Dom Strum w Limburgii

Dom Strum w Limburgii
Herb
Motto	idę prosto
Rodowód	Ezzonides , Dom Berg
Gałęzie	Limburg-Styrum-Styrum  (en) , Limburg-Styrum-Iller-Aichheim  (en) , Limburg-Styrum-Gemen  (en) , Limburg-Styrum-Bronchhorst-Borkelö  (en) , Limburg-Styrum-Bronchhorst  (en) , Limburgia -Styrum-Borkelö  (en)
Kropka	IX th  century
Kraj lub prowincja pochodzenia	Święte Cesarstwo
Wierność	Święte Cesarstwo Cesarstwo Niemieckie Holandia Belgia
Posiadane lenna	Lotharingia , archidiecezja kolońska , księstwa Bawarii , Karyntii i Szwabii , hrabstwa Berg , La Marck , Hohenlimburg , Styrum , Gemen  ( en ) , Bronkhorst , Borculo , itd.
nagrody cywilne	Order Złotego Runa , Order Św. Filipa Lwa Limburga , Order Czterech Cesarzy

Dom Limburg Stirum lub Limburg Styrum jest jedną z najstarszych rodzin w Europie. To bierze swoją nazwę od XII -tego  wieku, suwerenne powiatu Limburg-sur-la-Lenne , który jest nazwany po mieście Limburg położony wzdłuż Lenne (w Niemczech ). Miasto to zawdzięcza swoją nazwę Księstwu Limbourg i swojej stolicy Limbourg (w Belgii ). Jest to jedyny zachowany gałęzią dynastii hrabiów Berg , którzy panowania XI th  wieku na początku XVI th  wieku przez wiele Westfalii .

Limburg Stirum to suwerenni monarchowie Świętego Cesarstwa Rzymskiego . Panują na różnych terytoriach, głównie w Cercle du Bas-Rhin-Westfalia i zasiadają w sejmie cesarskim , aż do ich relacji medialnych pod koniec cesarstwa w 1806 roku.

Od IX th  wieku, to rodzina liczy pięć liczy palatyn z Lotaryngii , książąt Bawarii , z Westfalii , z Karyntii i Szwabii siedmiu arcybiskupów Kolonii , a biskup-Prince of Spire ponad dziesięciu biskupów cesarstwa germańskich i co najmniej dwóch świętych Kościoła katolickiego (św. Richezza z Lotaryngii, obchodzony dnia21 marca, i św. Engelbert z Kolonii , obchodził7 listopada).

Historia

Dynastia Ezonidów

Niektórzy historycy twierdzą, że Dom Berg schodzić Dynasty ezzonids , których zejście sięga IX th  century.

W ezzonids ( Ezzonen ) to liczy się palatyn Lotaryngii podczas X TH i XI th  stulecia. Uważani są za głównych cesarskich przedstawicieli regionu Środkowego i Górnego Renu. Mimo osiągnięć militarnych na rzecz cesarzy niemieckich Ezzonidom nie udało się stworzyć jednostki terytorialnej w Lotaryngii. Na pewien czas powierzono im księstwa Szwabii , Bawarii i Karyntii oraz arcybiskupstwo kolońskie .

