Magnezocen | |||
Identyfikacja | |||
---|---|---|---|
Nazwa IUPAC | magnezyen | ||
Synonimy |
bis (r | 5- cyklopentadienylo) magnez (II) |
||
N O CAS | |||
N O ECHA | 100,110,799 | ||
PubChem | 21944238 | ||
UŚMIECHY |
[Mg] 12345678 (C9C3C4C1C29) C1C6C8C7C51 , |
||
InChI |
InChI: InChI = 1S / 2C5H5.Mg / c2 * 1-2-4-5-3-1; / h2 * 1-5H InChIKey: USZGMDQWECZTIQ-UHFFFAOYSA-N |
||
Wygląd | bezbarwne lub białe krystaliczne ciało stałe | ||
Właściwości chemiczne | |||
Brute formula |
C 10 H 10 Mg |
||
Masa cząsteczkowa | 154,4914 ± 0,0093 g / mol C 77,74%, H 6,52%, Mg 15,73%, |
||
Właściwości fizyczne | |||
T ° fuzji | 176 ° C / 180 ° C (rozkład) | ||
* Temperatura wrzenia | 290 ° C | ||
Parametr rozpuszczalności δ | rozkłada się w kontakcie z wodą | ||
Temperatura samozapłonu | piroforyczny (kategoria 1) | ||
Temperatura zapłonu | 21 ° C | ||
Nasycenie prężności par |
0,05 hPa ( 25 ° C ) 1,00 hPa ( 60 ° C ) |
||
Środki ostrożności | |||
SGH | |||
![]() ![]() Niebezpieczeństwo H228, H250, H252, H261, H314, H319, H335, P210, P222, P280, P231 + P232, P305 + P351 + P338, P422, H228 : Substancja stała łatwopalna H250 : Zapala się samorzutnie w kontakcie z powietrzem H252 : Substancja samonagrzewająca się w dużych ilościach; może się zapalić H261 : W kontakcie z wodą uwalnia łatwopalne gazy H314 : Powoduje poważne oparzenia skóry i uszkodzenia oczu H319 : Działa drażniąco na oczy H335 : Może podrażniać drogi oddechowe P210 : Przechowywać z dala od źródeł ciepła / iskier / otwartego ognia / gorących powierzchni. - Zakaz palenia. P222 : Nie pozostawiać w kontakcie z powietrzem. P280 : Nosić rękawice ochronne / odzież ochronną / ochronę oczu / ochronę twarzy. P231 + P232 : Używać w atmosferze gazu obojętnego. Chronić przed wilgocią. P305 + P351 + P338 : W przypadku dostania się do oczu: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Zdejmij soczewki kontaktowe, jeśli ofiara je nosi, i można je łatwo zdjąć. Kontynuuj płukanie. P422 : Przechowuj zawartość pod ... |
|||
NFPA 704 | |||
4 3 3 | |||
Dyrektywa 67/548 / EWG | |||
![]() VS ![]() fa Symbole : C : żrący F : łatwopalne Oznaczenia R : R11 : wysoce łatwopalny. R14 : Reaguje gwałtownie z wodą. R17 : Samorzutnie zapala się w powietrzu. R34 : Powoduje oparzenia. Zwroty S : S8 : Przechowywać pojemnik w suchym miejscu. S26 : W przypadku kontaktu z oczami natychmiast przemyć dużą ilością wody i skonsultować się ze specjalistą. S43 : W przypadku pożaru użyć… (środki gaśnicze określone przez producenta. Jeśli woda zwiększa ryzyko, dodać: „Nigdy nie używać wody”). S45 : W przypadku awarii lub jeżeli źle się poczujesz, niezwłocznie zasięgnij porady lekarza - jeżeli to możliwe, pokaż etykietę. S36 / 37/39 : Nosić odpowiednią odzież ochronną, rękawice i ochronę oczu / twarzy. Zwroty R : 11, 14, 17, 34, Zwroty S : 8, 26, 36/37/39, 43, 45, |
|||
Transport | |||
3391 : STAŁA PIROFORYCZNA SUBSTANCJA ORGANOMETALICZNA Kod klasyfikacyjny: 4.2 : Substancje podatne na samozapłon ![]() |
|||
Jednostki SI i STP, chyba że określono inaczej. | |||
Magnésocène lub bis (η 5 -cyklopentadienylo), magnezu (II) jest związkiem magnezoorganicznym rodziny metalocenów o wzorze Mg (C 5 H 5 ) 2 , czasami skrótowo Mg (Cp) 2 .
