Lucien Metivet

Lucien Métivet na zdjęciu: Henri Manuel .

Narodziny	19 stycznia 1863 4. dzielnica Paryża
Śmierć	16 lipca 1932(69 lat) Wersal
Imię urodzenia	Lucien Marie Francois Métivet
Narodowość	Francuski
Czynność	Malarz
Trening	Paryska Szkoła Sztuk Pięknych
Mistrz	Fernand Cormon
Różnica	Kawaler Legii Honorowej

Lucien Marie François Métivet urodzony dnia19 stycznia 1863w Paryżu i zmarł dalej16 lipca 1932w Wersalu jest malarzem , plakacistą , ilustratorem i literatem francuskim .

Biografia

Syn kierownika prac i malarza, nauczyciel rysunku w miejskich szkołach miasta Paryża , Lucien Métivet po studiach w Lycée Charlemagne i kursach w Académie Julian , wstąpił w 1882 roku do Szkoły Sztuk Pięknych w Paryżu, gdzie został uczeń Fernanda Cormona . Tam spotyka Henri de Toulouse-Lautreca i Louisa Anquetina . W następnym roku, pełnił służbę wojskową przez okres jednego roku od Rouen do 39 -go Pułku Piechoty.

Métivet dokonał pierwszych dostaw do Salonu Towarzystwa Artystów Francuskich w 1889 r., A następnie do Salonu Krajowego Towarzystwa Sztuk Pięknych . Był wiceprezesem Salon des humoristes .

Pracował dla różnych gazet, w tym Le Rire , Le Monde moderne , L'Assiette aueurre , Le Monde Illustré , Excelsior i Journal Amusing .

W 1900 roku reprezentował sekcję humorystyczną podczas Wystawy Światowej w Paryżu, następnie był wystawiany w sekcji francuskiej podczas Wystawy Powszechnej w Turynie w 1911 roku.

Długo mieszkał w Paryżu przy boulevard de Clichy 6 , przeszedł na emeryturę w połowie lat dwudziestych do Wersalu przy rue de Béthune 16.

Śmierć w Wersalu 16 lipca 1932, Lucien Métivet był żonaty Październik 1923z Camille Naulleau, wdową po fotografu René Le Bègue (1857-1914). Od tamtej pory był wdowcemWrzesień 1922Marie Gibert, córki projektanta i grawera Henri-Émile Gibert (1818-1882) ucznia Augustina François Lemaître i Léona Gaucherela .

Po pogrzebie zorganizowanym cztery dni po jego śmierci w kościele Sainte-Jeanne-d'Arc w Wersalu , Lucien Métivet został pochowany w Paryżu na cmentarzu Montparnasse .

Pracuje

Plakaty z litografią

L'Écho de Paris rozpoczyna La Femme-enfant, współczesną powieść Catulle Mendès , Paryż, Impr. Émile Lévy, [1890].
Do higieny, natychmiastowa terapia hydrotermalna Guyot et Cie , Paryż, Impr. Camis, [1891].
Théâtre de l'Athénée-Comique, Rue Boudreau (rue Auber), Każdego wieczoru o 8:30: recenzja „Paris-sur-scène” , Paryż, Impr. Charles Verneau, 1895.
Nowy Teatr 15 rue Blanche. Les Joyeuses gossips de Paris autorstwa MM. Catulle Mendès i Georges Courteline , Paryż, Impr. F. Appel, 1895.
Eugénie Buffet każdego wieczoru Ambassadeurs , Paryż, 1896.
Tour Moncharmont i M. Luguet, wkrótce Cyrano de Bergerac , Impr. Charles Verneau, [1898].
Wodolecznictwo, kuracja powietrzna, Martigny, Wogezy: kasyno, teatr, koncerty, samochody , Paryż, 1907.
Scala. Dla twoich pięknych oczu magazyn, Émile Codey, EP Lafargue , Impr. Minot, 1908.
Pożyczka krajowa. Société Générale , Paryż, Impr. Duruy, 1920.

Książki ilustrowane

Rodolphe Darzens , The Free Theatre Illustrated , Paryż, Dentu, 1890.
Émile Zola, Le Rêve , z Carlosem Schwabe , Paryż, Flammarion, 1891.
Henri Chabrillat i Paul d'Ivoi , The five sous of Lavarède , Paris, Boivin et C ie , 1894; trzcina. Jouvet, 1894.
Gryperl, Fonografia miłości , pogarszana komentarzem ołówkiem, Paryż, Paul Ollendorff , 1895.
Catulle Mendès , Orkiestra L'Homme , Paryż, Paul Ollendorff, 1896.
Maurice Donnay , Amants: komedia w 5 aktach , Paryż, P. Ollendorff, 1897.
Paul d'Ivoi , Jean Fanfare. Voyages eccentriques , Paryż, Wydawnictwo i Księgarnia, 1897.
Émile Bonnamy , Les Cigales: zestaw walców na fortepian , partytura, Paryż, Enoch & C ie , 1897.
Armand Silvestre , Mała sztuka kochania: w czternastu rozdziałach , Paryż, P. Ollendorff, 1897.
„Album zredagowany do wykonania Cyrano de Bergeraca”, z Th. Du Peyronem, Charlesem Reutlingerem , Paryż, wyd. La Rampe, przegląd teatrów , 1898.
Jacques Ferny , Chansons de la roulotte , Paryż, E. Fromont, 1900.
Guy de Montgailhard, La bête à bon Dieu , Paryż, P. Paclot, 1903.
Pierre Louÿs , Przygody króla Pausole , Paryż, Librairie Charpentier et Fasquelle, 1906.
Pierre Couvreur, „O butach”. Chansons d'occupation , ilustracje: Lucien Métivet, Lille, Imprimerie Nuez et C ie , 1919.
Georges Fourest , Blond Murzynka. Cinquiesme hypostase , przedmowa Willy'ego, Paryż, La Connaissance, 1921.
Maurice Chassang, L'Oiseau enchanté , Paryż, Boivin et C ie , 1923.

