Louis-Jules Mancini-Mazarini

Louis-Jules Mancini-Mazarini
Portret przez Remi-Fursy Descarsin , francuskiej szkoły , XVIII -tego  wieku , Renzo Calderan Galerii
Tytuł	Duke of Nivernais (i wzajemnej Francji ) ( 1768 - 1798 )
Inne tytuły	Wielki Hiszpanii
Poprzednik	Francois Mancini
Stopień wojskowy	Brygadier wojsk królewskich
Nagrody	Rycerz Ducha Świętego Rycerz akademika Saint-Louis
Inne funkcje	Dyplomata, minister stanu
Biografia
Dynastia	Rodzina Mancini
Imię urodzenia	Louis-Jules Barbon Mancini-Mazarini
Narodziny	16 grudnia 1716 Paryż
Śmierć	25 lutego 1798 Paryż
Tata	Philippe Jules Francois Mancini

Louis Jules Mancini Mazarini 3 th i ostatni książę Nevers, powiedział Nivernais (16 grudnia 1716 - 25 lutego 1798) jest ambasadorem Francji , ministrem stanu , autorem listów , poetą , akademikiem i dramaturgiem .

Biografia

Urodził się w 16 grudnia 1716w hotelu Mazarin ( Rue Richelieu ), syna 2 e księcia Nevers Philippe'a Julesa François Manciniego , rówieśnika Francji i Marianny Spinoli . Najpierw znany jako markiz de Donziois , a następnie książę Donziois w czasie rezygnacji ojca na rzecz jego parostwa (1730), został księciem Nivernais po śmierci tego ostatniego (1768).

Jest to grand-syn 1 st księcia Nevers Philippe Mancini (siostrzeniec Jules Mazarin ), którego siostry słynęli na dworze Ludwika XIV.

Teatr autor, został wybrany członkiem Akademii Francuskiej pod Ludwika XV ,8 listopada 1742, 27 lat. Jest także członkiem Academy of Inscriptions and Belles Letters oraz Royal Society of London.

Po karierę wojskową, która przyniosła go do rangi piechoty brygadiera (1743), był ambasadorem do Rzymu w 1748 roku , do Berlina w 1756 roku , do Londynu w 1762 roku (z Chevalier d'Eon jako minister pełnomocny ) i wiceminister w Król Ludwik XVI w 1787 roku .

Jest także gubernatorem i generałem porucznikiem w Nivernais (1768).

Został uwięziony w czasie terroru (1793-1794) i zniknął25 lutego 1798w Paryżu w wieku 82 lat.

Małżeństwa i potomkowie

Książę Nivernais pierwszy żonaty Hélène Françoise Angelique Phélypeaux de Pontchartrain ( 1715 - 1781 ), córkę Jérôme de Phélypeaux, hrabiego Pontchartrain , Sekretarza Stanu i Hélène Angélique Rosalie de Laubespine. Z ich związku rodzi się troje dzieci, które zmarły w niemowlęctwie i dwie córki:

• Hélène Julie Rosalie Mazarini Mancini ( 1740 - 1780 ), który w 1753 roku ożenił Louis-Marie de Fouquet Belle-Isle , liczyć od Gisors (1732/58), syn księcia Belle-Isle , a następnie w 1759 roku, Louis-Camille de Lorraine , książę Marsan . Umiera bezpotomnie.
• Adélaïde Diane Hortense Mazarini Mancini ( ? 1744 ? - 1808 ), która w 1760 r. Poślubiła Louisa-Hercule de Cossé-Brissac , księcia Cossé, a następnie Brissac , kochanka hrabiny du Barry , która zginęła zmasakrowana przez tłum w 1792 roku.

14 października 1782 roku , siedem miesięcy po śmierci żony, ożenił się ponownie ze swoją wielką przyjaciółką, hrabiną Rochefort: Marie-Thérèse de Brancas była córką Louisa de Brancas , markiza de Céreste , marszałka Francji, gubernatora Nantes , Ambasador w Hiszpanii i Elisabeth Charlotte Candide de Brancas, była wdową po Jean Anne de Larlan de Kercadio, hrabiego Rochefort, markizie de La Dobiaye. Nowa księżna Nivernais zmarła półtora miesiąca później, 4 grudnia 1782 roku.

