Learjet 24

Learjet 24
Learjet 24 cywil zarejestrowany we Francji.
Learjet 24 cywil zarejestrowany we Francji .
Rola Samolot biznesowy
Budowniczy Learjet
Załoga 2 pilotów
Pierwszy lot 24 lutego 1966
Uruchomienie 9 listopada 1966
Dostawy 258 kopii.
Wymiary
Długość 13,18  m
Zakres 10,85  m
Wysokość 3,73  m
Obszar skrzydła 21,53  m 2
Masa i nośność
Maks. pusty 3,20  t
Maks. odlecieć 6,12  t
Pasażerowie 6
Motoryzacja
Silniki 2 × turboodrzutowe General Electric CJ610-8A
Ciąg jednostkowy 13,10  kN
Występ
Maksymalna prędkość przelotowa 793  km / h
Maksymalna prędkość 880  km / h
przy 7600  m
Autonomia 2700  km
Sufit 15,500  m

Learjet 24 jest amerykańska firma odrzutowy samolot opracowany w 1960 roku i zbudowany aż 1980 . To jest ulepszona wersja Learjet 23 .

Rozwój

W 1964 roku ludzie zarządzający firmą Learjet rozpoczęli badania nowego samolotu biznesowego wywodzącego się z Learjet 23, ale o maksymalnej masie startowej 6120 kg , zgodnie z certyfikatem FAR.25 wydanym przez FAA . Oficjalne ogłoszenie tego nowego samolotu zostało ogłoszone w prasiePaździernik 1965. W porównaniu z Learjet 23, nowy samolot wyróżniał się dwumiejscowym kokpitem obok siebie i nie był już jedno- ani dwumiejscowy. Ponadto w kabinie zwiększono ciśnienie, co umożliwiło loty na dużych wysokościach . Prototyp Learjet 24A robiony jego pierwszy lot na24 lutego 1966.

Następnie samolot był produkowany w kilku różnych wersjach, z których każda różniła się kilkoma drobnymi modyfikacjami. Należy zauważyć, że Learjet 23 i Learjet 24 zachowują to samo skrzydło . Learjet 24A zachował również oryginalny silnik Learjet 23. Produkcja seryjna samolotu została wstrzymana w 1980 roku . Learjet 24 zaowocował ulepszoną wersją, pojawiającą się wkrótce po pierwszym locie, Learjet 25  (in) .

Użytkownicy

Cztery Learjet 24 zostały zakupione w 1968 roku przez NASA , a rok później US Coast Guard przeprowadziła ocenę tego samolotu pod kątem wymiany dwóch Martin RM-1Z . Jednak żaden samolot nie został zamówiony przez USCG . Jedną z innymi znanymi tylko użytkowników państwowych jest Barbados Defense Force , który stosowany między 1982 a 1984 pojedynczy Learjet 24D. Sprzedała go na rzecz Cessny 402C .

Aspekty techniczne

Opis

Business jet Learjet 24 jest w formie jednopłatowiec z skrzydło niskim wspornika . Posiada chowany trójkołowy lądowania bieg i T-ogon . Jego kabina została zaprojektowana, aby pomieścić pięć do sześciu pasażerów, natomiast w kokpicie mieści się pilot i drugi pilot . Samolot jest w całości wykonany z metalu.

Wersje

Podobny samolot

Źródła i referencje

Źródła bibliograficzne

Źródła internetowe

Bibliografia

  1. (w) „  Gates Learjet 24F Description  ” (dostęp 6 października 2015 )
  2. (in) Karsten Palt , „  Learjet Learjet 24 - Specyfikacje - Dane techniczne / Opis  ” na www.flugzeuginfo.net (dostęp: 6 października 2015 )
  3. (i) Stewart Wilson , Airliners świata , Fyshwick, Australia, lotniczy Publikacje Australii1999, 173  pkt. ( ISBN  1-875671-44-7 i 978-1-875-67144-1 , OCLC  45080829 )
  4. (en) http://www.mmlane.com/flying/CFI%20Folder/Aircraft%20Performance%20FAR%20part25.htm
  5. (w) Arthur Pearcy , A History of US Coast Guard Aviation , Shrewsbury, Airlife Publ.,1989, 1 st  ed. , 170  str. ( ISBN  978-1-85310-018-5 , OCLC  831199578 )
  6. (w) Daniel P. Hagedorn , Central American & Caribbean Air Forces , Tonbridge, Kent, Air Britain Publication1993, 154  str. ( ISBN  978-0-85130-210-2 , OCLC  30148448 )
  7. (w) „  Gates Learjet 24F Cabin information  ” (dostęp 6 października 2015 )