Marsz , czy wojskowym , taniec lub poszlaki, to gatunek muzyczny z pomocą regularnie cadenced rytmem , co pozwala regulować lub towarzyszyć ruch procesji podczas procesji, parady i parady..
Instrumentalny lub wokalny charakter – na przykład pieśń chodząca – chodzenie nie jest specyficzne dla określonego rodzaju muzyki . W zależności od celu jego tempo może być szybsze lub wolniejsze.
Każdy rodzaj spaceru wiąże się z konkretną aktywnością społeczną, ma specyficzny charakter, styl i zastosowania. Marsz wojskowy , przeznaczony do towarzyszenia ewolucję z piechoty wojsk , jest niewątpliwie najbardziej znanym gatunkiem muzycznym marszu. Żołnierze „marsz w kroku” bardzo precyzyjnie regulują swój „marsz” do tempa muzyki, co pozwala uzyskać jedność ruchu podobną do tej osiąganej w balecie . Oprócz marszu wojskowego możemy przytoczyć: marsz weselny , towarzyszący procesji weselnej; marsz żałobny , aby towarzyszyć ceremonię pogrzebową; lub hymn narodowy : Papieski Hymn i Marsz zastąpiły Gran Marcia Trionfale jako hymn narodowy Watykanu .
Tempo marszu wojskowego musi odpowiadać ruchowi żołnierzy na paradzie lub gdy stoją w miejscu. Tempo marszu wojsk napoleońskich ustalono na 120 uderzeń na minutę (BPM), podczas gdy tempo parady bardzo wolno poruszających się pomruków wynosi około 60 uderzeń na minutę. 120 uderzeń na minutę to zawsze oficjalne tempo marszu armii francuskiej, z godnym uwagi wyjątkiem Legii Cudzoziemskiej, która wynosi 88 BPM. Każda parada14 lipcana Polach Elizejskich w Paryżu pokazuje to na przykład. Brytyjskie marsze są nieco bardziej stonowane przy 88-112 BPM, ponieważ wojska niemieckie maszerują w ścisłym tempie 110 BPM.
Marsze żałobne przyjmują tempo o połowę wolniejsze, około 60 BPM.
Tempo chodzenia to umiarkowany ruch lub tempo znajdujące się pomiędzy adagio taktowanym od 60 do 80 uderzeń na minutę a moderato taktowanym od 88 do 112 uderzeń.
Poza stałą, jaką jest dwubitowy beat (2/4, 2/2, 6/8 itd. ), formy muzyczne przyjęte przez kompozycje należące do gatunku „marszowego” są niezwykle zróżnicowane. W formie „marszu wojskowego” , przyjętego zresztą przez wiele pochodów „cywilnych” , możemy jednak wyróżnić następującą architekturę:
W muzyce klasycznej chodzenie stało się w końcu szczególną formą muzyki . W muzyce instrumentalnej chodzenie jest czasami używane jako samodzielny ruch . Na przykład druga część 3 e Beethovena , zwana „Heroicznym”, to marsz żałobny. Inny przykład: Camille Saint-Saëns skomponował marsz heroiczny op.34 na orkiestrę, Marsz dedykowany uczniom Algieru op.163 (1921), Une Marche interalliée na fortepian na 4 ręce op.155 (1918) i Emmanuel Chabrier a Wesołego Marszu dla Orkiestry. Mozart napisał swój słynny Marsz Turecki zatytułowany „Alla Turca” III część sonaty nr 11.
W muzyce przeznaczonej na scenę - na przykład operę - chodzenie można wykorzystać do towarzyszenia każdej akcji: przybyciu lub odejściu ważnej osoby, ruchowi grupy daleko lub za kulisami itp. Na przykład, pierwsza scena drugiego aktu Czarodziejskim flecie przez Mozarta - Sarastro i jego kapłanów - jest poprzedzone „Marsz kapłanów” instrumentalnych. Mozarta zwłaszcza słynny marsz Alla Turca III część Sonaty nr 11. Wspomnijmy jeszcze Hectora Berlioza z La Marche troyenne w Les Troyens H133 zasłyszanym w aktach 1, 3 i 4, Marszu żałobnym do ostatniej sceny Hamleta H103 i La Menace des francs, marche et chór H117.
Franz Schubert: 3 marsze wojskowe na fortepian, 4 ręce, numer katalogowy D733, najbardziej znany to ten w D-dur
Johann Strauss (ojciec) Marche Radetzky odniesienie do katalogu (AM (en) II, 145 opus 228, słynny wiedeński marsz wojskowy skomponowany w 1848 na cześć austriackiego feldmarszałka Josepha Radetzky'ego , zwycięskiego w bitwie pod Custozą przeciwko Piemontowi w 1848 roku.
Miniaturowy katalog marzec wiedeński IKF20 Fritz Kreisler
Repertuar muzyki oryginalnej lub transkrybowanej na orkiestry harmonijne obfituje w liczne marsze, niektóre grupy mają powołanie do paradowania równolegle do swoich występów w sali. Przykłady obfitują i świadczą o szerokiej różnorodności tematycznej i formalnej gatunku: