Lepus saxatilis

Zając krzewy, zając wrzosowy

Lepus saxatilis Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Bush Hare ( Park Narodowy Krugera , RPA) Klasyfikacja
Królować Animalia
Gałąź Chordata
Sub-embr. Kręgowce
Klasa Mammalia
Podklasa Theria
Infra-class Eutheria
Zamówienie Lagomorpha
Rodzina Leporidae
Uprzejmy Ropa

Gatunki

Lepus saxatilis
Cuvier , 1823

Stan ochrony IUCN

(LC)
LC  : Najmniejszy niepokój

Te tuleje Hare lub Hare skały ( zając zarośla ) jest gatunek z zające , ssak wylądować rodziny z Leporidae , opisaną przez Frédéric Cuviera 1823.

Opis gatunku

Te zającowate mają ogólny wygląd zająca przylądkowego  ; duże uszy i stosunkowo długi ogon. Powyżej płowe do szarobrązowego, silnie nakrapiane czernią. Nogi i nogi nieco jaśniejsze, kark od brązowego do czerwonawego (ubarwienie to może sięgać do przodu łopatek), biały spód tułowia i ogon, czarny nad ogonem. Wyraźne koło wokół oka. Czarne lub ciemne końcówki uszu. Częsta biała plamka na czole. W zależności od klimatu jasna lub ciemna szata .

Lepus saxatilis ma rozpiętość skrzydeł od 22 do 28  cm i wysokość od 8 do 15  cm (bez uszu). Jego uszy mierzą od 10 do 16  cm . Dorosły waży od 2 do 13  kg .

Siedlisko i dystrybucja

Gatunek ten występuje w Afryce Południowej , na południe od Kunene i Zambezi , we wszystkich krajobrazach z wyjątkiem gęstych lasów. Woli kamieniste i krzaczaste wzgórza, ale bywa też na polach. W górach może żyć do 1500  m npm.

Biologia

Podobnie jak zając przylądkowy , szczegóły jego życia są słabo poznane.

Dojrzałość płciowa wynosi około 6 miesięcy. Podczas krycia zając krzakowy wydaje „zawodzenie”.

Na południu, posiada 2 roczne mioty i na północy, od 3 do 4 mioty, od 1 do 3 drożdży każdego. Cielenie odbywa się w gęstej roślinności .

Lista podgatunków

Według Catalog of Life (3 stycznia 2013)  :

Uwagi i odniesienia

  1. Roskov Y., Ower G., Orrell T., Nicolson D., Bailly N., Kirk PM, Bourgoin T., DeWalt RE, Decock W., van Nieukerken EJ, Penev L. (red.) (2020). Gatunki 2000 i ITIS Catalog of Life , 2020-12-01. Zasoby cyfrowe na www.catalogueoflife.org . Gatunek 2000: Naturalis, Leiden, Holandia. ISSN 2405-8858, obejrzano 3 stycznia 2013

Linki zewnętrzne