Lorenzo Mattotti

Lorenzo Mattotti Obraz w Infobox. Lorenzo Mattotti na festiwalu w Angoulême 2015 . Biografia
Narodziny 24 stycznia 1954
Brescia
Narodowość Włoski
Zajęcia Autor komiksów , ilustrator , reżyser
Inne informacje
Nagrody Grand Prix de Bratislava
Prix ​​Yellow-Kid (1986)
Nagroda Grand Boom (2005)

Lorenzo Mattotti jest ilustratorem , malarzem i rysownikiem urodzonym we Włoszech24 stycznia 1954w Brescii .

Biografia

Lorenzo Mattotti, chętny z liceum do studiowania sztuki i bycia projektantem ze swoim przyjacielem Fabrizio Ostanim , jednak ze względu na swoje średnie wykształcenie naukowe musiał studiować architekturę, którą studiował w Wenecji, zanim zajął się grafiką. W czasie studiów starał się o wydanie swoich komiksów opublikowanych z Ostanim (który przyjął pseudonim Jerry Kramsky), ale jego próby integracji Undercomix przez Franco Bonviciniego , Linusa czy Corriere dei Piccoli nie powiodły się, choć bliżej mu do agencyjnych quipos of Renato Calligaro , gdzie poznał Alberto Breccia , Altana , Carlosa Sampayo itp.

W 1975 roku opublikował swoje pierwsze komiksy we francuskim fanzinie Biblipop, a następnie w czasopiśmie Circus . W 1976 roku zaprojektował rozdział zbiorowej kolekcji Casanova . W następnym roku ukazał się jej pierwszy album Alice Brum-Brum , bardzo darmowa i fantazyjna adaptacja Alicji w Krainie Czarów , wydana przez Mondograf. Od 1978 roku zaczął interesować się rzeczywistością z Tran Tram Rock, a następnie z Incidenti ( Incidents ). W 1980 roku założył wraz z innymi autorami kolektyw artystyczny „  Valvoline  ”, którego celem jest odnowienie estetyki i językoznawstwa komiksu. Jeśli początkowo jego komiksy naznaczone były wpływami amerykańskiego podziemia, to od 1982 roku wraz z Il Signor Spartaco ( Le Signor Spartaco ) ewoluował w kierunku bardzo obrazowego świata opartego na użyciu oleju i pasteli.

Wydał w 1984 roku w Alter Alter fuochi ( światła ), „długa historia okrzyknięty przez krytyków za jedno z arcydzieł 9 th sztuki” pozwalając krytyka zobaczyć go jako „jednego z najwybitniejszych projektantów nowej generacji włoskiej”. Kilka komiksów stworzył jeszcze do początku lat 90., choć w tym czasie coraz bardziej poświęcił się pracy ilustratorskiej, zapoczątkowanej w 1984 roku w „ Vanity” i będącej przedmiotem licznych kolekcji.

Lorenzo Mattotti wyprodukował wiele okładek ( Le Monde , Télérama , Paris Match , Liberation , Vanity Fair , Cosmopolitan , Glamour , The New Yorker ...). Jest laureatem licznych nagród za jego rysunków, w tym Grand Prix w Ilustracja Biennale w Bratysławie (BIB) w 1993 roku Eugenio (później przystosowanego do kreskówki) i żółty Kid dla najlepszego Illustrator w 1997 roku w Rzymie . Stigmates w 1994 roku, Anonymous w 2000 lub jego adaptacja Dziwnej sprawy doktora Jekylla i pana Hyde'a w 2002 roku oraz uczestnictwo w kolektywach wydań Delcourt w latach 2007 i 2008 pokazują jednak, że nie traci zainteresowania narysowaną taśmą. , nawet jeśli przyznaje, że preferuje ilustrację z końca lat 90.

Mattotti mieszka w Paryżu od 1998 roku i jego książki są tłumaczone na całym świecie. Od 1977 roku poświęcono mu około czterdziestu wystaw w prywatnych galeriach.

W 2020 roku nominowany do 45. ceremonii Cezara za słynną inwazję niedźwiedzi na Sycylii w kategorii najlepszy film animowany.

Kariera

Autor komiksów

Zainteresowany artystycznym aspektem komiksu, w pewnej formie radykalizmu podkreślonego udziałem w Valvoline, Mattotti zawsze chciał tworzyć „dziwaczne historie”. Jego prace generalnie wywodzą się bardziej z kontrolowania „irracjonalności rysowania” niż z „logiki pisania”, aby stworzyć historię z obrazu bez przekształcania się w czystą ilustrację. To spowodowało, że był czasami usuwany z pola komiksów przez niektórych krytyków, co jest „absurdalne”, ponieważ Mattotti najwyraźniej pochodzi z komiksów.