• 966 - 996 : Hermann I er , najpierw palatyn Lotaryngii i hrabiego Bonngau, Eifelgau, Mieblgau, Zulpichgau, Keldachgau, Alzey i Auelgau, 945 aż do śmierci.
• 1020 - 1034 : Ezzon (Erenfried), jego syn. Poślubiwszy Matyldę, córkę cesarza Ottona II i Teofanu, Ezzo staje się jednym z najpotężniejszych władców Imperium pod rządami swego szwagra, cesarza Ottona III. Kandydat do tronu cesarskiego wyrzeka się go jedynie wbrew przypisywaniu ogromnych lenn (Kaiserswerth, Duisburg i Saalfeld). Założył opactwo Brauweiler;
• 1035 - 1045 : Otto , jego syn, palatyn Lotaryngii następnie księcia Szwabii . W 1045 Henryk III, król Germanii i książę Szwabii, zaoferował ten ostatni tytuł Ottonowi w zamian za zwrot terytoriów Kaiserswerth i Duisburga do korony. Otto przekazuje Palatynat swojemu bratankowi Henri;
• 1045 - 1061 : Henryk I st furiosus , jego bratanek, syn Hezelina I st . Ożenił się w 1048 Matilda Verdun (1025-1060), córką księcia Gothelon I st Lotaryngii i siostra papieża Stefana IX .Otrzymuje zamek Cochem z rąk swojej siostrzenicy, królowej Richizy , a podczas choroby Henryka III zostaje wybrany następcą Królestwa Germanii . 17 lipca 1060, zmasakrował swoją żonę Matyldę siekierą po dowiedzeniu się o swoim romansie z jednym z jego krewnych, a następnie został zamknięty w opactwie Echternach , gdzie zmarł w 1061. Jego funkcją i hrabiami zarządzał Anno II , archeek Kolonia, aż do większości jego syna Hermanna II (1064-1085);
• 1061 - 1085 : Hermann II , jego syn, hrabia w Ruhrgau i Zulpichgau oraz hrabia Brabancji . Jest ostatnim palatynem Lotaryngii z dynastii Ezonidów . Ginie w pojedynku z Albertem III Namur . Wdowa po nim wyszła za Henryka II de Laach , hrabiego w Mayfeldgau, który w latach 1085/1087 został pierwszym palatynem nadreńskim .

Hrabia Berg

Adolphe I st Berg , wnuk Adolphe I st z Lotaryngii, został pierwszym hrabią Berg w 1050 roku. Dynastia hrabiów Berg była najpotężniejszą z regionu Nadrenii.

Pierwszymi władcami Berg byli:

• 1077 - 1082  : Adolphe I st Berg , hrabia Berg 1077 1082 Wicehrabia Werden, Deutz, Berg i Gerresheim.
• 1082 - 1093  : Adolphe II de Berg-Hövel (Huvili) , hrabia Berg od 1082 do 1093, hrabia w Auelgau i Siegburg oraz vidame z Werden. Żeni się z Adelheid de Laufen, dziedziczką Hövel, Unna, Telgte, Warendorf itd. Adolf II zakłada klasztor Altenberg. Zmarł w 1090/1106.
• 1093 - 1132  : Adolf III Berg hr Berg od 1093 do 1132 i liczbę od norze od 1090 do 1106, Vidame Werden. Ożenił się z Adelheid de Clèves, córką Dietricha II, hrabiego Clèves.
• 1132 - 1160  : Adolphe IV , syn poprzedniego, jest hrabią Berg od 1132 do 1160 i Altena. Żonaty z Adelheid d'Arnsberg, potem z córką Engelberta von Schwarzenberg. Nakazał wybudować zamek Altena , następnie opactwo Altenberg w 1133, do którego wstąpił jako mnich w 1060. Jego syn Adolf V, zabity w Damaszku w 1148, jego następcą został młodszy syn Engelbert.
• 1160 - 1189  : Engelbert Po raz pierwszy chodziłem po hrabstwie Berg 1160 1189. Poślubił Margaret z Geldrii. Stabilizuje hrabstwo poprzez politykę ustępstw wobec cesarza i arcybiskupa Kolonii, zwiększając w ten sposób jego dobrobyt. WLipiec 1189zginął w Serbii, w drodze do Ziemi Świętej z krucjatą cesarza Fryderyka Barbarossy.
• 1189 - 1218  : Adolf VI , hrabia Berg od 1189 do 1218. Ożeniony z Bertą de Sayn, w 1212 brał udział w krucjacie przeciwko katarom . W 1215 usunął z Kaiserswerth pałac cesarski . Wyjechał w 1217 z piątą krucjatą i zmarł7 sierpnia 1218w walce, jako dowódca wojsk w Damietta , w delcie Nilu.
• 1218 - 1226  : Engelbert II († 1226), brat poprzedniego, arcybiskup Kolonii . Książę Walram III Limburg uważał się za spadkobiercę hrabstwa, jego syn Henryk (przyszły książę Henryk IV Limburg) poślubił Ermengardę de Berg, jedyną córkę Adolfa VI. Niemniej jednak zgodnie z prawem salickim Englebert był spadkobiercą ojca i brata. Doszło do sporu, rozstrzygniętego w 1220 roku na korzyść arcybiskupa.
• 1226 - 1247  : Ermengarde († 1248), córka Adolfa VI, poślubiona w 1217 roku Henrykowi IV , księciu Limbourg , odziedziczonemu po Bergu po zamordowaniu arcybiskupa Engelberta II. Hrabstwo przechodzi do Domu Książąt Limburgii.

