Mechinowie
| Mechinowie | |||||
 Znak przy wjeździe do gminy | |||||
| Administracja | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kraj | Kanada | ||||
| Województwo | Quebec | ||||
| Region | Bas-Saint-Laurent | ||||
| Podział regionalny | Matanie | ||||
| Status gminy | Miasto | ||||
|
Mandat burmistrza |
Dominique Roy 2017 - 2021 |
||||
| Kod pocztowy | G0J 1T0 | ||||
| Konstytucja | 27 listopada 1982 | ||||
| Demografia | |||||
| Miły | Mechinois, oise | ||||
| Populacja | 987 mieszk. (2016) | ||||
| Gęstość | 2,1 mieszkańca/km 2 | ||||
| Geografia | |||||
| Szczegóły kontaktu | 49°00′00″ północ, 66°59′00″ zachód | ||||
| Obszar | 46 980 ha = 469,8 km 2 | ||||
| Różny | |||||
| Strefa czasowa | UTC – 05: 00 | ||||
| Orientacyjny | +1 418 | ||||
| Kod geograficzny | 2408005 | ||||
| Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Kanada
| |||||
| Znajomości | |||||
| Stronie internetowej | Oficjalna strona | ||||
Les Méchins to gmina w prowincji Quebec , Kanada , znajduje się w regionalnej gminy powiatu z La Matanie , w Bas-Saint-Laurent , na południowym brzegu Rzeki Świętego Wawrzyńca . Obecna gmina powstała z połączenia Saint-Paulin-Dalibaire, Saint-Thomas-de-Cherbourg i Les Méchins w 1982 roku .
Toponimia
Pochodzenie toponimu Les Méchins wywodzi się z indiańskiej legendy wspomnianej w Trzech legendach mojego kraju, dziele Josepha-Charlesa Taché opublikowanego w 1861 roku. Zgodnie z tą legendą, podjętą przez Commission de toponymie du Québec , zły geniusz Outikou ścigał rdzennych Amerykanów uzbrojonych w kij wielkości drzewa. Ten 2,5-metrowy cyklop zamieszkujący zalesione wzgórza Les Méchins nosił mi'kmaqską nazwę Matsi, co oznacza „niegodziwy” i który został później zdeformowany w „méchin”. Inna teoria mówi raczej, że skały w morzu przed Méchinami, które utrudniały nawigację, zostałyby zakwalifikowane jako „złe postacie”, które z czasem przekształciłyby się w „méchins”.
Goje to: Mechinois i Mechinoises.
Geografia
Les Méchins znajduje się na południowym zboczu rzeki St. Lawrence, 455 km na północny wschód od Quebec City i 230 km na zachód od Gaspé . Ważnymi miastami w pobliżu Les Méchins są Sainte-Anne-des-Monts 40 km na wschód i Matane 45 km na południowy zachód. Les Méchins znajduje się na trasie nr 132 w pętli wokół półwyspu Gaspé między Grosses-Roches na południowym zachodzie a Capucins na północnym wschodzie. Terytorium Méchins zajmuje powierzchnię 452 km 2 .
Gmina Méchins znajduje się w regionalnym okręgu gminy La Matanie w regionie administracyjnym Bas-Saint-Laurent.
Gminy przygraniczne
Demografia
| 1961 | 1966 | 1971 | 1976 | Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden | 1986 | 1991 | 1996 | 2001 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 3325 | 2587 | 1793 | 1459 | 1490 | 1491 | 1339 | 1280 | 1220 |
| 2006 | 2011 | 2016 | - | - | - | - | - | - |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1148 | 1 107 | 987 | - | - | - | - | - | - |
Według Statistics Canada populacja Méchins liczyła w 2011 roku 1107 mieszkańców. Trend demograficzny ostatnich lat podąża za spadkiem we wschodnim Quebecu. Rzeczywiście, w 2006 roku populacja liczyła 1148 mieszkańców. Odpowiada to stopie spadku o 3,6% w ciągu pięciu lat. Mediana wieku ludności wynosi 53 lata.
Całkowita liczba mieszkań prywatnych w Les Méchins wynosi 699. Jednak tylko 536 z tych mieszkań jest zamieszkanych przez stałych mieszkańców. Większość domów w Les Méchins to domy jednorodzinne.
Urząd Statystyczny Kanady nie podaje żadnych imigrantów do Les Méchins. 98,6% populacji Méchins ma francuski jako język ojczysty ; 0,91% ma język angielski jako język ojczysty. 14,5% ludności biegle posługuje się obydwoma oficjalnymi językami Kanady ; wszyscy mieszkańcy znają francuski . Statistics Canada nie wymienia żadnych Aborygenów w Les Méchins.
