Wybory parlamentarne we Francji w 1945 r

1936 Czerwiec 1946
Wybory parlamentarne we Francji w 1945 r
21 października 1945
Organ wyborczy i wyniki
Wyborcy				19,189,799
				77,8%
	PCF  - Maurice Thorez
	Głos			5,024,174
	26,23%				▲  +12,8
	Posłowie wybrani			159	▲  +87
	MRP  - Maurice Schumann
	Głos			4.580.222
	23,91%
	Posłowie wybrani			151
	SFIO  - Leon Blum
	Głos			4,491,152
	23,45%				▲  +2,7
	Posłowie wybrani			146	▼  −3
	PRL  - Michel Clemenceau
	Głos			3,001,063
	15,67%				▼  −1.2
	Posłowie wybrani			64	▼  −47
	PRRRS  - Edouard Herriot
	Głos			2,018,665
	10,54%				▼  −5.4
	Posłowie wybrani			60	▼  −50
Zgromadzenie założycielskie
PC: 159 miejsc SFIO: 146 miejsc PRRRS: 60 miejsc MRP: 151 miejsc PRL: 64 miejsca Różne: 6 miejsc
Rząd
Towarzyski			Wybrany
De Gaulle I None ( rząd jedności narodowej bez wybieranego parlamentu)			De Gaulle II Tripartyzm ( MRP , PCF , SFIO )
Wybrana władza ustawodawcza
I ponownie Konstytuanty z IV th Rzeczypospolitej

Te wybory składowe są utrzymywane na21 października 1945i mają na celu wybór Zgromadzenia Ustawodawczego .

Kontekst

Ostatnie wybory odbyły się w 1936 r. , Zwykle co cztery lata, następne miały odbyć się w 1940 r. , Ale z powodu II wojny światowej dekretem29 lipca 1939 rprzedłużyło nominację deputowanych o dwa lata, do 1942 r. Zgromadzenie Narodowe, głosując nad pełnymi uprawnieniami Pétaina , musiało poczekać na upadek reżimu Pétaina , aby móc się ponownie reformować.

Plik 21 października 1945 stanowi wielką datę w historii politycznej Francji z trzech powodów:

• Francuzi są zaproszeni do głosowania w referendum w sprawie wyborów dotyczących ich konserwacji lub odrzucenie instytucji III th Rzeczypospolitej, a także organizację tymczasowych mandatów.
• Po raz pierwszy od wojny wybory ogólnokrajowe pozwalają poznać odbiorców sił politycznych.
• Powszechne prawo wyborcze, do tej pory zarezerwowane dla mężczyzn, zostało rozszerzone na kobiety (rozporządzenie z 1944 r. Przyznało im prawo do głosowania, z którego po raz pierwszy skorzystały w wyborach samorządowych w 1945 r .).

Referendum zaproponowane Francuzom przez GPRF ma dwa pytania. Pierwsze oferuje im opracowanie nowej konstytucji, a zatem, rezygnacja z instytucji III e Republiki. Pozytywna odpowiedź jest popierane przez generała de Gaulle'a i wszystkich partii politycznych, z wyjątkiem radykałów , wierny do III -go Rzeczypospolitej. Plik21 października 194596% Francuzów opowiada się za zmianą instytucji, głosując „tak” w pierwszym pytaniu referendum: Zgromadzenie wybrane dzisiaj będzie zatem konstytutywne.

Drugie pytanie dotyczy uprawnień tego zgromadzenia konstytucyjnego. Obawiając się przewagi komunistów w jej obrębie, która pozwoliłaby im na legalne zainstalowanie wybranej przez nich władzy, generał de Gaulle przygotował tekst ściśle ograniczający jego prerogatywy: jego czas trwania jest ograniczony do siedmiu miesięcy; opracowany przez nią projekt konstytucyjny zostanie poddany pod głosowanie w referendum; może obalić rząd jedynie wotum nieufności przegłosowanej bezwzględną większością głosów swoich członków. Jeśli de Gaulle , MRP , socjaliści , umiarkowani poproszą obywateli o głosowanie na „tak”, komuniści przyłączą się do radykałów, opowiadając się za „nie”. Niemniej jednak 66% Francuzów popiera ograniczenie uprawnień Zgromadzenia głosując „tak” w referendum.

Wybory do Zgromadzenia Narodowego odbywają się tego samego dnia co referendum.

Sposób głosowania

Zgromadzenie Ustawodawcze składa się z 586 miejsc z proporcjonalną reprezentacją zgodnie z zasadą najwyższej średniej w każdym departamencie, bez mieszania lub głosowania preferencyjnego.