Pracuje

• 1746 ( 10 marca ): La Coquette fixe, komedia w 3 aktach, wierszem, z rozrywką , z Charles-Antoine Leclerc de La Bruère i Claude-Henri de Fusée de Voisenon , Paryż, Comédiens italiens plain du Roy.
• 1785  : Esej o sztuce współczesnych ogrodów autorstwa Horace'a Walpole'a , przetłumaczony z języka angielskiego przez księcia Nivernois .
• 1796  : Bajki Mancini-Nivernois, opublikowane przez autora .
• 1796  : Dzieła Mancini-Nivernois . Zawiera: Bajki (t. 1-2), Mieszanki literatury wierszem i prozą (t. 3-6), Richardet, włoski wiersz Carteromaco Niccolò Forteguerri , przetłumaczony na wiersz francuski (t. 7-8).
• 1807  : Dzieła pośmiertne księcia Nivernois . Zawiera: pochwałę, po której następują uwagi i przemówienia akademickie (tom 1), znane listy. Teatr społeczny (tom 2)

Nagrody

• Grand of Spain , pierwsza klasa (1738)
• Knight of the King's Orders (1751)

Herb

Kwartalnik: 1 i 4, Azure, wiązka liktorów Lub, związana Argent, topór tego samego, fess Gules, wystrzeliwujący w całości i naładowany trzema barwami Or (de Mazarin  (it) ); 2. i 3. Azure, 2 srebrne rybki (odwrotnie do siebie według ojca Anselme ) w kolorze bladym (de Mancini ).

Według Rietstap Kwartalnik: 1 i 4, Azure, do topora broni Argent w swoim pakiecie liktorów Lub związany również Argent (de Mazarin  (it) ); 2 i 3, Azure, 2 szczupaki pływackie Argent, jeden po drugim ( Mancini ).

Ikonografia

• Miniatura na kości słoniowej , francuskiej szkoły , XVIII th  wieku ( tabaka ), Luwr .

• Mezzotinta grawerowanie, James Mac Ardell (palnik), zgodnie z Allan Ramsay XVIII th  century , Muzeum Miejskie Frédéric Blandin ( Nevers )

• Mezzotinta grawerowanie, Mary Clamecy (projektant), zgodnie z Allan Ramsay, XVIII -tego  wieku , Muzeum Miejskie Frédéric Blandin (Nevers)

• Akwaforta, Esnauts & Rapilly według Vigie, XVIII -tego  wieku , Versailles

• Popiersie , około 1780 r. , Autorstwa Jean-Antoine Houdon , Muzeum Sztuk Pięknych Besançon .

• Broszura , A. Pedrelli (sprawozdawca w 1795 roku ) i Heina ( XIX th  century , francuski pisarz aktywny w Paryżu), Wersal

• Akwaforta, Augustin de Saint-Aubin (1736–1807), burin ( druk ), 1796 , Pałac wersalski, muzeum miejskie Frédérica Blandina (Nevers)

