Narodziny |
2 sierpnia 1766 Św. Pierre |
---|---|
Śmierć |
28 maja 1802 r(w wieku 35 lat) Matouba |
Pogrzeb | Panteon |
Narodowość | Francuski |
Zajęcia | Żołnierz , polityk |
Stopień wojskowy | Pułkownik |
---|---|
Konflikt | Francuskie wojny rewolucyjne |
Miejsce przetrzymywania | Zamek Portchester |
Louis Delgrès , ur2 sierpnia 1766, w Saint-Pierre na Martynice , i zmarł dnia28 maja 1802 r(w wieku 35 lat) , w Matouba (gmina Saint-Claude ) na Gwadelupie , jest postacią w historii Gwadelupy . Pułkownik piechoty sił zbrojnych Basse-Terre , abolicjonista , znany jest z podpisanej jego nazwiskiem odezwy antyniewolniczej , datowanej10 maja 1802 r, osiągnięcie oporu Gwadelupy wobec wojsk napoleońskich.
Prawnie Louis Delgrès urodził się „ wolny od koloru ”. Jest on, zgodnie z najbardziej prawdopodobną hipotezą, naturalnym synem Elisabeth Morin (znanej jako Guiby), rasy mieszanej , oraz Louisa Delgrèsa, białego Kreola z Saint-Pierre (Martynika), z pochodzenia Bayonnaise, który był odbiorcą króla . i dyrektor króla domen w Tobago . The National Archives trzymać pliki Louis Delgrès starszy i Louis Delgrès Junior , dowódcy batalionu. Dokumenty te z dużą pewnością ustalają powiązanie obu mężczyzn.
Louis Delgrès junior mieszka z rodzicami na Martynice, a następnie w Tobago . Z dokumentu z września 1799 r. wynika, że jest znakomitym żołnierzem i bardzo dobrze umie czytać, pisać i liczyć. Te wskazania świadczą o jakości jego wykształcenia.
Louis Delgrès rozpoczął karierę wojskową 10 listopada 1783w milicji, w koloniach. Wkrótce został mianowany sierżantem stacjonującym na Martynice . Konsekwencje ruchów rewolucyjnych w koloniach amerykańskich popchną go do głoszenia swoich antyniewolniczych i abolicjonistycznych poglądów, jednocześnie promując swój postęp w regularnej armii.
8 września 1791, „patriota” Louis Delgrès udał się na wygnanie na Dominice po przejęciu władzy przez rojalistów na Martynice. 28 października 1792Louis Delgrès uczestniczy w wyborach deputowanych Wysp Zawietrznych do Krajowego Zjazdu .
W grudniu 1792 Louis Delgrès dołączył do szeregów republikanów i wszedł na pokład Félicité , statku dowodzonego przez Lacrosse'a . Został wówczas tymczasowo wybrany przez współobywateli na porucznika. Służył pod rozkazami Rochambeau i został tymczasowo mianowany kapitanem. W kwietniu 1794 został schwytany przez Anglików po ich lądowaniu na Gwadelupie , przewieziony do Wielkiej Brytanii, ale szybko został uwolniony i wrócił do Francji.
W Brześciu otrzymał dyplom porucznika, podczas formowania batalionu Antyle na27 listopada 1794. 6 stycznia 1795, Louis Delgrès przybywa na Gwadelupie w towarzystwie komisarzy konwencji Goyranda i Lebasa. Wyjechał z Gwadelupy na21 marca 1795odzyskać Saint Lucia z Anglików . Wyróżniał się w tej kampanii i został poważnie ranny22 kwietnia 1795.
19 czerwca 1795, podnosi trójkolorową flagę w Morne Rabot . 25 czerwca 1795 rzostał mianowany kapitanem przez Goyranda . Następnego dnia wyruszył do Saint-Vincent , gdzie walczył u boku Garifunas ( czarne Karaiby Amerindian Metysów ). 16 czerwca 1796 r, został wzięty do niewoli przez Anglików i przewieziony do więzień brytyjskich.
21 września 1797, był przedmiotem wymiany więźniów: opuścił Portchester , wylądował w Le Havre .