Po wygaśnięciu tej gałęzi rodu Bergów dynastia pozostała jednak dobrze ugruntowana w regionie Renu dzięki posiadaniu wielu hrabstw, takich jak Isenberg , Altena itp.

Hrabiowie Altena i Isenberg

Evrard IV de Berg , syn Adolfa IV de Berg i Alteny , dziedziczy wschodnie tereny hrabstwa Berg . Od niego najstarsza gałąź hrabiów Berg bierze od 1166 roku imię i tytuł hrabiego Altena (na Lenne, Westfalia ). Terytorium Evrarda jest później podzielone między jego dwóch synów:

• Arnold z Alteny , najstarszy, odziedziczył północno-zachodnią część terytorium Alteny i został pierwszym hrabią Isenberg (nad Renem , Hattingen ) w 1200 roku. Założył linię hrabiów Isenberg i późniejszych hrabiów Limburgii i Limburg Styrum.
• Fryderyk I st , najmłodszy odziedziczył południowo-wschodniej części terytorium Altena i założył ród hrabiów La Marck , którzy schodzą z Książąt Kleve , z Książąt Jülich Z Książąt Berg , z książąt Nevers i Bouillon , książęta Sedanu i hrabiowie Arenbergu .

Morderstwo Engelberta II: od Isenbergu do Limburgii

Fryderyk II, hrabia Isenberg jest jedną z głównych postaci w walce szlachty westfalskiej z agresywną siłą swego kuzyna, arcybiskupa Kolonii Engelberta II z Bergu . W 1225 roku na zgromadzeniu szlachty Soest Frédéric spotkał się ze swoim kuzynem w celu zawarcia pokojowego porozumienia w sprawie patronatu opactwa Essen , którego nadużywanie dla własnej korzyści i na szkodę opactwa . Nie znaleziono kompromisu. Po powrocie z Soest do Kolonii Frédéric organizuje zasadzkę na swojego kuzyna podczas parady u podnóża góry Gevelsberg między Hagen i Schwelm . 7 listopada 1225, pod koniec popołudnia arcybiskup zostaje zamordowany.

Nie jest jasne, czy arcybiskup został zabity umyślnie, czy też zginął w ferworze bitwy. Obecne badania dowodzą, że celem było wzięcie Engelberta jako zakładnika, aby żądania szlachty zostały zaakceptowane. Tak było zwykle w feudalnych obyczajach średniowiecza .

Frédéric d'Isenberg zostaje ekskomunikowany, a cały jego majątek oraz mandaty zostają wycofane. Zimą 1225-1226 nowy arcybiskup Kolonii, Henri de Müllenark, oblegał i niszczył swój zamek. Frédéric wyjeżdża z braćmi Thierrym i Engelbertem, biskupami Münster i Osnabrück (również zamieszanymi w zabójstwo arcybiskupa), a także notariuszem Isenbergu z niezbędnymi dokumentami dla Kurii w Rzymie, aby zdjąć ekskomunikę. W drodze powrotnej Frédéric został wzięty do niewoli w Liège i sprzedany za 2100 srebrnych marek kapitule katedry w Kolonii. 14 listopada 1226jest torturowany, a następnie stracony przed drzwiami Severina. Jego nogi i ręce są złamane na kole , po czym zostaje odsłonięty na filarze. Umarł dopiero następnego dnia podczas modlitwy.