Uwagi i odniesienia

1. Z popiersia Houdona
2. aktualna witryna Richelieu Biblioteki Narodowej Francji Źródło Biblioteka Narodowa Francji - witryna Richelieu na Structurae .
3. http://www.chateauversailles-recherche-ressources.fr/jlbweb/jlbWeb?html=notdictionary&ref=98
4. Louis de Loménie, hrabina Rochefort i jej przyjaciele: badania obyczajów we Francji w XVIII wieku, z niepublikowanymi dokumentami, Paryż, 1870. Praca zdigitalizowana o gallica .
6. Popoff 1996 , str.  94.
7. Borel d'Hauterive 1858 , str.  246.
8. Anselm 1733 , s.  191.
9. Dupin 1840 , str.  35.
10. Rietstap 1884 .
11. Wskazówka n o  50350019414 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
12. Wskazówka n o  01550010646 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
13. Wskazówka n o  01550010652 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
14. Marmur był w 1793 roku ofiarą wandalizmu jakobińskiego. Istnieje kilka egzemplarzy tego dzieła: w Paryżu , Musée du Louvre (wydział rzeźby, obtrysk , prawdopodobnie stary, tynku lub terakoty opatrzonego pieczęcią warsztat oraz terminy, których model z około 1787 . Zawiadomienie n o  M5037000576 , bazy Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury . w Nevers , Frédéric Blandin Muzeum Miejskie Wskazówka n o  01550000484 , baza Mona Lisa , francuskie Ministerstwo Kultury . w Muzeum Sztuki dekoracyjnej w Paryżu . Poczdamie Pałac , Niemcy. Muzeum od Schwerin , Niemcy.
15. Wskazówka n o  01550010815 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury

Załączniki

Powiązane artykuły

• Lista ambasadorów Francji przy Stolicy Apostolskiej  ;
• Ambasada Francji w Niemczech  ;
• Ambasada Francji w Wielkiej Brytanii  ;
• Herbarz hrabiów i książąt Nevers  ;
• Château de Druyes , którego sprzedał Chatellenie Louis de Damas, markiza d'Anlezy, w 1738 roku  ;
• Claye-Souilly  ;
• Donzy  ;
• Fabulista  ;
• Lista Rycerzy Zakonu Ducha Świętego  ;
• Lista hrabiów, a następnie książąt Nevers  ;
• Lista członków Académie des inscriptions et belles-lettres  ;
• Lista członków Académie française według daty wyborów  ;
• Lista członków Académie française według przewodniczącego  ;
• Marie-Thérèse de La Ferté-Imbault  ;
• Rue de Tournon , gdzie był właścicielem Hôtel du Nivernais  ;
• Villiers-Saint-Fréderic  ;

Linki zewnętrzne

• Dokumentacja urzędowa  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator nazwy normy
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • System dokumentacji uczelni
  • Biblioteka Kongresu
  • Gemeinsame Normdatei
  • Królewska Biblioteka Holenderska
  • Biblioteka Uniwersytecka w Polsce
  • WorldCat Id
  • WorldCat
• Zasoby literaturowe  :
  • Akademia Francuska (członkowie)

Bibliografia

• Michel Popoff i przedmowa Hervé Pinoteau , herbarz w Order Ducha Świętego  : z pracy ks Anselme i jego zwolenników , Paryż, Le Leopard d'Or,1996, 204  s. ( ISBN  2-86377-140-X ) ;
• Jean-Baptiste Rietstap , General Armorial , t.  1 i 2 , Gouda , GB van Goor zonen, 1884-1887 „  And its Complements  ” , na www.euraldic.com (dostęp 23 grudnia 2011 r. )  ;
• Borel d'Hauterive , Dyrektorium szlachty Francji i suwerennych domów Europy , t.  15, wydawnictwo,1858( czytaj online ) ;
• M. Dupin , Pochwała M. le Duc de Nivernois, rówieśnika Francji: wygłoszona na spotkaniu Académie du21 stycznia 1840, N ° 9, rue de Vaugirard, Imprimerie de Crapelet, 1840, 56  s. ( czytaj online ) ;
• Ojciec Anselme , Genealogiczna i chronologiczna historia domu królewskiego Francji, parów, wielkich oficerów korony i domu królewskiego, byłych baronów królestwa itp. , Bracia Firmin Didot, synowie i C ie ,1733, 3 e  ed. ( czytaj online ) ;
• Louis Mathieu Poussereau , Louis Jules Barbon Artykuł Mancini-Mazarini na temat The Last Dukes of Nevers: od 1659 w: Revue du Nivernais du2 października 1896, str. 46-48.
• Lucien Perey , Koniec XVIII -tego wieku - The Duke of Nivernais , tom 1 i 2, Paryż, Calmann Levy, 1891.