Georges czwarty

Georges Fourest jest pisarz i poeta francuski , urodzony w Limoges na6 kwietnia 1864 ri zmarł w Paryżu dnia25 stycznia 1945.

Biografia

Georges Fourest studiował prawo na wydziale w Tuluzie, a następnie w Paryżu, ale nie wykonywał swojego zawodu prawnika, deklarując się jako „prawnik… z dala od sądu apelacyjnego”. Odwiedzając środowiska symboliczne i dekadenckie , współtworzył kilka recenzji, m.in. L'Ermitage . Szczyci się tym, że potrafi „oszukać [r] skromność” i „przekonać [r] dobrego smaku”.

Jest autorem dwóch tomików wierszy, żywionych m.in. dziełami wielkich autorów, takich jak Corneille , Racine , Hugo , parodiowanych w burleskowy, wręcz wesoły sposób. Jest zatem umieszczone w linii Rabelais i poetów z początku XVII th  wieku, takich Assoucy , St. Amant , Guillaume Colletet ale również w linii fantazyjnym początku XX th  century zwłaszcza przez jego słynnego poematu Blondynka Murzynka .

Współtworzy także publikacje Limousin, takie jak Limoges Illustré czy La Vie limuzyna .

Zmarł w Paryżu, przy rue de Milan 24 , dnia25 stycznia 1945i zakopane w Pere Lachaise ( 65 th podziału).

Publikacje

• La Négresse blondynka , Paryż, Albert Messein , 1909 (przedmowa Willy ) - dedykowana Paulowi Massonowi .
  • Kilka wznowień, m.in.: Paryż, Crès et Cie, 1911; Paryż, La Connaissance, 1920 (portret Georges Villa); Paryż, Picart, 1926; Paryż, Editions Kra, 1930; Paryż, José Corti , 1934 i 1948 (124 strony).
• Dwanaście przyjemnych epigramów naśladowanych z P.-V. Wojenny, rzymski rycerz, żartobliwy humanista , Paryż, La Connaissance, 1920.
• Opowieści dla satyrów , Paryż, Albert Messein , 1923.
• Le Géranium ovipare , Paryż, José Corti , 1935, wznowione w 1940 i 1952 (116 stron).

Niektóre reedycje

• La Négresse blonde , Le Géranium ovipare , Contes pour les satyres , Paryż, Le Club du Meilleur livre , 1957 (tekstom towarzyszy przedmowa José Cortiego , dwie fotografie i dwa faksymile rękopisów).
• Blondynka La Négresse , Paryż, French Print Club, 1957 (ze 117 litografiami Antoine'a Moucheta ).
• Blond Murzynka monitorowania Geranium jajorodny , Le Livre de Poche , n O  1364 1964.
• Blondynka La Négresse, a następnie Le Géranium ovipare , Grasset , coll.  "Czerwone zeszyty", 2009 ( ISBN  978-2-246-56872-8 ) .
• Opowieści dla satyrów , José Corti , 1990 ( ISBN  2-7143-0390-0 ) .
• „Le Loup-Garou” i odnotowany przedstawiony przez Yannick Beaubatie , w Le Visage Vert , n O  29,listopad 2017, s. 85-99, 197-198.

Księgi pośmiertne

• Dwadzieścia dwa przyjemne fraszki naśladowane z MV Martial , chevalier romain , wydanie ustalone i zaprezentowane przez Yannicka Beaubatie, Tusson, redaktor Du Lérot, 2017.
• La Chanson falote , wydanie założone i zaprezentowane przez Yannicka Beaubatie, Tusson, redaktor Du Lérot, 2017.

Konferencje

• „Hamlet by Jules Laforgue  ”, w L'Œil bleu , nr 14-15,maj 2015, s. 72-80; opublikowane i zaprezentowane przez Paula Schneebeli .
• „O hugofobii i hugofobach”, w L'Écho Hugo . Biuletyn Towarzystwa Przyjaciół Wiktora Hugo, nr 14, 2015, s. 35-39; opracowane i przedstawione przez Yannicka Beaubatie.