Wyniki

Wyniki francuskich wyborów parlamentarnych w 1945 r

Lewo		Głos	%	Siedzenia
	Francuska Partia Komunistyczna i Alianci (PCF)	5,024,174	26.23	159
	Popularny ruch republikański (MRP)	4.580.222	23,91	151
	Francuska Sekcja Międzynarodówki Robotniczej (SFIO)	4,491,152	23.45	146
	Republikańska Partia Wolności (PRL)	3,001,063	15.67	64
	Radykalna Partia Republikańska i Radykalna Partia Socjalistyczna (PRRRS)	2,018,665	10,54	60
	Różnorodny	37,440	0.19	6
Głosy oddane		19,152,716	97,43
Głosy puste i nieważne		504 887,	2.57
Całkowity		19 657 603,	100	586
Wstrzymało się		4,965,259	20.17
Zarejestrowany / uczestnictwo		24 622 862,	79,83

Analiza

Wybory, które odbyły się tego samego dnia, pierwsze od wyborów z 1936 r., Głęboko zaburzyły równowagę sił politycznych we Francji. Na podkreślenie zasługują cztery fakty:

• Po pierwsze, silny nacisk ze strony lewicy marksistowskiej. Socjaliści i komuniści, którzy w 1936 r. Reprezentowali mniej niż 35% głosów, zwiększyli się o około 15 punktów i zbliżają się do bezwzględnej większości głosów (49,6%). Zdobywają go na mandaty, wybierając 302 posłów spośród 586: są, jeśli tworzą koalicję, mistrzami gry w Konstytucji. Ten przełom dokonany przez lewicę jest przede wszystkim przełomem partii komunistycznej, która podwoiła swoją przedwojenną wagę polityczną i stała się wiodącą partią we Francji.
• Ten gwałtowny wzrost towarzyszył upadek z centrolewicowej (co szczególnie dotyczy Partii Radykalnej, zwornikiem III e Rzeczypospolitej) i podobnych sił politycznych. W tej sekcji uwzględniliśmy również głosy młodego Demokratyczno-Socjalistycznego Związku Oporu (UDSR), który był wówczas powiązany z socjalistami i jawi się jako nowa siła, daleka od radykalnego zacofania.
• Przypadek prawego i prawego środka to delikatniejsza analiza. Przechodząc z 42,5% do 15,6% głosów, umiarkowani najwyraźniej doświadczyli upadku, będącego konsekwencją dyskredytacji, jaka dotknęła ich z powodu asymilacji z reżimem Vichy. Jednak spostrzeżenie to musi zostać skorygowane przez fakt, że znaczna część tradycyjnego prawicowego elektoratu ze względów efektywności ustawiła się w szeregu za MRP (Ludowy Ruch Republikański). Nawet przy tej poprawce erozja prawa jest ewidentna.
• Wreszcie, i to jest chyba najważniejsze, wybory w 1945 roku przyniosły znaczne uproszczenie francuskiego krajobrazu politycznego. Prawie wyborcy (73,5%) zgrupowali swoje głosy na trzech głównych partiach politycznych: Komunistycznej, Socjalistycznej, MRP (Ludowy Ruch Republikański), wzmocnionych ich rolą w ruchu oporu. W rzeczywistości te trzy partie w przeważającej mierze dominują w Zgromadzeniu. Teraz są trzy bardzo różne grupy szkoleniowe luźnych struktur utworzonych klany walczą ze sobą, że były rządzące partie III e Republic, radykałów i umiarkowanych. Wszystkie trzy są silnie ustrukturyzowanymi, zdyscyplinowanymi partiami, narzucającymi swoim wybranym przedstawicielom kontrolę, która zmusza ich do głosowania en bloc za lub przeciw wszystkim prawom.

Pomiędzy tymi trzema wielkimi siłami, teraz legitymizowanymi przez powszechne prawo wyborcze, a generałem De Gaulle, silnym w swojej historycznej misji i pewności ucieleśnienia narodowego losu, konflikt nie będzie długo się otwierał.

Deputowanych kobiet jest 5,6%, czyli 33 mandaty zajmowane przez pierwsze kobiety wybrane do Zgromadzenia Narodowego .

Konsekwencje

Trzy główne partie, PCF, SFIO i MRP, tworzą nową większość parlamentarną odpowiedzialną za projekt nowej konstytucji w ramach trójstronności . Ale bezskutecznie usiłują dojść do porozumienia w sprawie instytucji: jeśli komuniści i socjaliści opowiadają się za utworzeniem jednoizbowego systemu parlamentarnego , MRP domaga się, aby do konstytucyjnej konstytucji włączono drugie zgromadzenie i Prezydenta Rzeczypospolitej z rzeczywistymi uprawnieniami. projekt. Sam projekt PCF i SFIO, nie wspierany przez MRP i generała De Gaulle'a , został odrzucony w referendum z 53% głosów na5 maja 1946. Zgromadzenie zostaje rozwiązane.

Uwagi i odniesienia

Uwagi

1. Od 2016 roku lokalny odonym („  Rond-pont du 21-octobre-1945  ”) przypomina to wydarzenie.

Bibliografia

1. Serge Berstein i Pierre Milza , Historia Francji w XX th  century , Bruksela, Editions Complexe , str.  662-663.
2. Laurent de Boissieu , „  National Constituent Assembly 1945  ” , na www.france-politique.fr (dostęp 25 maja 2020 )
3. Serge Berstein i Pierre Milza , Historia Francji w XX th  century , Bruksela, Editions Complexe , str.  663-664.
4. Magazyn Le Monde 2 , 18-19 kwietnia 2004, strona 89.
5. Mathieu Mazza, „  Inauguracja ronda 21 października 1945 r.  ” , Na ouest-var.net ,5 marca 2016 r(dostęp 21 października 2016 ) .

Powiązane artykuły

• 1945 Francuskie referendum konstytucyjne