Jego syn, hrabia Thierry / Dietrich d'Altena-Isenberg , wydziedziczony ze wszystkich swoich terytoriów w Pierwszym Cesarstwie lub Świętym Cesarstwie Germańskim po egzekucji ojca, walczy z militarną pomocą swego wuja , księcia Limbourg (brata jego matka Zofia, córka Walrama III ), w celu odzyskania jego majątku. Założył dom Limbourg (po niemiecku Limburg) i hrabstwo Limbourg nad Lenne . Zbudował zamki Limburg ( Hohenlimburg ) i Neue Isenburg  (de) w Bredeney na południe od Essen (które dość szybko przegrał na rzecz hrabiów La Marck ) i przyjął tytuł hrabiego Limburga.

Podział rodziny

Hermann-Otto I, zważywszy na ogrom swoich terytoriów, postanawia w 1644 r. podzielić je między swoich trzech synów. Otto, najstarszy, otrzymuje Bronkhorsta i Borculo; Adolf, drugi, otrzymuje panowanie nad Gemen; Moritz, trzeci, dziedziczy Styrum.

• Limburg-Styrum-Bronkhorst-Borculo  : najstarsza i wciąż istniejąca gałąź, która panuje nad terytoriami Bronckhorst i Borculo . Podczas najazdu francuskiego zniesiono feudalizm w północnej Holandii w 1795 r. i terytoria przyłączone do Republiki Batawskiej . Limburg Stirum traci tym samym suwerenność nad tymi terytoriami.
• Limburg-Styrum-Gemen  : druga gałąź, która panuje nad terytoriami Gemen i Illereichen . Kiedy ta gałąź wymarła w 1800 roku, rodzinie nie udało się odzyskać tych terytoriów przez inną gałąź Limburg Stirum, do tego stopnia, że ​​zostały one przejęte przez baronów Boyneburg-Bömelberg i zostały nagłośnione na rzecz księstwa Salm-Kyrburg w 1806 roku. Oddział ten posiada również twierdzę Simontornya na Węgrzech, którą następnie przejmują hrabiowie Esterházy .
• Limburg-Styrum-Styrum  : trzecia gałąź, która rządzi Styrum i Oberstein . Został opublikowany w 1806 roku na rzecz Wielkiego Księstwa Berg . Gałąź ta wymarła w 1809 r., a jej prawa dynastyczne odzyskała starsza gałąź.

Starsza gałąź jest jedyną zachowaną i obecnie nazywa się Limburg Stirum (pierwotnie Styrum).

Relacje w mediach

Limburgskie stirum mają siedzibę i prawo do głosowania na ławie hrabiowskiej Westfalii w sejmie cesarskim Świętego Cesarstwa Rzymskiego , dzięki posiadaniu cesarskiego stanu Gemen. W 1800 r. wymarła gałąź rodziny, do której należał Gemen. Bratanek ostatniego hrabiego Limburg-Stirum-Gemen, barona Boyneburg-Bömelberg, odziedziczył wówczas terytoria Gemen. Wydaje się, że młodsza gałąź (Styrum) dziedziczyła w tym czasie prawa dynastyczne związane z Gemen, starsza (Bronkhorst i Borculo) nie mogła ich odziedziczyć, ponieważ była protestancka. Sześć lat później, w 1806 roku, Święte Cesarstwo zniknęło, a Gemen zostało nagłośnione na rzecz księcia Salm-Kyrburg .