Prace w zbiorach publicznych

Stany Zjednoczone

Manchester (New Hampshire) , Currier Museum of Art .

Francja

Arques-la-Bataille , kościół Notre-Dame-de-l'Assomption : witraże w kaplicy poległych w wojnie.
Paryż :
- Departament Grafiki Luwru ;
- Departament Grafiki i Fotografii Biblioteki Narodowej Francji .

Nagrody

Wyróżnienie na Salonie 1889.
Brązowy medal na Wystawie Światowej w 1900 r .

Nagrody

Kawaler Legii Honorowej , dekret Ministra ds. Instrukcji Publicznej z dnia7 sierpnia 1923pod patronatem Georgesa Lamiraulta, doradcy ds. referendum w Trybunale Obrachunkowym , szefa sztabu przewodniczącego Komisji ds. Reparacji.

Dzieła Luciena Métiveta
- Tutaj! Mój stary woźnica! , okładka na Le Rire (1896).
Ilustracja do The Orchestra Man autorstwa Catulle Mendès (1896).
Ilustracja do The Orchestra Man autorstwa Catulle Mendès (1896).
Plakat dla Eugénie Buffet aux Ambassadeurs (1896).
Plakat reklamowy Martigny-les-Bains (1907).
Akcja Międzynarodowego Towarzystwa Fotografii Kolorowej (1899).

Uwagi i odniesienia

Akt urodzenia nr 219 (widok 9/31) z marginalną wzmianką o małżeństwie. Online Archive Miasta Paryża, Vital 4 th dzielnicy, rejestr urodzeń w 1863 roku.
Świat. Żałoby. Excelsior ,18 lipca 1932, s. 2, czytaj online w Gallica .
„Życie Allowance M siebie wdowa Métivet” , oficjalny biuletyn Miasta Paryża ,2 grudnia 1908, s. 4267, czytaj online w Gallica .
„Métivet ( M me Mari”) , w Słowniku Ogólnych Artystów Szkoły Francuskiej , tom drugi, 1885, str. 78, czyt. Online na Gallica .
„Oficerowie Akademii” , Dziennik Urzędowy ,15 lutego 1900, s. 950, czytaj online w Gallica .
Zawiadomienie o katalogu National School of Fine Arts na beauxartsparis.fr.
„Projektant Lucien Métivet nie żyje” , La Liberté ,19 lipca 1932, s. 2, czytaj online w Gallica .
„Nasze echa. Métivet and Forain ” , La Liberté ,20 lipca 1932, s. 2, czytaj online w Gallica .
„Lucien Métivet malarz i humorysta właśnie zmarł” , Paris-Midi ,Lipiec 1932, s. 1, przeczytaj online w Gallica .
„Z Lucienem Métivetem idzie duch Montmartre z 1900 roku. Salon des Humoristes pogrąża się w żałobie” , Paris-Soir ,19 lipca 1932, s. 3, czytaj online w Gallica .
„Od echa do echa. Humorysta Métivet, malarz i pisarz ” , Paris-Midi ,19 lipca 1932, s. 2, czytaj online w Gallica .
Akt małżeństwa nr 1337 (widok 13/31). Online Archive Miasta Paryża, Vital 9 th district, 1923 małżeństw rejestry.
Nekrolog. West Photographic Review , czerwiec 1914, s. 86, czytaj online w Gallica .
Akt małżeństwa nr 533 (widok 13/17). Archiwum internetowe miasta Paryża, stan cywilny miasta Paryża, dzielnica Vital 9., akt małżeństwa z 1887 r.
„Gibert (Henri-Émile” , w Słowniku Ogólnych Artystów Szkoły Francuskiej , tom pierwszy, str. 644, czyt. Online w Gallica) .
„Sztuki piękne. Small mail ” , Comoedia ,23 lipca 1932, s. 3, czytaj online w Gallica .
Fonds of the Jacquet collection , online w Galicy .
„Salon. Najnowsze nagrody ” , Le Matin ,30 maja 1889, s. 2, czytaj online w Gallica .
„Brązowe medale” na Wystawie Światowej w 1900 roku w Paryżu. Lista nagród , 1901, s. 860, czytaj online w Gallica .
National Archives of France , Léonore base, tel. 19800035/559/63764, online.
przedrukowane w The Masters na plakacie .

Załączniki

Bibliografia

Raoul Gineste, „Lucien Métivet”, w L'art à la Taverne de Paris , Paryż, Wydrukowane przez G. Richarda dla H. Chailly, 1906, s. 87-106 ( dostępny online na archive.org ).

Linki zewnętrzne

Dokumentacja urzędowa :
Zasoby dzieł sztuki :
- AGORHA
- Muzeum Orsay
- (w) Bénézit
- (en) Narodowa Galeria Sztuki
- (en + nl) RKDartists
- (w) Związkowa lista nazwisk wykonawców