W megalesia lub megalesia były święta towarzyszy gier ( ludi ), konkursy i przedstawienia teatralne posiadających zaakcentowanym charakter wotywny, w Megalesian Gry ( Ludi Megalenses lub megalesia ludi ), które były obchodzone w starożytnym Rzymie w kwietniu na cześć Kybele , The μεγάλη θεός (megalè theos, wielka bogini ), stąd nazwa tych festiwali i gier.
W obliczu niebezpieczeństw drugiej wojny punickiej Rzymianie szukali ochrony nowych bogów. W 204 roku pne. AD , Scypion Nasica dlatego otrzymał statuetkę Kybele przywieziony z Pesynunt do Rzymu. Dzień przyjęcia bogini, 4 kwietnia, był uczczony wspaniałą procesją ( lektyk ) i zabawami , a wielu ludzi nosiło dary dla bogini w sanktuarium Zwycięstwa , jej tymczasowej gospodyni, na Palatynie . Coroczne obchody igrzysk scenicznych zaczęły się jednak dopiero trzynaście lat później, w kwietniu 191 roku , kiedy to Marcus Iunius Brutus poświęcił świątynię poświęconą Kybele i którą nakazano wybudować w 203 . Wydaje się jednak z innego fragmentu Liwiusza , że Megalesie odbyły się już w 193 roku .
Święta trwały siedem dni, od 4 do 10 kwietnia, w dniu święta Kybele. Podobnie jak miesiąc ich obchodów, byli pełni radości i ucztowania. 4 kwietnia posąg Kybele został przeniesiony w procesji przez miasto w gromkim zgiełku. Z okazji tych świąt zorganizowano „ mutitationes cenarum ”, zwyczaj religijny, który rzymscy patrycjusze mieli zapraszać się nawzajem na uczty ku czci bogini, a podczas tych świąt prawdopodobnie odebrano ekstrawagancję i dobre życie na bardzo wysokim poziomie. Dlatego w 161 rpne. AD Senat rzymski wydał dekret zabraniający wszystkim przekroczeniu pewnego limitu wydatków.
Pierwotnie Igrzyska Megalesian były czysto scenograficzne, a nie cyrkowe ( ludi circenses ). Trzymano je przed świątynią bogini na Palatynie , ale później rozciągnięto na teatry. Według Valeriusa Antiasa pierwsze mecze etapowe w Rzymie sięgają Megalesies, czyli 193 lub 191 roku pne. AD . Planowany dzień przedstawień był trzecim dniem festiwalu. Niewolnikom nie wolno było uczestniczyć w igrzyskach, a sędziowie pojawiali się w ceremonialnych fioletowych szatach, stąd określenie Purpura Megalensis (purpura megalesowska). Gierom przewodniczyli edylowie kurulowi i wiemy, że cztery z zachowanych utworów Terence'a zostały wykonane w Megalesies. Prawdopodobnie porównując igrzyska megalesiańskie do demonstracji i brutalnych i krwawych gier cyrkowych, Cyceron uważa je za „najbardziej czyste, uroczyste, religijne”. Na początku Cesarstwa , ostatniego dnia, w Wielkim Cyrku odbywały się wyścigi konne .