| Narodziny |
5 marca 1935 Outremont , Kanada |
|---|---|
| Narodowość | kanadyjski |
| Śmierć |
12 lipca 1991 Montreal |
| Zawód | Aktorka , reżyserka |
| Wybitne filmy |
Françoise Durocher, kelnerka La Maudite galette Réjeanne Padovani Les Beaux Dimanches Umieranie na najwyższych obrotach |
| Wybitne serie |
Czas pokoju Panie serca Znak ognia |
Luce Guilbeault , urodzona w Outremont dnia5 marca 1935i zmarł w Montrealu dnia12 lipca 1991 jest aktorką i reżyserką z Quebecu .
Montrealerka, córka lekarza Luce Guilbeault, została zapoczątkowana bardzo wcześnie w sztuce, zwłaszcza w muzyce i teatrze.
Kariera Luce Guilbeault rozpoczęła się w teatrze, gdzie wyróżniała się w repertuarze Quebecu ( Réjean Ducharme i Michel Tremblay itp.). Pochodzi z obsady musicalu Ixe-13 (w którym gra zapaśniczkę Palmę).
Jest szczególnie pamiętana z udanej kariery filmowej, w której zagra w dwudziestu filmach. Jego pierwsza ważna rola w kinie, rola rozczarowanej żony w La Maudite Galette (1972), wyreżyserował Denys Arcand . Następnie gra żonę szefa mafii w Réjeanne Padovani (1973), fikcyjnym filmie, który przywołuje problemy korupcyjne tamtych czasów. Ona gra w ok ... Laliberté przez Marcel Carrière w 1973 Tendresse zwykły przez Jacques Leduc w 1973 roku oraz w filmach Anne Claire Poirier .
W 1977, we współpracy z Margaret Wescott i autorką Nicole Brossard , wyreżyserowała film dokumentalny Some American Feminists, wyprodukowany przez NFB. Wydany po francusku w 1978 roku dokument ma na celu publikację wkładu Rity Mae Brown , Margo Jefferson, Kate Millett , Lili Karp, Ti-Grace Atkinson i Betty Friedan .
Luce Guilbault zwróciła się z wielkim sukcesem w operę mydlaną w latach 80. ( De dames de cœur i Znak ognia ) oraz w teleteatrze ( Des mice et des hommes , Paul Blouin , 1971).
Po śmierci na raka w 1991 roku została pochowana na cmentarzu Notre-Dame-des-Neiges w Montrealu.
W 2000 roku Marcel Jean poświęcił jej sfilmowaną biografię, Luce Guilbeault, explorActrice . Książka fotograficzna została wydana przez jej syna Ariela Borresmana w 2016 roku i przedstawia w obrazach karierę artystyczną aktorki, która pozostawiła niezatarty ślad w historii kina Quebec.
W 1991 roku otrzymała od NFB pierwszą nagrodę Prix Iris za całą swoją pracę; Rendez-vous du cinéma québécois stworzył w jego pamięci Prix Luce-Guilbeault .
Moja matka w oczach ojca. Luce Guilbeault sfotografowana przez Guya Borremansa . Ariel Borremans, Les éditions du passage, Montreal, 2016, 74 strony.