W tym samym czasie nagłośniono Styrum na rzecz Wielkiego Księstwa Berg . Posiadająca Styrum gałąź rodziny wymarła trzy lata później, w 1809 roku. Ponieważ Konfederacja Germańska nie uznawała do 1829 r. mediowanych rodzin hrabiowskich jako równych z suwerenami ( Erlaucht ), więc stirum Limburgia niesłusznie nie zostało włączone do sekcji panujące domy Gotha , chociaż rzeczywiście jest to stara panująca rodzina, która została zmediowana.

Papiery wartościowe

Starsza gałąź hrabiów Berg przyjmuje następujące tytuły: suwerenny hrabia Limburg i lord Styrum w 1246, lord Wisch w 1541, suwerenny hrabia Bronkhorst w 1553, lord Borculo, Liedberg i Lichtenvoorde w 1553, chorągiew księstwa Gelderland i hrabstwa Zutphen w 1553, Lord of Gemen w 1640, Lord of Raesfeld w 1675, Lord of Illereichen w 1677, Lord of Wilhermsdorf w 1759, Lord of Oberstein w 1766, opublikowany na rzecz Wielkiego Księstwa Berg w 1806. Młodsza gałąź hrabiów Berg przyjmuje następujące tytuły: hrabia de la Marck w 1202, książę Cleves w 1417, suwerenny hrabia Arenberg w 1509, książę Berg i Juliers w 1511, książę Bouillon w 1552.

Obecnie

Większość członków znajduje się obecnie w Holandii i Belgii , gdzie rodzina przybywa przez Guillaume-Bernard, hrabiego Limburg Stirum (1795-1889); ale także w Finlandii .

Znakomici członkowie

• Herman Othon II z Limburg Stirum (1646-1704); Hrabia Limburg, Hrabia Styrum i Bronckhorst, suwerenny książę Gemen  (w) , marszałek generalny armii cesarza; dowódca armii cesarskiej w 1703 r.; zmarł w 1704 r. w bitwie pod Schellenbergiem .
• Auguste Philippe de Limburg Stirum (1721-1797), suwerenny książę Gemen, który został mianowany księciem-biskupem Speyer (1770-1797).
• Philippe Ferdinand de Limburg Stirum (1734-1794), panujący hrabia Stirum i Oberstein , kochanek księżnej Tarakanova .
• Otto Ernst Gelder van Limburg Stirum (1752-1826), generał i polityk.
• Leopold de Limburg Stirum (1758-1840), członek rządu, który w 1813 r. przejął władzę w imieniu księcia Orange-Nassau w celu przywrócenia monarchii w Holandii.
• Louis Gaspard Adrien de Limburg Stirum (1802-1884), Prezes Eerste Kamer , Komisarz Królewski i Minister Stanu .
• Menno de Limburg Stirum (1807-1892), generał-lejtnant armii holenderskiej, minister wojny, adiutant i szambelan króla holenderskiego Wilhelma III .
• Thierry de Limburg Stirum (1827-1911), belgijski historyk i senator.
• Philippe de Limburg Stirum (1830-1912), senator belgijski.
• Friedrich zu Limburg Stirum (1835-1912), niemiecki dyplomata i sekretarz stanu do spraw zagranicznych w Rzeszy Niemieckiej .
• Henri de Limburg Stirum (1864-1953).
• Adolphe de Limburg-Stirum (1865-1928), deputowany i senator belgijski.
• Johan-Paul van Limburg Stirum (1873-1948), holenderski dyplomata i generalny gubernator Holenderskich Indii Wschodnich . Działał na rzecz rozwoju gospodarczego i autonomii kolonii.
• Charles de Limburg Stirum (1906-1989), senator belgijski, oficer armii belgijskiej, następnie członek zbrojnego ruchu oporu podczas II wojny światowej . Był następnie Wielkim Mistrzem króla Leopolda III . Jest kawalerem Orderu Złotego Runa .
• Franz von Limburg Stirum , obecny szef domu Limburg Stirum, mieszka w Finlandii. Uważany jest przez genealogów za spadkobiercę skandynawskich królów średniowiecza.

