Ludwik VI Rzymianin

Funkcje

Książę Elektor
Książę Bawarii

Tytuł szlachecki

Margrabia

Biografia

Narodziny	7 maja 1328 Rzym
Śmierć	17 maja 1365(na 37) Berlin
Pogrzeb	Klasztor Grey Bracia ( d )
Czynność	Suwerenny
Rodzina	Dom Wittelsbachów
Tata	Ludwik IV Bawarii
Matka	Marguerite II z Hainaut
Rodzeństwo	Agnieszka z Wittelsbach ( en ) Stefan II Bawarii Wilhelm III z Hainaut Albert I Otto VII z Bawarii Ludwik V z Bawarii Beatrycze z Bawarii Elżbieta z Bawarii Małgorzata z Bawarii ( en ) Matylda z Bawarii ( en )
Małżonkowie	Ingeborg from Mecklenburg-Schwerin ( en ) Cunégonde z Polski ( d ) (od1345)

herb

foka

Ludwik VI nazywany „Rzymianinem” (po niemiecku : Ludwig der Römer ), urodzony dnia7 maja 1328w Rzymie i umarł wcześniej27 lutego 1365w Berlinie jest księciem rodu Wittelsbachów . Syn cesarza Ludwika IV , był książę Bawarii od 1347 do 1351 roku , potem margrabia brandenburski (jako Louis II ), od 1356 roku także jeden z siedmiu książąt-elektorów w Świętego Cesarstwa aż kiedy umarł.

Biografia

Po wyborze Ludwika IV na króla Rzymian w 1314 r. Bawarska dynastia Wittelsbachów po raz pierwszy zasiadła na tronie germańskim . Nowy król długo musiał walczyć ze swoim rywalem Fryderyk III Piękny z Habsburgów ; wreszcie w 1322 roku Ludwik IV wygrał bitwę pod Mühldorf ; niemniej jednak został ekskomunikowany przez papieża Jana XXII . W zamian król rozpoczął wyprawę we Włoszech jesienią 1327 roku . Plik17 stycznia 1328został koronowany na cesarza w Rzymie przy wsparciu szlachty pod wodzą Sciarry Colonny . Kilka miesięcy później, podczas pobytu w Rzymie, urodził się Ludwik VI, pierwszy syn jego drugiego małżeństwa z hrabiną Małgorzatą II z Hainaut .

W walce dynastii Wittelsbach, Habsburgów i Luksemburga cesarz był szczególnie aktywny w rozwijaniu własnej suwerennej władzy w Świętym Cesarstwie. Oprócz ziem Wittelsbachów w Bawarii i Palatynacie doszło do przemarszu Brandenburgii i hrabstwa tyrolskiego , a także majątki jego żony Marguerite w Holandii , Zelandii i Hainaut . Po jego śmierci w 1347 roku , ziemie te przeszły w ręce jego syna, Ludwika VI i jego bracia Louis V , Stephen II , William , Albert i Otto V .

Książę Bawarii

U progu swojego życia cesarz Ludwik IV zdecydował, że wszystkie hrabstwa w Holandii należy przypisać jego młodszym synom Wilhelmowi i Albertowi. Ludwik VI musiał zrezygnować z dziedzictwa matki, ale uzyskał prawo do marszu z Brandenburgii na wschód od Cesarstwa. Już w 1335 roku , gdy Wittelsbachs przystąpił do negocjacji z domu Piastów w Polsce w celu sprostania pragnienie władzy Jean Luksemburga , króla Czech ; około 1354 roku Ludwik VI poślubił Cunégonde (1334-1357), córkę króla Kazimierza III .

Ludwik IV ponownie zjednoczył Bawarię, ale kiedy zmarł, jego synowie ponownie się nim podzielili:12 września 1349zawarli umowę w Landsbergu na dystrybucję majątku ich ojca; W rezultacie Wilhelm i Albert zostali książętami Bawarii-Straubing , Stefan II księciem Dolnej Bawarii , a Ludwik V , Ludwik VI i Otto V książętami Górnej Bawarii .

W lutym 1350 roku bracia oficjalnie uznali władzę cesarską Karola IV , syna Jana Luksemburskiego.

Margrabia Brandenburgii

W Grudzień 1351, jego starszy brat Ludwik V przekazuje mu marsz Brandenburgii w zamian za wyrzeczenie się Górnej Bawarii, na co Ludwik VI przyjmuje. Zawarł pokój z sąsiednimi panami i pokonał oszusta Valdemara, któremu udało się odebrać Brandenburgię jako twierdzę z rąk Karola IV. Panowanie Ludwika VI naznaczone było jednak niepewnością i konfliktami z miejscową szlachtą.

Dzięki złotej bulli cesarza Karola IV z 1356 roku uzyskał w ten sposób tytuł margrabiego do godności księcia-elektora i arcy-szambelana Świętego Cesarstwa.

Po śmierci Ludwika V w 1361 r. I jego syna Meinharda III w 1363 r. Ludwik Roman zgłosił roszczenia do Górnej Bawarii. Wtedy to cesarz interweniował: w marcu 1363 r. Ludwik Rzymian i Oton obiecali mu, że w marcu 1363 r . Wbrew uznaniu sukcesji marsz na Brandenburgię przypadnie jego własnemu synowi Wacławowi, jeśli nie będą musieli. Jednak poparcie cesarza dla sukcesji w Bawarii nie nastąpiło, a ziemia przeszła w ręce księcia Stefana II.

Ludwik VI zmarł bezpotomnie w 1365 roku i został pochowany w kościele klasztoru franciszkanów ( Graues Kloster ) w Berlinie. Kiedy w 1371 roku jego młodszy brat Othon V, który poślubił Katarzynę Luksemburską , córkę Karola IV, zażądał Brandenburgii jako własnego rodu, cesarz wypowiedział mu wojnę. Plik18 sierpnia 1373Otho zgadza się na mocy traktatu z Fürstenwalde scedować marsz Brandenburgii na dom luksemburski za kwotę 500 000 złotych florenów. Po pięćdziesięciu latach dominacja Wittelsbachów nad Brandenburgią dobiegła końca.

Sukcesja

Trzeci syn Ludwika IV i Małgorzaty II z Hainaut , ożenił się w 1345 r. Z Kunégonde Piast (1334-1357), córką króla Kazimierza III , następnie w 1360 r. Ingeburge, córką księcia Alberta II Meklemburgii , ale zmarł bez dzieci . Jego młodszy brat Othon , który zawsze rządził u jego boku, zostaje jego następcą.