Stopa bezrobocia w gminie wyniosła 8,6% w 2011 roku. Mediana dochodu Mechinois wynosi 15 716 dolarów .
41,5% populacji w wieku 15 lat i więcej w Les Méchins nie ma wykształcenia. 21% tej populacji ma tylko wykształcenie średnie lub zawodowe. 60 osób ma wykształcenie wyższe w Les Méchins. Głównym kierunkiem studiów Méchinois jest „architektura, inżynieria i usługi pokrewne”.
Hamlety
- Cherbourg
- Cherbourg-Centrum
- Dalibaire-Zachód
- Grands-Méchins (główna część Mechinów)
- „Pozwól”
- Petits-Mechins
- Ruisseau-à-Sem
Gospodarka
Gospodarka Méchins obraca się głównie wokół przemysłu drzewnego, w tym leśnictwa i obróbki drewna. W Les Méchins znajduje się również ważna stocznia.
Fabuła
Gmina Méchins została oficjalnie utworzona w 1952 roku . Został utworzony w 1877 roku jako gmina zjednoczonych miasteczek Dalibaire-et-Romieu. Gminy Saint-Paulin-Dalibaire i Saint-Thomas-de-Cherbourg zostały oficjalnie utworzone w 1954 roku . W 1982 roku trzy gminy połączyły się pod nazwą „Les Méchins”.
Często odwiedzane epizodycznie, miejsce Méchins nie było trwale zajęte do końca lat 50. XIX w. Od 1865 r. liczyło 115 mieszkańców. W tym czasie zdecydowaną większość Mechinois stanowili rolnicy-rybacy, których istnienie było przerywane kolejnymi porami roku. Z biegiem czasu rzeka będzie odgrywać coraz większą rolę w rozwoju naszej społeczności. Pod koniec XIX -go wieku, wędkowanie staje się głównym źródłem trzeciej dochodów mieszkańców zwykle uzupełnienia ich dochodów przez pracę w stoczniach i tartaków, takich jak firmy Richardson następnie przechowywane tarcicę na plaży, w pobliżu rzeki Méchins.
Na przełomie XIX i XX wieku niektórzy żeglarze wyposażeni w barki o długości od 30 do 40 stóp mogą przewozić swój połów na rynki Baie-Comeau, Sept-Iles, Havre-Saint-Pierre i Baie-Trinité. Te cotygodniowe transporty w okresie letnim i jesiennym są uzupełniane drewnem i produktami rolnymi. W zamian ci handlarze-rybacy zwracają swoje łodzie załadowane łososiem, które są odsprzedawane na rynkach Metis, Bic, Rimouski i Trois-Pistoles.
Handel ten był na tyle prosperujący, że niektóre rodziny, w szczególności Verreault, Guimont i Bernier, mogły nabywać lub budować większe statki zwane szkunerami. W latach 1917-1947 na plażach Méchins zbudowano 5 szkunerów. Budynki te wykonane głównie z drewna będą stopniowo zastępowane przez konstrukcje żelazne wymagające nowoczesnych instalacji. W 1964 roku uruchomienie stoczni firmy Verreault Navigation Inc, założonej przez Borromee Verreault w 1956 roku, wychodzi naprzeciw tej potrzebie. Nowa firma bardzo szybko osiągnęła produkcję przemysłową, dzięki czemu stała się wiodącym graczem na scenie regionalnej i krajowej. Połączony z działalnością pogłębiarską rodziny Verreault, przemysł stoczniowy uczynił z Les Méchins kolebkę kwitnącego przemysłu morskiego.
Architektura
Kościół Saint-Édouard, jego prezbiterium i budynki gospodarcze stanowią najbardziej niezwykły zespół architektoniczny gminy Méchins, w szczególności ze względu na swój wiek i jakość użytych materiałów. Kościół, wybudowany w latach 1916 i 1918, jest drugim najstarszym miejscem kultu z kamienia ciosanego w Matanie. To dzieło architekta Thomasa Raymonda. Pochodzący z Saint-Denis-de-Kamouraska architekt był uczniem François-Xavier Berlinguet, wielkiego mistrza Ameryki Północnej. Thomas zaczął wykonywać zawód architekta od 1891 roku w Quebecu. Wyróżnił się, zostając prezesem Stowarzyszenia Architektów Prowincji Quebec w 1910 roku. Płodny, zaprojektował kilka wyjątkowych budynków i kilka kościołów, w tym Méchins, Cap-Chat i Grande-Vallée. Kościół posiada następujące cechy: trójnawową nawę z tylną galerią; sklepienie otynkowane w formie łuku półkolistego; układ kondygnacji w kształcie krzyża łacińskiego z wysuniętym chórem, apsydą i płaską apsydą; kanadyjski blaszany dach.
