| Narodziny |
15 marca 1944 Szanghaj |
|---|---|
| Śmierć |
14 sierpnia 1993(w wieku 49 lat) Montreal |
| Narodowość | kanadyjski |
| Zajęcia | Reżyser , scenarzysta , producent filmowy |
| Okres aktywności | Od 1972 |
| Różnica | Nagroda Alberta-Tessiera (1993) |
|---|
Francis Mankiewicz to urodzony w Quebecu reżyser, scenarzysta i producent15 marca 1944w Szanghaju ( Chiny ) i zmarł dnia14 sierpnia 1993w Montrealu ( Kanada ). Jego ojciec był drugim kuzynem słynnych braci Josepha L. Mankiewicza i Hermana J. Mankiewicza .
Francis Mankiewicz urodził się w Szanghaju w 1944 roku. Jego rodzina wyemigrowała do Montrealu w 1945 roku.
Francis uczęszczał do liceum w Stanislas College, zanim uzyskał stopień naukowy z geologii na Uniwersytecie w Montrealu. Przez pewien czas pracował jako geolog, po czym zaabsorbowany kinem wyjechał do Londynu, aby przez dwa lata studiować w „London School of Film Technique”. Powrót w Quebec, pracował jako asystent reżysera, zwłaszcza na pół erotyczny filmowego L'Amour humaine przez Denis Héroux .
W 1971 roku napisał i wyreżyserował swój pierwszy film, kronikę Le Temps d'une chasse . Praca jest prezentowana na Festiwalu Filmowym w Wenecji wSierpień 1972i zdobył trzy nagrody na Canadian Film Awards. Od 1973 do 1978 Mankiewicz reżyserował krótkie filmy edukacyjne. Jesienią 1978 roku miał premierę jego drugi film fabularny, dramat komediowy Une ami d'enfance . Na podstawie sztuki napisanej przez Louisa Saïę i Louise Roy film wychodzi praktycznie niezauważony. W następnym filmie Les Bons Débarras będzie inaczej .
Oparty na oryginalnym scenariuszu napisanym przez powieściopisarza Réjeana Ducharme , Les Bons Débarras został po raz pierwszy zaprezentowany na Festiwalu Filmowym w Berlinie, zanim trafił do kin w Quebecu zimą 1980 roku. dzieło kinematografii Quebecu, wyrok, który czas to potwierdzi. I tak w 2003 r. W plebiscycie zorganizowanym przez montrealską gazetę „La Presse” „Les Bons Débarras” uznano za najlepszy film w historii kina Quebecu. Film pomaga budować reputację głównych aktorów, Marie Tifo i Germaina Houde , a także przedstawia bardzo młodą Charlotte Laurier . W 1981 roku film został pokazany w Nowym Jorku i zdobył 8 nagród Génies w Toronto, w tym dla najlepszego filmu i najlepszego reżysera.
Francis Mankiewicz i Réjean Ducharme ponownie współpracują przy Les Beaux Souvenirs , którego premiera odbyła się jesienią 1981 roku. Tym razem recenzje były bardziej zróżnicowane. Doceniamy staranność inscenizacyjną i talent wykonawców, ale dzieło uważane jest za niedokończone i ogólnie gorsze od poprzedniego filmu. Les Beaux Souvenirs będzie ostatnią współpracą Mankiewicza z Réjeanem Ducharme, który ze swojej strony nie będzie już pisał bezpośrednio dla kina.
Mankiewicz przez chwilę pracował nad adaptacją powieści Anny Hébert Les Fous de Bassan , ale nieporozumienie z producentami zmusiło go do rezygnacji z projektu, który ostatecznie trafił na ekrany przez Yves Simoneau . Z kolei Mankiewicz wyjechał do Toronto, gdzie wyreżyserował krótkometrażowy film The Sight , oparty na opowiadaniu Briana Moore'a , a następnie detektywistyczny film telewizyjny And Then You Die .
Po powrocie do Quebecu był współautorem scenariusza i reżyserem dramatu romantycznego Les Portes tournantes , koprodukcji kanadyjsko-francuskiej opartej na powieści Jacquesa Savoie , który napisał ten film wraz z Mankiewiczem. Główną aktorką filmu jest Monique Spaziani, która w tamtym czasie była jego kochanką. WMaj 1988film był prezentowany na festiwalu w Cannes w sekcji Un Certain Regard i zdobył nagrodę ekumeniczną. Kiedy został wydany w kinach latem 1988 roku, spotkał się z honorowym przyjęciem krytycznym i publicznym.
Następnie Mankiewicz nakręcił dwa czterogodzinne filmy telewizyjne dla anglojęzycznej telewizji kanadyjskiej: Love and Hate: The Story of Colin i Joanne Thatcher w 1989 r. Oraz Conspiracy of Silence w 1991 r. Oba filmy dotyczą prawdziwych spraw, które trafiły do kroniki sądowej i wygrały. 7 i 5 nagród Geminis, w tym za najlepszy miniserial i najlepsze osiągnięcie.
Mankiewicz zmarł na raka w r Sierpień 1993 w wieku 49 lat.