Inny

Hrabiowie Limburga Stirum utworzyli dwa zakony rycerskie, Zakon Czterech Cesarzy i Zakon Św. Filipa Lwa Limburga .

Góra Limburg Stirum jest wysoka góra 2350 metrów w górach Belgica w Antarktyce . Został odkryty przez belgijską ekspedycję (1957-1958) barona Gastona de Gerlache , który nazwał go na cześć hrabiego Charlesa de Limburg Stirum , patrona wyprawy.

W Belgii hrabia Evrard de Limburg Stirum poślubił księżniczkę Helenę d'Orléans, córkę „  hrabiego Paryża  ”, i przeniósł się do zamku Huldenberg . Ich najstarszy syn, hrabia Thierry, poślubił w 1990 roku Katię della Faille z Leverghem , zaangażowaną w politykę w Open VLD (flamandzcy liberałowie). W wyborach federalnych w czerwcu 2007 roku została wybrana na posła federalnego.

Hrabia Alexis de Limburg Stirum ożenił się cywilnie dnia 15 października 2005w Château d'Ussé ( Indre-et-Loire ), następnie religijnie25 październikaw kościele w Jerozolimie, Brugia, z Beatrix Blacas d'Aulps, córki 7 th  księcia i księcia Blacas d'Aulps. Mieszkają w zamku Walzin .

Hrabia Rudolph de Limburg Stirum  (nl) ożenił się dnia6 grudnia 2008, w ratuszu w Mechelen, a następnie religijnie w katedrze Saint-Rombaut , z arcyksiężną Marią Christine z Habsourg-Lorraine . Jest powiązana ze wszystkimi europejskimi rodzinami królewskimi przez ojca arcyksięcia Karola-Chrystiana Habsbourg-Lorraine , matkę księżniczkę Marie-Astrid z Luksemburga i babkę ze strony matki, wielką księżną Józefinę-Charlottę z Luksemburga (z domu księżną z Belgii).

Galeria

• Abbey Brauweiler jest założone w XI -tego  wieku przez palatyn Ezzo Lotaryngii i jego żony Matyldy, córki cesarza Ottona II, gdzie została odprawiona ich ślub.

• Hrabia Palatyn Henri otrzymuje zamek Cochem od królowej Polski Richizy . Chciała, aby jej siostrzeniec Konrad I nie odziedziczył go.

• W 1133 roku hrabia Adolf II zbudował zamek Schloss Burg na górze z widokiem na Wupper. Jest rezydencją hrabiów Berg aż do XIV -tego  wieku.

• Stare herby hrabiów Berg .

• W XII -tego  wieku Adolf IV Berg przekazał rodową stronę zamku Schloss Berg, cystersów Burgundii. Później zbudował tam klasztor Altenberg .

• Popiersie zawierające relikwie św. Engelberta z Kolonii, Engelberta II z Bergu , arcybiskupa Kolonii, cesarskiego administratora i opiekuna Henryka II Germanii, którego koronował w 1222 roku na króla Rzymian. Pomimo swojej osobistej pobożności jest bardziej jak monarcha niż człowiek Kościoła.

• Hrabia Dietrich z Alteny-Isenberg, pozbawiony terytoriów po egzekucji ojca, walczy o odzyskanie swoich posiadłości, buduje zamek Limburg an der Lenne i przyjmuje tytuł hrabiego Limburga.

• Z tytułem hrabiego Limburga, Isenbergowie zmieniają herb z róży Isenberg na lwa Berg, noszonego przez książąt Limburga. Do dziś jest noszony przez Limburg Stirum.

• W 1640 r. suwerenne hrabstwo Gemen przeszło na dwa stulecia w ręce hrabiów Limburg Stirum. W 1782 roku, z wygaśnięcia Gemen oddziału Izby Limburg Stirum, Gemen przeniesiony do Limburg Stirum Iller-Aicheheim.