Illustrator

Ilustracje Mattotti, głównie pastele, pożyczyć wszystkie prądy artystyczne z XIX TH i XX th stulecia. Jeśli jednak jego rysunki stracą żywiołowość komiksów, to wszystkie odznaczają się „elegancją, która stanowi podstawę całej jego twórczości, ponieważ jest także i przede wszystkim cechą charakterystyczną jego stosunku do egzystencji”.

Opublikowane prace

Komiksy

Po francusku W czasopismachW albumach
  • Le Signor Spartaco , Les Humanoïdes Associés , 1983, ( ISBN  2-7316-0226-0 ) .
  • Incydenty , artefakt , pot.  „Contagion”, 1984, ( ISBN  2-86697-069-1 ) .
  • Feux , Albin Michel , 1986, trzcina. Próg , 1997.
  • Labyrinthes (rysunek), z Jerrym Kramskim (scenariusz), Albin Michel, 1988, trzcina. Próg, 1999.
  • Nocturne , L'Atelier , 1989.
  • Doctor Nefasto (rysunek), z Jerry Kramsky (scenariusz), Albin Michel, 1989.
  • Murmure (rysunek), z Jerry Kramsky (scenariusz), Albin Michel, 1989, reed. Próg, 2001.
  • The Man at the Window (rysunek), z Lilia Ambrosi (scenariusz), Albin Michel, 1992, reed. Casterman , 2003.
  • Le Voyage de Caboto (rysunek), z Jorge Zentnerem (scenariusz), Albin Michel, 1993, ( ISBN  2-226-06565-2 ) .
  • Stigmate (rysunek), z Claudio Piersanti (scenariusz), w Le Retour de Dieu , Autrement , 1994. Réed. w albumie Seuil, 1998.
  • Drzewo Myśliciela , Amok , pot.  „Ogień”, 1997.
  • Doctor Jekyll & Mister Hyde (rysunek), z Jerry Kramsky (scenariusz), Casterman, 2002.
  • "Les 2 garbuski" (rysunek), z Jerrym Kramskim (scenariusz), w Little Lit , t. 1: Bajki, opowieści pokonane , Seuil, 2002.
  • Le Bruit du givre (rysunek), z Jorge Zentnerem (scenariusz), Seuil, 2003.
  • Listy z odległego czasu , Casterman , 2005.
  • Monsieur Spartaco, voyage of an epicentric , Seuil, 2005 (wznowienie il Signor Spartaco ).
  • Chimère , kolekcja Ignatz, Coconino-Press / Vertige Graphic , 2006.
  • „Kobieta w drodze”, w Paroles sans papiers , Delcourt , 2007.
  • A Hard Rain's a-Gonna Fall , w: Bob Dylan Revisited , Delcourt, 2008.
  • Guirlanda (rysunek), z Jerry Kramsky (scenariusz), Casterman, 2017 , ( ISBN  978-2-203-02523-3 ) .

Ilustracje wektorowe

  • For Vanity , Albin Michel , 1987
  • Pinokio autorstwa Carlo Collodi , Albin Michel Jeunesse, 1990
  • Mattotti , Albin Michel, 1990
  • Eugenio , opowiadanie Marianne Cockenpot , Seuil Jeunesse, 1993
  • A Lunatic Sun , opowiadanie Jerry'ego Kramsky'ego , Seuil Jeunesse, 1994
  • Inne formy nieustannie go rozpraszały , Seuil, 1995
  • Wielcy bogowie , historia Jerry'ego Kramsky'ego, Seuil Jeunesse, 1997
  • Fragile line , Threshold, 1999
  • Anonimowy , tekst Claudio Piersanti , Seuil , 2000
  • Słowo na pożegnanie , tekst Anne Jonas , Albin Michel Jeunesse, 2001
  • Fantasies in the bedroom , wydanie PMJ , 2002
  • Plakaty Mattottiego , Seuil, 2003
  • Pokój , próg, 2004
  • Angkor , dziennik podróży dla magazynu Géo , z Pierre Sorgue , Seuil , 2004
  • Nell'Acqua , Casterman, 2005
  • Ghislain, święty pierwszych dni , ilustracja do książki Eddy'ego Devoldera, Éditions Esperluete 2005, ( ISBN  978-2-930223-57-5 )
  • Aerkaos , powieść Jeana-Michela Payeta , Panama, 2007
  • The Mystery of the Ancient Creatures , tekst Jerry Kramsky, Panama Publishing, 2007
  • Carnival , Casterman, 2007 ( ISBN  978-2-203-00577-8 )
  • Le Corbeau , [The Raven], Edgar Allan Poe w adaptacji Lou Reed, Seuil, 2009
  • Hänsel i Gretel , Jacob i Wilhelm Grimm , Gallimard Jeunesse, 2009
  • Stanze / Chambres / Rooms , #logosedizioni we współpracy z Galerie Martel, 2010
  • Przygody Huckleberry Finn , scenariusz Antonio Tettamanti na podstawie powieści Marka Twaina , Gallimard Jeunesse coll.  „Fetysz”, 2011
  • Wenecja: kopanie w wodzie , Galerie Martel, 2011
  • Mattotti Works 1: Pastels , #logosedizioni, 2012
  • Oltremai , #logosedizioni, 2013
  • Mattotti Works 2: Fashion , #logosedizioni, 2014
  • Wietnam , Louis Vuitton Travel Books, 2014
  • Blind , #logosedizioni we współpracy z CBM Italia, 2017
  • Okładki dla The New Yorker , #logosedizioni, 2018.

