Łysenkizm (w języku rosyjskim : Лысенковщина ) to polityczny rolny formułowane Związek Radziecki (ZSRR) przez Trofim Łysenko i jego następców z końca 1920 roku i realizacji w 1930 roku , kiedy Łysenko, wspierany przez władze, bierze głowę Lenina Akademii Rolniczo Nauki ( fr ) . Ta polityka była oficjalnie utrzymywana do 1964 roku.
Od tego czasu termin lizenkizm odnosi się w rozszerzeniu do nauki zepsutej przez ideologię, w której fakty są ukrywane lub interpretowane w naukowo błędny sposób.
1928 zastrzeżeń Trofim Lysenko do opracowali technikę rolniczych, o nazwie „ wernalizacji ”, które potroić lub czterokrotne zwiększenie wydajności rolniczej z pszenicy za pomocą poddania tych ostatnich ziarna wysokiej wilgotności i niskiej temperaturze . W latach trzydziestych rolnictwo ZSRR znajdowało się w kryzysie po masowych rekwizycjach, złych warunkach pogodowych, wymuszonej kolektywizacji , wynikającym z tego głodzie i nagłym przejściu z gospodarki rolnej na własne potrzeby (związanej z „ Nową Polityką Gospodarczą ” Lenina ) do rolnictwa kołchozowego. mające na celu zaopatrywanie w pierwszej kolejności dużych miast, a zwłaszcza gigantycznych kombinatów przemysłu ciężkiego . Cierpiąc z powodu chronicznego głodu , Sowieci desperacko szukają rozwiązania problemu braku żywności, gdyż w rzeczywistości „wernalizacja” Łysenki pozwala w najlepszym przypadku jedynie na marginalny lub sporadyczny wzrost plonów rolnych. Wzmocniony przez sowiecką propagandę sprawił jednak, że Trofim Łysenko stał się ważną postacią radzieckiego rolnictwa: został przedstawiony jako genialny chłop, który wynalazł rewolucyjną technikę rolniczą.
W Luty 1938dekretem Rady Komisarzy Ludowych ZSRR mianuje Łysenkę szefem Akademii Nauk Rolniczych im. Lenina.
Swobodny propagandysta radzieckiego reżimu i marksizmu-leninizmu , Łysenko wspina się po szeregach Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego i, zrywając z racjonalnym sceptycyzmem i metodą eksperymentalną , potępia jako „kontrrewolucjonistów” naukowców genetyków, którzy ośmielili się dyskutować o jego postulaty. Łysenko zamierza „zastosować dialektykę marksistowską do nauk przyrodniczych ” i odwrotnie, poprzez nauki przyrodnicze wykazać słuszność metody dialektycznej. Korzystając ze wsparcia Józefa Stalina , zdobył dalsze wpływy i bez skrupułów eliminował swoich przeciwników, uznanych za „sabotażystów” i deportowanych do gułagu .
Z tego powodu i ponieważ opierał się na fałszywie naukowych założeniach genetyki, lizenkizm był od tego czasu używany metaforycznie do potępienia manipulacji lub zniekształcenia metody naukowej w celu poparcia z góry określonego wniosku związanego z celem ideologicznym lub politycznym .
: dokument używany jako źródło tego artykułu.