• Książę Biskup Auguste de Limburg Stirum został obalony przez francuskich wojsk rewolucyjnych i zmarł na wygnaniu w Freudenhain zamku, niedaleko Passau, Niemcy.

• Zamek Wisch , w Gelderland, nabyte przez dziedziczenie Limburg Stirum w XVI -tego  wieku Irmgarde z Wisch, hrabina Bronckhorst.

• Kończąc długi spór spadkowy, Sąd Gelderland przyznaje 20 grudnia 1615hrabstwo Borculo do hrabiego Joosta z Limburga i Bronkhorst.

• Zamek Lichtenvoorde , Holandia.

• Twierdza Simontornya na Węgrzech została przekazana w 1700 r. Limburgskiemu Styrumowi. Szybko zbudowali tam nowy zamek, a stary wykorzystali jako stodołę. Hrabiowie Esterhazy odziedziczyli go w 1776 roku.

• Menno de Limburg Stirum jako minister wojny broni zniesienia służby wojskowej w Holandii do czasu dymisji przez króla, który nie podzielał jego poglądów.

• Louis Gaspard Adrien de Limburg Stirum , przewodniczący holenderskiego parlamentu w 1849 r. i gubernator Groningen i Gelderland.

• Zamek Wemmel został podarowany gminie przez Limburg Stirum i obecnie służy jako ratusz.

• Otwarcie Volksraadu Holenderskich Indii Wschodnich przez gubernatora generalnego JP de Limburg Stirum w 1918 roku.

• Zamek Rumbeke w Belgii jest dziedziczona przez Limburg Stirum Marie Therese, hrabiny Thiennes, Leyenburg i Rumbeke.

• Order Filipa Lwa Limburg jest tworzony przez Limburg Stirum rozpoznać wybitne zasługi naukowe, artystyczne lub obywatelskiej.

• Zamek Walzin własnością hrabiego i hrabiny Alexis de Limburg Stirum

Uwagi i referencje

• (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu z angielskiej Wikipedii zatytułowanego "  Dom Limburg-Stirum  " ( patrz lista autorów ) .

1. książęta Świętego Cesarstwa, w epoce napoleońskiej; książę Jean-Englebert d'Arenberg; Louvain (Belgia), Wydawnictwa Uniwersyteckie, 1951.

Zobacz również

Bibliografia

• A. Giraud, M. Huberty, F. i B. Magdelaine, L'Allemagne Dynastique , tom VII;
• (de) Genealogische Handbuch des Adels , Gräfliche Häuser A, Band II, 1955;
• Marcellin Lagarde , Historia Księstwa Limbourg , A. Jamar, Bruksela 1848;
• (de) W. Gf v. Limburg Stirum, Stamtafel der Graven van Limburg Stirum , Gravenhage, 1878;
• AMHJ Stokvis, Podręcznik historii, genealogii i chronologii wszystkich państw świata , tom III, Leyden, 1890-93;
• (de) WK Prins przeciwko. Isenburg, Stammtafeln zur Geschichte der Europaischen Staaten , 2. Aufl., Marburg/Lahn, 1953.

Powiązane artykuły

• Współczesne rodziny szlachty belgijskiej
• Chronologiczny wykaz rodzin belgijskich
• Lista walut belgijskich rodzin
• Lista uczestników sejmu empirowego

Linki zewnętrzne

• Genealogia belgijskiego oddziału hrabiów Limburg Stirum
• Genealogia hrabiów Altena, Berg i Limburg Stirum
• (in) "Genealogia hrabiów Limburg Stirum po XVI -tego  wieku," w Paul Theroff, "  Paul Theroff Królewskie Genealogia strony: Online Gotha  " na www. angelfire .com [ genealogia potomków ]
• Góra Limburg Stirum