Chociaż magnez jest metalem ziem alkalicznych , magnezocen przyjmuje klasyczną strukturę warstwową metalocenów: centralny atom metaliczny, tutaj magnez, znajduje się na + II stopniu utlenienia i jest umieszczony pomiędzy dwoma cyklami równolegle do cyklopentadienu , tworząc wiązania haptyczne Mg-EC Weiß magnésocène wykazał, że postać krystaliczna przyjmuje konformację schodkową, w której długości wiązań Mg-C wynoszą 230 µm ; z drugiej strony, w fazie gazowej, A. Haland wykazał, że wiązania te rozluźniają się i że kompleks przyjmuje wówczas zaćmioną konformację . Natura tych wiązań, jonowych lub kowalencyjnych , nie jest do tej pory pewna. Struktura warstwowa, podobna do struktury ferrocenu, może sugerować, że te wiązania są kowalencyjne, ale nie jest wykluczone, że wynika to również z sił van der Waalsa . Oznaki, które mogą świadczyć o jonowym charakterze wiązania, to silne przewodnictwo elektryczne w amoniaku , energiczna reakcja hydrolizy kompleksu, a także przemieszczenie 108 ppm w 13 NMR węgla (do porównania z przemieszczeniem 103,6). ppm dla LiCp, 103,4 ppm dla NaCp i 68,2 ppm dla FeCp 2 ). W przeciwieństwie do tego, dane NMR magnezu sugerują raczej charakter kowalencyjny.
Magnezocen występuje w postaci ciała stałego o barwie od białej do bezbarwnej, którego proszek sublimuje w temperaturze 50 ° C / 1 x 10-3 mbar . Zapala się samorzutnie w kontakcie z powietrzem i wybucha w kontakcie z wodą.
Podobnie jak cięższych analogów wiąże magnesocene łatwo się tlen cząsteczkowy , azotu , fosforu, związki i zasady Lewisa , z którym tworzy addukty . Tworzy również kompleksy 1: 1 lub 1: 2 z amoniakiem i aminami . Dzięki takim kompleksom z aminami pierwszorzędowymi lub drugorzędowymi można go izolować i badać metodą krystalografii rentgenowskiej . W tych adduktów The hapticity z Cp ligandów zależy od rj 5 do T | 2 . Z THF tworzy kompleksy η 5 , η 1 .
W spektroskopii w podczerwieni magnezyen wykazuje pasma przy 2926 cm- 1 (wydłużenie aromatycznego CH), 1630 cm- 1 (drgania pierścienia aromatycznego) i 770 cm- 1 (odkształcenie C-Hg). Widmo H - NMR pokazuje singlet przy 6,00 ppm, a NMR węgiel-13 to singlet przy 107,8 ppm.
Magnezocen został po raz pierwszy zsyntetyzowany w 1954 roku niezależnie przez EO Fischera i G. Wilkinsona .
Magnezocen można syntetyzować przez dysproporcjonowanie bromku cyklopentadienylomagnezu (CpMgBr). Najpierw CpMgBr otrzymuje się w reakcji bromku etylomagnezu (C 2 H 6 MgBr) i cyklopentadienu (Cp), który jest następnie dysmutowany w 220 ° C i 1 x 10-4 mbar do magnezocenu i bromku. Magnez (MgBr 2 ):
I 2 O = eter dietylowyInną możliwą drogą jest reakcja między metalicznym magnezem i cyklopentadienem w temperaturze 500 ° C :
W laboratorium możliwa jest również synteza magnezocenu poprzez reakcję między diorganylomagnezem i cyklopentadienem:
Ze względu na swoją niską stabilność magnezyen jest używany głównie do przenoszenia pierścieni cyklopentadienowych, na przykład na inne metale w celu utworzenia innych metalocenów, tworząc jednocześnie stabilny halogenek magnezu:
Magnezocen i jego addukty są również źródłem sublimalnego materiału do technik chemicznego osadzania z fazy gazowej (CVD), w szczególności MOCVD , umożliwiając na przykład produkcję zielonych lub niebieskich diod LED .