Charles Lanrezac | ||
![]() | ||
Narodziny |
30 lipca 1852 Pointe-a-Pitre |
|
---|---|---|
Śmierć |
18 stycznia 1925(72 lata) Neuilly-sur-Seine |
|
Pochodzenie | Francja | |
Wierność | Armia francuska | |
Stopień | Generał armii | |
Lata służby | 1870 - 1914 | |
Przykazanie | 5 th Army | |
Konflikty | Pierwsza wojna światowa | |
Wyczyny broni |
Bitwa o Charleroi Bitwa o przebranie |
|
Nagrody |
3 lipca 1917 : Wielki Oficer Legii Honorowej Maj 1923 : Wielki Krzyż Orderu Korony Belgijskiej 29 sierpnia 1924 : Wielki Krzyż Legii Honorowej |
|
Charles Louis Marie Lanrezac , urodzony dnia30 lipca 1852w Pointe-à-Pitre i zmarł dalej18 stycznia 1925w Neuilly-sur-Seine , jest generał francuski, który zdobył rozgłos w początkowej fazie pierwszej wojny światowej jako dowódca 5 th armii francuskiej . Prowadzi bitwy o Charleroi i Guise . Wyniki tego ostatniego będą w dużej mierze wpływać na warunki powodzenia bitwy nad Marną .
Urodził się Charles Louis Marie Lanrezac 30 lipca 1852rue Royale w Pointe-à-Pitre na Gwadelupie . On jest ochrzczony dnia7 listopada 1852w kościele Port-Louis (Gwadelupa) .
Jego rodzina, pochodząca ze szlachty z Tuluzy, Quinquiry d'Olives, wyemigrowała do Hamburga w czasie terroru . Dla celów anonimowości jego imię jest anagramem „Cazernal”, które samo w sobie pochodzi ze złej transkrypcji Cabanialu, twierdzy jego rodziny, należy również zauważyć, że słowo „cazernal” istnieje w starym oksytańskim , co oznacza „rejestr, notatnik " . Jego ojciec, Auguste Lanrezac, jest oficerem piechoty morskiej z szeregów. Otrzymał stypendium prefekta La Manche na studia, podczas gdy jego ojciec przebywał w Cherbourgu.
Zwolniony z akademii wojskowej wskazanym strzałką, wstąpił do specjalnego cesarskiej szkoły wojskowej Saint-Cyr we wrześniu 1869 roku w randze 75 th out of 250 przyznał. Wstąpił jako podporucznik w wyprzedzeniem 13 th pułk piechoty . Jest obecna w 15 -go korpusu należącego do armii Loarą . Brał udział w bitwach pod Coulmiers , the9 listopada 1870, a następnie w walkach wokół Orleanu 24 listopada 1870. W styczniu 1871 roku jego korpus dołączył do armii na wschód od generała Bourbaki, której misją było uwolnienie Belforta i odwrócenie Prusów w Alzacji. Brał udział w walkach Héricourt od 15 do17 stycznia. Następnie jego jednostka przeniosła się do Besançon, aby chronić odwrót armii i uciekł z internowania w Szwajcarii, pod koniec walki w Larnodzie,20 stycznia 1871.
Po wojnie wznowił naukę w Szkole Wojskowej w Saint-Cyr, która wykazała 140 e z 176.16 lipca 1871Został przydzielony do 30 -go Pułku Piechoty w Annecy jako porucznik . Awansował na kapitana21 lutego 1876i przeniesiono do 24 -go Pułku Piechoty w Paryżu, wszedł wojny szkoła3 listopada 1877i opatentowany sprężynowy Staff 12 e od 72 do 1879 roku25 października 1880został mianowany adiunktem sztuk wojskowych w Specjalnej Szkole Wojskowej. Plik5 listopada 1884Został awansowany na pułkownika i przeniesiony do 113 th Pułku Piechoty w Blois . Plik15 czerwca 1886, został wysłany jako stażysta do sztabu tunezyjskiej brygady okupacyjnej, a następnie założył 31 sierpnia 1887. Plik22 kwietnia 1892Roku został mianowany profesorem historii wojskowości, strategii i taktyki generalny w École supérieure de guerre , promowany dowódca batalionu ze stażu i dołączone do 115 th pułku piechoty w Mamers . W 1898 roku został awansowany na podpułkownika i mianowany zastępcą dyrektora studiów w École supérieure de guerre. W 1901 roku został awansowany do stopnia pułkownika i dał dowództwo 119 th Pułku Piechoty w Louviers . W marcu 1906 roku nakazał okresowy 43 th Brygady Piechoty do zaworów , że kontrola w pełni, gdy awansował na generała brygady w czerwcu 1906 roku.
Profesor, wówczas zastępca dowódcy Szkoły Wojennej, Charles Lanrezac pojawia się następnie jako jeden z najlepszych francuskich strategów, ale także najmniej słuchany w przededniu pierwszego konfliktu światowego . Rzeczywiście, w przeciwieństwie do systematycznego i z góry przyjętego uciekania się do nadmiernej ofensywy , opowiada się on za częstszym uciekaniem się do rozsądnego manewru, który podsumowuje w następujący sposób: „Jeśli każdy podporządkowany dowódca korpusu ma prawo napchać się z opuszczoną głową na pierwszego przeciwnika w jego zasięgu, wódz naczelny nie jest w stanie wykonać nawet najmniejszej akcji kierowniczej ” .
