Brak obrazka ? Kliknij tutaj
| Przezwisko | Nisha |
|---|---|
| Data urodzenia | 15 stycznia 1934 |
| Miejsce urodzenia | Cedofeita , Portugalia |
| Data śmierci | 17 sierpnia 2020 |
| Narodowość | portugalski |
| Lata działalności | 1959-1960, 1963-1964 |
|---|---|
| Jakość | Kierowca rajdowy |
| Lata | Stabilny | 0C.0 ( V. ) |
|---|---|---|
Zespół wyścigowy Scuderia Centro Sud Derrington-Francis |
| Liczba wyścigów | 5 (4 odjazdy) |
|---|---|
| Pozycje biegunowe | 0 |
| Podium | 0 |
| Zwycięstwa | 0 |
Mário Veloso de Araújo Cabral , powszechnie określany pseudonimem „ Nicha ”, jest portugalskim kierowcą wyścigowym Formuły 1 urodzonym15 stycznia 1934w Cedofeita i zmarł dalej17 sierpnia 2020.
On brał udział w czterech Formuły 1 Mistrzostwa Świata Grand Prix , począwszy od23 sierpnia 1959. Nie zdobył punktu w mistrzostwach, ale zdobył kilka honorowych miejsc w imprezach poza mistrzostwami.
Cabral wyróżnił się bardzo wcześnie w sporcie motorowym, odkąd w wieku dwudziestu dwóch lat wygrał Grand Prix Formuły 1 w Léopoldville w Kongo Belgijskim, poza mistrzostwami. Jeszcze w Afryce, ulubionym łowisku, wyróżnił się w Formule 1 oraz w kategorii Sport (wciąż poza mistrzostwami świata) w Angoli, Rodezji i Mozambiku.
Od 1959 roku wstąpił do mistrzostw świata na swoim krajowym Grand Prix . Zakwalifikował się na czternastym miejscu ze swoim Cooper-Maserati, zajął dziesiąte i ostatnie miejsce w klasyfikacji i wyróżniał się zderzeniem z Jackiem Brabhamem, który zmusił przyszłego mistrza świata do przejścia na emeryturę.
W następnym roku powtórzył swoje doświadczenie i zakwalifikował się jako piętnasty i ostatni na starcie za kierownicą tego samego jednomiejscowego samochodu. Zrezygnował na trzydziestym siódmym z pięćdziesięciu pięciu okrążeń z powodu awarii skrzyni biegów, kiedy mógł mieć nadzieję, że zakończy wyścig w pierwszej szóstce zawodów.
W latach 1961 - 1962 odbył służbę wojskową w Angoli, wówczas kolonii portugalskiej, ale mimo to brał udział w niektórych zawodach turystycznych, sportowych prototypów i Formuły 1; w ten sposób zajął czwarte miejsce w Grand Prix de Pau (poza mistrzostwami), gdzie ścigał się dla Scuderia Centro Sud na starym Cooper-Maserati T51.
Cabral wznowił karierę w 1963 roku w Scuderia Centro Sud i wyróżniał się uczciwymi występami poza mistrzostwami (dziesiąte w Grand Prix de Solitude na Cooper T53 i siódme w Grand Prix Morza Śródziemnego na Cooper T60). Jego pracodawca zatrudnił go następnie na Grand Prix Niemiec, gdzie miał nowego Cooper T60- Climax . Na wielkim torze Nürburgring Cabral zakwalifikował się na dwudzieste miejsce, ponad minutę za policjantem Jimem Clarkiem . Przeszedł na emeryturę krótko przed połową z powodu zepsutej skrzyni biegów.
Scuderia Centro Sud zabiera go z powrotem na mistrzostwa świata na następne Grand Prix we Włoszech. Cabral zakwalifikował się na ostatniej pozycji cztery dziesiąte sekundy od Maurice'a Trintignanta i wyprzedził Włocha Giancarlo Baghettiego na ATS o dwie sekundy. Organizatorzy Grand Prix przekonują go, za rekompensatą finansową, do wycofania się, aby zapewnić miejsce na starcie Giancarlo Baghetti , włoskiemu kierowcy za kierownicą włoskiego jednomiejscowego samochodu (kierowcy Carela Godina de Beauforta i Iana Raby również posiada lepszy czas niż Baghetti również traci)
W 1964 roku Cabral ponownie zaangażował się w mistrzostwa świata, ponownie na torze Monza, w ramach zespołu Derrington-Francis Racing. Jednomiejscowy pojazd jest ATS DF, ewolucją ATS, którą Baghetti miał w poprzednim roku. Ale Vic Derrington i Alf Francis zmienili to dość poważnie. Cabral kwalifikuje przedostatnią pozycję, więcej niż pięć sekund za bieguna opiekunka John Surtees i porzuca 24 th z 78 okrążeń.
Jeśli nigdy więcej nie pojedzie w Formule 1, kontynuował karierę w Formule 2 , Sporcie i Turystyce do 1974 roku .
| Pora roku | Stabilny | Rama | Silnik | Opony | GP zakwestionował | Punkty wpisane | Zaszeregowanie |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1959 | Scuderia Centro Sud | Cooper T51 | Maserati 4 w kolejce | Dunlop | 1 | 0 | nc |
| 1960 | Scuderia Centro Sud | Cooper T51 | Maserati 4 w kolejce | Dunlop | 1 | 0 | nc |
| 1963 | Scuderia Centro Sud | Cooper T60 | Climax V8 | Dunlop | 1 | 0 | nc |
| 1964 | Zespół Derrington-Francis Racing | ATS DF | ATS V8 | Dobry rok | 1 | 0 | nc |
| Pora roku | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1959 | MÓJ | 500 | NED | ENG | GBR | GER |
POR 10 |
ITA | USA | |
| 1960 | ARG | MÓJ | 500 | NED | BEL | ENG | GBR |
POR Abd. |
ITA | USA |
| 1963 | MÓJ | BEL | NED | ENG | GBR |
DEU Abd. |
ITA Nq. |
USA | MEX | RSA |
| 1964 | MÓJ | NED | BEL | ENG | GBR | DEU | AUT |
ITA Abd. |
USA | MEX |
Legenda: Nq. = Brak kwalifikacji - Abd. = Porzucenie
| Rok | Rama | Stabilny | Członkowie drużyny | Wynik |
|---|---|---|---|---|
| 1972 | Lola T280 | Stabilny Bonnier Szwajcaria |
Jorge de Bagration Hugues de Fierlant Gérard Larrousse |
Porzucenie |