Różnorodny

Filmografia

Wystawy

Nagrody

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Nigdy nie tłumaczone na język francuski.
  2. Włoskie wydanie Vanity Fair .

Bibliografia

  1. BNF Wskazówki n O FRBNF12017483  
  2. DBD ocena n o  51 s.  47 , wizyta w jego warsztacie
  3. Mattotti (2003), str.  47
  4. Cała ta biografia, o ile nie określono inaczej: Gaumer (2004)
  5. Wywiad Mattottiego o Breci Vu 2014-1-29
  6. Mattotti (2003), str.  48
  7. Thierry Groensteen , "Lorenzo Mattotti", w La Bande Dessine od 1975 , MA Éditions, coll. „Świat…”, 1985, s.  114
  8. (w) bazie danych różnych zwycięzców, oficjalna strona internetowa, Bibiana.sk .
  9. Mattotti (2003), str.  54
  10. „  César 2020: pełna lista nominacji  ” , na stronie depositine.fr ,29 stycznia 2020 r
  11. Mattotti (2003), str.  49
  12. Samson (2003), str.  68
  13. Groensteen (2003)
  14. Id. , P.  61
  15. Laurent Mélikian "  Hostie czy to źle, który uważa się to  " BoDoï , n O  13,Listopad 1998, s.  12.
  16. Fabien Tillon "  Dr Jekyll i Mr Sexe  " BoDoï , n O  48,styczeń 2002, s.  16.
  17. Olivier Maltret „  Powrót do płomienia  ” BoDoï , n O  59,styczeń 2003, s.  16.
  18. Frédéric Potet , „  Lorenzo Mattoti wraca do„ kruchej linii ”komiksów  ”, Le Monde ,13 marca 2017 r( czytaj online ).
  19. „  Sklepy E.Leclerc oferują nową torbę z podpisem Lorenzo Mattotti  ” , na ladepeche.fr ,29 czerwca 2016 r
  20. "  Słynna inwazja niedźwiedzi na Sycylii" wprawia Annecy w zamieszanie  ", Télérama.fr ,15 czerwca 2018 r( czytaj online , dostęp 16 sierpnia 2018 )
  21. Aurélia Vertaldi, „  Michel-Édouard Leclerc rozpoczyna publikację  ” , na lefigaro.fr ,12 stycznia 2016 r(dostęp 14 stycznia 2016 ) .
  22. BIB „Lista zwycięzców Grand Prix” Widziane 2013-09-15

Załączniki

Bibliografia

Pracuje
  • Lorenzo Mattotti i Eddy Devolder, Métamorphoses , Vertige Graphic , 1992. Długa ilustrowana rozmowa
Wywiady i wywiady
  • Lorenzo Mattotti (Int. Philippe Morin, Marie-Pierre Jamet Dominique Poncet) „  Mattotti  ” PLG , n O  26,jesień 1990, s.  20-30.
  • Lorenzo Mattotti (Int. Bruno Canard) „wywiad Lorenzo Mattotti” w L'Niezbędny n O  3,Styczeń 1999, s.  58-64 .
  • Lorenzo Mattoti (int. Gilles Ciment i Jean-Pierre Mercier ), „Rozmowa z Lorenzo Mattoti”, w 9 th Art n o  9, Narodowe Centrum Komiksu i obrazy ,Październik 2003, s.  47-55
  • Lorenzo Mattotti (rozmowy) Julien Guerrier (rozmowy) oraz Frederic bosser „  statku avec Vuitton  ”, DBD , n O  83,Maj 2014, s.  52-56.
Artykuły

Linki zewnętrzne