Tłumaczenia

• W albumie PerVerse Serge Sire, wydanym w 2015 roku przez SAT-EFK: Sardines in oil, Fèdre, Le Cid, Ifigénie, Un homme, Le Nouvel Origène
• W recenzji La Kancerkliniko  (eo) (oprócz poprzednich): Posiłek rodzinny, Salon, w którym rozmawiamy , a także adaptacja wierszowa prozą opowiadań z Opowieści dla satyrów  : Le Loup-garrou, La Ceinture enchantée, Alba .

adaptacje muzyczne

• Little Lapps , do muzyki Jeana Bergera z 1935 roku.
• La Singesse i Mes Funérailles były ustawione na muzyce i wykonaniu Jean-Marc BOUDET .
• Żałosna i prawdziwa historia subiektywnego i niepublikowanego poety , do muzyki, zinterpretowana przez Claude'a Antoniniego na płycie Les Voleurs d'étoiles (1999).
• Żałosna i prawdziwa historia subiektywnego i oryginalnego poety, do muzyki Fabrice'a Boulangera. Na głos, fortepian, skrzypce i wiolonczelę.
• Sardynki w oleju , do muzyki w wykonaniu Bernarda Schlegla.
• Sardynki w oleju , do muzyki Olivera Leista, w wykonaniu Regula Born (2017), grupa pasdici .
• Sardynka w oleju , do muzyki Fabrice Boulanger. Na głos, fortepian, skrzypce i wiolonczelę.
• Kochająca muzykę Fish , do muzyki Olivera Leista, w wykonaniu Regula Born (2017), grupa pasdici .
• Petits Lapps , do muzyki i w wykonaniu Gérarda Pierrona , na płycie Good-bye Gagarine (2020).

Uwagi i referencje

1. Zob. „List do Pierre'a Dufay'a (retrospektywna i literacka)”, w Le Géranium ovipare , Paryż, José Corti, 1935, s. 48.
2. „Przeprosiny za Georgesa Fouresta”, w La Négresse blonde , wer . 2.
3. (fr) Zobacz na france3-regions.blog.francetvinfo.fr .
4. (fr) 22 przyjemne fraszki autorstwa Georgesa Foresta .
5. (fr) Zobacz na lamontagne.fr .
6. Jean-Marc Boudet na Orchestre Montpellier.fr
7. Zobacz na pasdici.ch .

Zobacz również

Bibliografia

• Paul Schneebeli, „Fourest épigrammatiste”, w Histoires littéraires. Kwartalnik o literaturze francuskiej XIX TH i XX th  stulecia , n O  30 kwiecień-maj-czerwiec 2007, s.  55-65 .
• Laurent Bourdelas , „Georges Fourest”, w Ze wsi iz zesłania – księga alfabetyczna literatury limuzyńskiej , Les Ardents Éditeurs , 2008, s. 29-32.
• Gilbert Beaubatie, „Georges Fourest na ratunek kaplicy (1906)”, w Cahiers Robert Margerit , XII, Isle, Les Amis de Robert Margerit , 2008, s.  231-241 .
• Paul Schneebeli, „Fourest sonnettiste”, w Histoires littéraires. Kwartalnik francuskiej literaturze XIX TH i XX TH  wieku , n O  47, lipiec-August-wrzesień 2011, s.  61-91 .
• Paul Schneebeli, „La Mélancolie du Dypsomane”, w Alcools , Sixteenth colloque des Invalides, 2012, Tusson, Du Lérot editeur, 2013, s.  231-242 .
• Laurent Robert, Georges Fourest czy karnawał literatury , Dijon, EUD, Écritures , 2012.
• Yannick Beaubatie, „Georges Fourest i „widmo nieparzystego” w Historii literatury. Kwartalnik francuskiej literaturze XIX TH i XX TH  wieku , n O  61, styczeńmarzec 2015, s. 7-34.
• Paul Schneebeli, „Les angeres de Maitre Fourest”, w Histoires littéraires. Kwartalnik francuskiej literaturze XIX TH i XX TH  wieku , n O  61, styczeńmarzec 2015, s. 35-67.
• Paul Schneebeli „słuchu Georges Fourest (1864-1945)”, w l'oeil Bleu , n o  14-15maj 2015, s. 67-98.
• Yannick Beaubatie "Georges Fourest" w Le Visage Vert , n O  29listopad 2017, s. 197-198.
• Yannick Beaubatie, „Fourest en vers et contre tout”, w Cahiers Robert Margerit , XXI, Isle, Les Amis de Robert Margerit,grudzień 2017, s. 85-110.
• Yannick Beaubatie: „Na brodę poety! Georges Fourest i jego królewski”, w littéraires histoires , n o  72, październik-grudzień 2017, s. 105-130.
• Yannick Beaubatie, „De l'oviparité des géraniums”, w Les Cahiers Robert Margerit , XXIV, Isle, Les Amis de Robert Margerit, 2020, s. 67-75.

Powiązany artykuł

• Dekadentyzm

Linki zewnętrzne

• Ewidencja organów  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator standardowej nazwy
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • Uczelniany system dokumentacji
  • Biblioteka Kongresu
  • Królewska Biblioteka Niderlandów
  • Biblioteka Uniwersytecka w Polsce
  • Identyfikator WorldCat
  • ŚwiatKot
• Nota biograficzna i bibliografia na stronie Les gossip de Tybalt
• Niektóre wiersze na stronie Le Paradis des Albatros