Jeśli chodzi o budynki gospodarcze, najbardziej niezwykłym elementem jest prezbiterium. Jest to duży dom wybudowany w 1905 roku, który zachował swój oryginalny wygląd. Swoimi wymiarami, autentycznością i mansardowym dachem z kanadyjskiej blachy prezbiterium różni się od budynków z tego samego okresu. W oficynie znajdują się również dzieła sztuki, Kalwaria i masowy grób. Dziś używany jako biblioteka miejska, Maison du Centenaire uzupełnia ten zespół architektoniczny pochodzenia religijnego. Ten skromny dom z dwuspadowym dachem był zakrystią pierwszego kościoła wzniesionego w 1876 roku. Podczas budowy obecnego kościoła został przeniesiony i przekształcony na dom zakrystianina. Jest to jeden z najstarszych budynków w gminie, który zachował autentyczny wygląd.
Wzmianki o literaturze
Z Les Méchins pochodzi ojciec pisarza Deni Y. Béchard w jego opowiadaniu pamięciowym „Remèdes pour la hunger”. W całej książce, w dużej mierze wyartykułowanej wokół wspomnień ojca, którego jego syn zna jako André (ale którego prawdziwe nazwisko brzmi Edwin), byłego napadu na banki, autor stara się zrozumieć, dlaczego jego ojciec uciekł z rodziny i nigdy nie wrócił do Quebecu . Po samobójstwie tego autora odnajduje swoją rodzinę i odwiedza miejsca swojego dzieciństwa, w Méchins, „zrujnowane mieszkania w kilku małych uliczkach w pobliżu kamiennego kościoła, który był sceną tylu opowieści, gdzie ksiądz Jean, ten ksiądz, którego mój ojciec nienawidził, wygłaszał kazania”. (Béchard, Deni Y. Remedies for Hunger, Alto, 2013 s. 576 ) Ojciec często nalega na nieszczęśliwy charakter swojego dzieciństwa. Odwiedzając witrynę, Bechard wspomina „prędkość, przy której ten region świata nie zmieniło ...” ( tamże , str. 576 )
Administracja
Rada gminy składa się z burmistrza i sześciu radnych wybieranych co cztery lata. Funkcję burmistrza zajmuje obecnie Dominique Roy.
| mandat | funkcjonować | Nazwa |
|---|---|---|
| 2013 - 2017 | Burmistrz | Dominik roy |
| Doradcy | ||
| # 1 | Normande Tremblay (wiceburmistrz) | |
| # 2 | Robin Savard | |
| # 3 | Linda Bernier | |
| # 4 | Francine LeBel | |
| # 5 | Bruno Lefrancois | |
| # 6 | Guylaine Bouchard |
|
Les Méchins Mayors od 2005 r. | |||
| Wybór | Burmistrz | Jakość | Wyniki |
|---|---|---|---|
| 2005 | Poddasze Donalda | Zobaczyć | |
| 2009 | Jacques Bernier | Zobaczyć | |
| 2011 | Jean-Sébastien Barriaut | ||
| 2013 | Alain Dugas | Zobaczyć | |
| 2017 | Dominik roy | Zobaczyć | |
| Wybory uzupełniające kursywą Od 2005 roku we wszystkich gminach Quebecu odbywają się równoczesne wybory | |||
Ponadto Laurie Ross jest dyrektorem generalnym i sekretarzem-skarbnikiem gminy.
Uwagi i referencje
Uwagi
- Liczby zostały dostosowane w celu uwzględnienia aneksji Saint-Paulin-Dalibaire i Saint-Thomas-de-Cherbourg w 1982 r.
Bibliografia
- Słownik dzieł literackich Quebecu ( czytaj online ) , „Joseph-Charles Taché”
- „ Les Méchins ” , na Commission de toponymie du Québec (dostęp 18 września 2019 )
- rząd Quebecu, „ Katalog gmin – Les Méchins ” , o Ministerstwie Spraw Miejskich, Regionów i Okupacji Ziemi (dostęp 25 marca 2014 r. )
Załączniki
Powiązane artykuły
- Regionalna Gmina Powiatowa La Matanie
- Grands Méchins rzeka , ciek wodny
- Rivière des Grands Méchins Ouest , ciek wodny
- Mała rzeka Matane , strumień
Linki zewnętrzne
- Zasoby geograficzne :