Lanrezac jest umieszczony, w kwietniu 1914 roku , przez generalissimusa Joffre , który wie i widzi go jako jednego ze swoich najwybitniejszych generałów na czele 5 th armii francuskiej mobilizacji zastępującego Gallieni osiągnął wiek graniczną. Nominacji towarzyszy również jego wejście do Najwyższej Rady Wojennej , z której w wieku 61 lat zostaje najmłodszy. W swoich wspomnieniach ( s. 204 ) generalissimus pisał: „Generał Lanrezac od dawna zwrócił moją uwagę dzięki wysokim cechom inteligencji, aktywności, inicjatywie i wyczuciem manewru, które wykazywał podczas prac nad mapą i ćwiczeń terenowych. . Nikt nie wydawał się lepiej przygotowany niż on dowodzić 5 th armii, jeden, że manewr byłby trudny do prowadzenia, jeden miałby przysługiwać zasadniczo różną rolę w zależności od okoliczności. " Przed wypowiedzeniem wojny w memorandum z 30 lipca 1914 r. Zwrócił uwagę generalissimusa Joffre na niebezpieczeństwo ujścia wojsk niemieckich na północ od Mozy i Sambry . Ostatecznie go przekonał i sprowadził swoje wojska (290 000 ludzi) na front Charleroi .
Wkrótce po bitwie pod Charleroi , w sierpniu 1914 r. , U szczytu bitwy o granice , w22 sierpniaWiele walk odbywają się w wielu miejscach: Tamines , Arsimont , Chatelet , Gozée , Thuin , Lobbes . Brak przygotowania wojsk francuskich jest rażący, zwłaszcza w odniesieniu do braku ciężkiej artylerii . Lanrezac zdaje sobie sprawę, że jego armia może zostać otoczona przez trzy armie niemieckie. Podczas bitew, które toczą się wokół Thuina , on sam podejmuje decyzję o wycofaniu swojej armii.
Z perspektywy czasu powszechnie uważa się, że ta decyzja o przejściu na emeryturę 23 sierpnianawet jeśli potwierdzi taktyczne zwycięstwo Niemców, strategicznie pokona plan Schlieffen-Moltke i najprawdopodobniej pozwoli uratować armię. Podczas bitwy Guise 29 sierpnia, podczas którego 5 th armii francuskiej sprzeciwia się ja ponownie i II e atak zbrojny niemiecki przeciwko żądana przez Joffre27 sierpnia, Lanrezac częściowo zatrzymuje wroga. Zmusza go do zaciśnięcia urządzenia na wschodzie. W ten sposób bitwa ta pośrednio przyczynia się do zwycięstwa w bitwie nad Marną 10 dni później.
Rzeczywiście, II e Army ( von Bülow ) zmienia swoją oś podróży, z orientacją południowo do kierunku południowo-wschodnim do kontynuowania 5 th armii w odwrocie. I re wojsko ( Kluck ) uruchomiła w Amiens musi przeprowadzić konwersję 90 stopni, aby zapewnić osłonę wołowy z Bulow. Rzeczywiście, Niemcom brakuje 150 000 ludzi i ciężkiej artylerii, które są powstrzymywane przez oblężenie twierdzy Antwerpia i które, gdyby były dostępne na froncie francuskim, mogłyby osłaniać Kluck. Aby zrekompensować tę nieobecność, to von Bülow zaoferuje swoją stronę, zmieniając kurs, co usuwa zagrożenie, jakie stanowił dla Paryża. Stolica nie jest już na drodze kosy planu Schlieffena . 6 th Army ( Maunoury ) można następnie pozostawić obrony Paryża, aby osiedlić się na stronie Kluck i uderzył ją tuż przy Ourcq (pierwszy szok bitwy nad Marną).
Lanrezac został zwolniony na wrzesień 3 , 1914 przez Joffre i zastąpione Franchet d'Esperey . Zarzuca mu się między innymi nieporozumienie z angielskim marszałkiem francuskim , a także powolność wykonania rozkazu kontrataku na Guise , usprawiedliwiona przez generała Lanrezaca koniecznym czasem przygotowań, ale przez Joffre'a postrzegana jako czas wahania. Rozczarowany, w 1917 roku odmówił przyjęcia stanowiska generała dywizji sił zbrojnych, które zaoferował mu ówczesny minister wojny Paul Painlevé .
Po wojnie Lanrezac publikuje pamflet przeciwko Joffre'owi. Krótko przed śmiercią napisał: „Zamiast generała Joffre, postąpiłbym jak on; nie mieliśmy tego samego sposobu patrzenia na sprawy, ani z taktycznego, ani strategicznego punktu widzenia; nie mogliśmy się dogadać (…) byłem zdecydowany nie atakować generalissimusa, bo nie miałem prawa oceniać jego poczynań w innych częściach pola walki ” .