W styczniu 1798 Louis Delgrès stacjonował w koszarach Martainville w Rouen . Następnie został wysłany na wyspę Aix, gdzie odnalazł Magloire Pélage . We wrześniu 1799 przebywał na urlopie w Paryżu. 1 st październik 1799, został mianowany dowódcą batalionu. Mający towarzyszyć agentom Konwencji Jeannet , Laveaux i Baco na Gwadelupie, odmawia przyjęcia nowego zadania, ponieważ jest mu należne zaległe wynagrodzenie. Wreszcie Victor Hugues daje mu zaliczkę i wyrusza na16 listopada 1799.
Po przybyciu na Gwadelupie dnia11 grudnia 1799, Louis Delgrès jest adiutantem Baco . W październiku 1801 był adiutantem generała kapitana Jean-Baptiste Raymonda de Lacrosse . Ten ostatni kwalifikuje go jako sans-culotte , co wskazuje na jego głębokie rewolucyjne zaangażowanie w tym czasie Konsulatu. Ale1 st listopad 1801, kiedy Lacrosse został uwięziony, dołączył do oficerów rebeliantów. Został mianowany szefem miejsca Basse-Terre przez generała Magloire Pélage, podczas gdy Lacrosse został wypędzony z Gwadelupy i schronił się na sąsiedniej wyspie Dominika.
5 stycznia 1802 rLouis Delgrès odwołuje białych urzędników oskarżonych o korespondencję z generałem Lacrosse. Dwa dni później został szefem okręgu Basse-Terre . 15 i16 lutego 1802 rwe współpracy z kapitanem Massoteau Louis Delgrès kazał aresztować białych oficerów.
Od 10 maja 1802 r, w regionie Basse-Terre, Louis Delgrès jest przywódcą ruchu oporu przeciwko oddziałom konsularnym generała Richepance , wysłanym przez Bonapartego w celu przywrócenia niewolnictwa równolegle z opracowaniem ustawy z 20 maja 1802 r . Wtedy to wystawił na murach Basse-Terre proklamację Do Całego Wszechświata, ostatni krzyk niewinności i rozpaczy :
„Następnego dnia, dziesiątego rano, na kilka chwil przed zasygnalizowaniem francuskiej eskadry, Delgrès miał proklamację wydaną przez młodego Monnereau, Kreolkę z Martyniki, adiutanta. ( Auguste Lacour ) "
20 maja 1802 rDelgrès i jego żołnierze zostali zmuszeni do wycofania się do Fort Basse-Terre, który następnie musieli opuścić.22 maja 1802 r(potajemnie uciekając przez postern Galion na tyłach fortu), aby schronić się u stóp Soufrière w Matouba , w kierunku Saint-Claude .
28 maja 1802 rWidząc siebie zagubionych, Louis Delgrès i jego 300 towarzyszy popełnili samobójstwo przy użyciu materiałów wybuchowych w swoim schronieniu w Habitation Danglemont w Matouba, zgodnie z rewolucyjnym mottem „Żyj wolny lub umrzyj”.
W 2002 roku poświęcenie Matouby zostało upamiętnione stworzeniem pieczęci z wizerunkiem Louisa Delgrèsa oraz zamontowaniem steli w forcie Basse-Terre, który odtąd nosi nazwę „ fort Delgrès ”. Możesz przeczytać jego proklamację na Champ d'Arbaud w Basse-Terre.
Ulic (np w Paryżu , w 20 th arrondissement) oraz instytucji edukacyjnych zostały nazwane w jego pamięci od 2002 roku.
W krypcie Panteonu w Paryżu umieszczono napis ku jego pamięci :
„Bohater walki przeciwko przywróceniu niewolnictwa na Gwadelupie, zginął bez kapitulacji z trzystoma bojownikami w Matouba w 1802. Aby wolność mogła żyć. "
W 2008 r. Region Gwadelupy zamówił 34 brązowe popiersia Louisa Delgrèsa u rzeźbiarza Didiera Audrata, zgodnie z zaleceniami gwadelupskiego historyka René Bélénusa, z których 32 są oferowane bezpłatnie każdej z gmin archipelagu. Pierwsza inauguracja odbyła się dnia28 maja 2008 w Saint-Claude.
Blues grupa Delgrès wybrał swoją nazwę na cześć Ludwika Delgrès.