego Wieku , on wystawiony w formie poetyckiej jego chrystologii, w tradycji Luis de Leon .

Miguel de Unamuno opiera swoją filozofię na idei pierwszego i spontanicznego odczucia świata; uczucie, które określa to, co nazywamy ideami , rozumem i całym rejestrem uczuć; sprzeciw serca i rozumu jest tylko poszlakowy. To uczucie jest w istocie ukonstytuowane przez wrażliwość na skończoność, wyrażającą się zwłaszcza w pragnieniu nieśmiertelności, którego nic zewnętrznego nie może ugasić. To pierwotne uczucie narzuca zatem pojednanie serca i rozumu, warunek subiektywnego pojednania z wiecznością iz Bogiem .

Z punktu widzenia religii Miguel de Unamuno podkreśla wymiar walki: walkę, którą uważa za istotę wiary chrześcijańskiej; walka, którą stawia jako istotny wymiar życia „Walką o życie jest samo życie”. Tak więc prawda jest w życiu tak pojmowanym, to znaczy dalekim od danego, któremu należałoby się podporządkować; co czyni go prekursorem egzystencjalizmu .

Pracuje

Testowanie

Powieści

Poezja

Opowieści i opowiadania

Teatr

Dzienniki z podróży

Dzieła autobiograficzne

Kilka cytatów autora

„To, czego człowiek szuka w religii, to ocalenie własnej indywidualności, uwiecznienie jej, czego nie można uzyskać nauką, sztuką czy moralnością. "

„Powiedzieć, że Bóg istnieje, nie mówiąc, kim jest i jaki jest, jest równoznaczne z powiedzeniem nic. "

„Ani sentyment nie sprawia, że ​​pociecha staje się prawdą, ani rozum nie czyni prawdy pocieszeniem. "

„Nie ma gorszej nietolerancji niż rozum. "

„Nie ma opinii, ale ludzie, którzy dają swoje. "

„Ten uniwersytet jest świątynią inteligencji, a ja jestem jej arcykapłanem. Zbezcześcisz jego świętą okolicę. Wbrew temu, co mówi przysłowie, zawsze byłem prorokiem w moim kraju. Wygrasz, ale nie przekonasz. Wygrasz, bo masz nadmiar brutalnej siły, nie przekonasz, bo przekonać znaczy przekonać. A żeby przekonać, musiałbyś mieć to, czego ci brakuje: rozsądku i słuszności w walce. Nakłanianie do myślenia o Hiszpanii wydaje się niepotrzebne. Powiedziałem... "

- Miguel de Unamuno podczas kłótni z Millánem-Astray

„Prawdziwa nauka uczy przede wszystkim wątpić i być ignorantem. "

„Co za nadmiar nieświadomej filozofii w zakamarkach języka! Przyszłość będzie szukać odmłodzenia metafizyki w metajęzyku. "

Uwagi i referencje

  1. (es) Unamuno y Jugo, Miguel de. Consultado, „  Congreso de los Diputados  ” , na congreso.es ,2016
  2. (es) "  Ficha de bautismo autorstwa Maríi Felisy Unamuno Jugo  "
  3. (es) Miguel de Unamuno , „  Alma vasca  ” , Alma Española , Madrid, n o  10,3 stycznia 1904, s.  3-5 ( czytaj online )
  4. (ES) Miguel de Unamuno , "  Guerra cywilnego  " , Alma Espanola , Madryt, n O  23,30 kwietnia 1904, s.  2-4 ( czytaj online )
  5. (ES) Miguel de Unamuno , „  Sobre la europeización (arbitrariedades)  ” , La España Moderna , Madryt, n o  216,grudzień 1906, s.  64-83 ( czytaj online )
  6. (Es) Miguel de Unamuno , „  Por el Estado a la cultura: Clasicismo del Estado y romanticismo de la región  ” , Faro , Madrid, n o  216,22 marca 1908, s.  49-50 ( czytaj online )
  7. (es) Miguel de Unamuno , „  El presupuesto de cultura de Barcelona  ” , España , Buenos Aires, n o  240,5 lipca 1908, s.  401-402 ( czytaj online )
  8. (es) Miguel de Unamuno , "  Su Majestad la Lengua Española  " , Faro , Madrid, n o  37,1 st listopad 1908, s.  481-482 ( czytaj online )
  9. „  Mowa Salamanki  ”
  10. (es) "  La vida de Unamuno  " , About.com ,25 kwietnia 2016( przeczytaj online , skonsultowano 29 grudnia 2016 r. ).
  11. "  Miguel de Unamuno, Spain and Modernity - Books  " , z książki Books (dostęp 14 kwietnia 2016 )
  12. Miguel de Unamuno ( tłumaczenie  z hiszpańskiego), The Agony of Christianity , Paryż, R&N editions,2016, 128  pkt. ( ISBN  979-10-96562-01-5 , czytaj online ) , strona 17, rozdział 2, The Agony
  13. „  Biografia Miguela de Unamuno  ” , na stronie calounet.pagesperso-orange.fr (dostęp 14 kwietnia 2016 )
  14. Darío R. Varela Fernández, „  Francuski Hiszpanie i tłumaczenie: Marcel Bataillon et l'Essence de España (1923) autorstwa Miguela de Unamuno  ”, Socjokrytycyzm ,2018, s.  395-418 ( ISSN  0985-5939 , czytaj online )

Bibliografia

Filmografia

Powiązany artykuł

Linki zewnętrzne