Michel Clemenceau | |
Michel Clemenceau w 1909 roku. | |
Funkcje | |
---|---|
Zastępca | |
1945 - 1951 | |
Grupa polityczna | PRL |
Biografia | |
Imię i nazwisko | Michel William Benjamin Clemenceau |
Data urodzenia | 24 listopada 1873 r. |
Miejsce urodzenia | La Réorthe ( Francja ) |
Data śmierci | 4 marca 1964 |
Miejsce śmierci | Moret-sur-Loing ( Francja ) |
Narodowość | Francuski |
Partia polityczna | Republikańska Partia Wolności |
Tata | Georges Clemenceau |
Matka | Maryja pionowa |
Zawód |
Inżynier rolniczy Biznesmen |
Michel Clemenceau , urodzony dnia24 listopada 1873 r.w La Réorthe ( Vendée ) i zmarł dnia4 marca 1964w Moret-sur-Loing ( Seine-et-Marne ), jest politykiem francuskim . Syn Georges Clemenceau , był w szczególności zastępcą w latach 1945-1951.
Syn Georgesa Clemenceau i Amerykanki Mary Plummer spędził część dzieciństwa ze swoim dziadkiem Benjaminem w rodzinnym dworku Aubraie, położonym w Féole de La Réorthe (Wandea). Niezdyscyplinowany, wyrzucony z kilku placówek, w tym ze szkoły Monge w Paryżu, ok. 1888 r. został ostatecznie wysłany przez ojca do Zurychu na studia u prywatnego nauczyciela, a następnie w Instytucie Rolniczym, który ukończył. w 1894 roku.
Po powrocie do Francji w 1905 brał udział w mniej lub bardziej regularnych sprawach, które były szkodliwe dla jego ojca - oskarżonego o faworyzowanie syna, gdy ten zajmował się administracją wojskową - i które wiązały go z pewnym Le François, skazanym za oszustwo w 1910 r. Zmieszany z powodu tych złych wyborów, „Tygrys” i jego syn nie pogodzili się definitywnie aż do 1914 r., kiedy Michel wyjechał na pierwszą wojnę światową .
Pracując na Węgrzech ożenił się z Idą Michnay (1882-1983) tam w 1901 r. mieli dwóch synów:
Porucznik interpretuje kolonialne ciało z 6 th armii , został ranny21 sierpnia 1914podczas starcia z ułanem . Wyleczony z kontuzji wstąpił do sztabu korpusu wojskowego w stopniu kapitana.
W wrzesień 1918jest częścią pierwszego batalionu, który wszedł do Saint-Mihiel . Pod koniec wojny został awansowany na dowódcę i mianowany oficerem Legii Honorowej .
Dzięki przyjacielowi ojca, Nicolasowi Pietri , znalazł pracę jako agent w angielskiej firmie zbrojeniowej Vickers , kontrolowanej wówczas przez milionera handlarza bronią Basila Zaharoffa , który w 1917 r. zaoferował ojcu „ès- cechy” prezydenta Council, Rolls-Royce… który rząd francuski chce odzyskać, gdy ten opuści zdolność produkcyjną w 1920 roku (ale Michel Clemenceau zatrzymuje ten samochód po śmierci ojca).
"Do mojego syna, który będzie miał pracę domową po mojej śmierci ." »(Dedykacja Georgesa Clemenceau dla syna na jednym z jego dzieł, Démosthène , opublikowanym w 1925 r.).
W latach 1927-1929 Michel Clemenceau wybudował dom o nazwie „la Grange-Batelière” w Moret-sur-Loing w Seine-et-Marne , nad brzegiem rzeki, z dachem pokrytym strzechą jak burrine na bagnach Vendée , który przeznaczył na emeryturę dla swojego ojca, który sprzedawszy swój dom w Bernouville (Eure) i nie chcąc zajmować umeblowanego mieszkania - nawet krajowego - pozostał do śmierci 34 lata (24 listopada 1929) najemca małego paryskiego mieszkania przy rue Franklin , a następnie małego domu Belébat w Saint-Vincent-sur-Jard w Vendée.
Urządza i ozdabia ten dom meblami, dziełami sztuki - w tym kilkoma wrakami z kolekcji sztuki azjatyckiej po ojcu - oraz różnymi osobistymi wspomnieniami o nim, co pozwala na jego czwartą żonę, Madeleine Durand (1909-2004), z którą poślubił w Luty 1963w ratuszu 18 th dzielnicy Paryża, w celu stworzenia tam Muzeum Clemenceau, który został rozproszony w 250 partii w Fontainebleau12 lutego 2005.
W latach trzydziestych państwo francuskie nabyło od swojego właściciela Amédée Luce de Trémont, lorda Avrillé (Wandei) dom ojcowski Bélébat w Saint-Vincent-sur-Jard, aby uczynić go muzeum narodowym, którym pozostał.
Na początku II wojny światowej mimo swojego wieku ( 65 lat ) wstąpił do wojska jako oficer sztabowy II Biura ds. wywiadu; po klęsce w 1940 roku przeciwstawił się rządowi Vichy i wyraził to m.in. listem protestacyjnym do Philippe'a Pétaina , głowy państwa francuskiego ,22 sierpnia 1940. W liście otwartym datowanym17 lutego 1943Zwracając się do szefa rządu Pierre'a Lavala , napisał: „Czuję straszliwą obrazę jego pamięci, tę próbę wydobycia z pism mojego ojca czegoś, co przypomina aprobatę dla twojej polityki i twoich działań” . Został następnie aresztowany dnia9 maja 1943i uwięziony we Fresnes, a następnie w Romainville, Compiègne i obozie Royallieu .
Deportowany jako „zakładnik osobowości” transportem 31 sierpnia 1943z Paryża do zamku Eisenberg , został następnie internowany w zamku Itter w austriackim Tyrolu, a ostatecznie uwolniony przez wojska amerykańskie na5 maja 1945, co pozwala mu wrócić do Francji dzień po kapitulacji Niemiec .
W czasie Wyzwolenia został wybrany w barwach „Radu Społeczno-Antyfaszystowskiego”, następnie prawicowej partii Republikańskiej Partii Wolności (PRL), do reprezentowania Seine-et-Marne na początku, a następnie na 2. Narodowe Zgromadzenie Ustawodawcze ( 1945 - 1946 ). Głosuje przeciwko planom nacjonalizacji przedsiębiorstw i przeciwstawia się różnym planom konstytucji IV RP . Po kandydowaniu na prezydenta Rządu Tymczasowego wStyczeń 1946w dużej mierze poprzedza go socjalista Félix Gouin .
Michel Clemenceau został ponownie wybrany na posła Seine-et-Marne do Zgromadzenia Narodowego podczas wyborów w listopadzie 1946 roku . Prezydent PRL, kandydat tej formacji politycznej w wyborach prezydenckich w 1947 roku . Uzyskał jednak tylko 60 głosów na 883.
W Marzec 1947został mianowany sędzią tytularnym w Wysokim Trybunale Sprawiedliwości , gdzie dwa lata wcześniej zeznawał przeciwko marszałkowi Pétainowi .
Kandydat z listy CNI (która właśnie wchłonęła PRL), przegrał wybory parlamentarne w 1951 roku . Następnie wycofał się z życia politycznego.