Termin rynek stulecia ogólnie odnosi się do ważnych kontraktów handlowych uzyskiwanych przez firmę lub grupę firm. Kwota, o którą chodzi, znacznie przewyższa większość kontraktów w sektorze działalności, w którym działa spółka lub grupa.
Odnosi się to do rywalizacji (od 1972 do 1975 r.) Pomiędzy czterema samolotami bojowymi o wyposażenie czterech krajów NATO ( Belgii , Holandii , Norwegii i Danii ), które ze względu na koszty i logistykę wydały wspólny arkusz programu w celu zastąpienia starzejącej się F- 104 flota myśliwców. Chociaż inne rynki wojskowe znacznie przekroczyły ten rynek pod względem wielkości finansowej, jego medialne i polityczne relacje w tamtym czasie uzasadniają tę nazwę.
Urządzenia konkurencjiPod koniec 1973 roku ówczesny rząd belgijski, kierowany przez André Leburtona, miał podpisać kontrakt z Marcelem Dassault (który dostarczył już cztery Mirage F-1 do testów) na wymianę F-104. Ale rząd André Leburtona upadł, a rząd tymczasowy anulował kontrakt. Mimo wszystko firma Dassault Aviation była pewna przyszłej decyzji nowego rządu belgijskiego, ponieważ w tamtym czasie nie było innego konkurenta (Amerykanie byli zupełnie nieobecni na tego typu rynku, F-15 za drogie i nie było jeszcze nie oferowany na eksport, F-5 za lekki, a F-4 za stary).
O takim stanie rzeczy ambasada USA w Brukseli poinformowała Departament Stanu USA.
Jedynymi dostępnymi nowymi samolotami amerykańskimi były YF-16 i YF-17. Byli już w konkurencyjnym programie LWF ( Lightweight Fighter ) lub lekkim myśliwcu. Program ten był jedynie oceną powstających technologii, a Pentagon nie planował masowej produkcji zwycięzcy programu LWF, podczas gdy zwycięzca tego konkursu miał duże szanse na zdobycie rynku NATO.
Rynek NATOJednocześnie Stany Zjednoczone i NATO nalegają na zbliżenie czterech krajów o takich samych potrzebach: Belgii , Holandii , Danii i Norwegii .
Ale z zamówieniem na 800 samolotów dla projektu NATO, niespotykanej ilości, nawet na początku XXI th wieku , z wyjątkiem byłego Związku Radzieckiego i Stanów Zjednoczonych , USAF zmienił zdanie i wydał Program Informacja ACF (Air Combat Fighter), przeznaczone do wymienić F-4 i F-105 .
Rynek ten staje się wydarzeniem wyjątkowym, zarówno z punktu widzenia medialnego, jak i politycznego zasięgu w Europie (liczba odpowiedników przemysłowych) oraz w Stanach Zjednoczonych (Departament Obrony musi pozostać neutralny, aby nie ingerować w rynek. Program NATO i ACF).
Zwycięzca rynku NATO, F-16 Block 10, miał zostać na przełomie XIX i XXI wieku zastąpiony nowocześniejszym następcą. Ze względów politycznych i ekonomicznych projekt ten stał się przestarzały i zmusił te kraje do przedłużenia jego życia. Nagle te cztery kraje, do których przystąpiły Stany Zjednoczone i Portugalia (od 2001 r. ), Przewidziały i zaprogramowały modernizację w wieku średnim (zwaną aktualizacją w połowie życia ).
Kilka miesięcy później F-16 został również ogłoszony zwycięzcą programu ACF.
W Luty 2008, EADS otrzymał zamówienie z US Air Force na sto samolotów tankowania pochodzi z Airbus A330 na sumę około 20 mld USD , ale ten został anulowanypaździernik 2008 oraz nowe zaproszenie do składania ofert do 2009 r.
Na rynek Nato Century: Philippe Grasset,27 listopada 2002, Lunch-debata w CHEAr (Center for Advanced Studies in Armament).