Langwedocja | około 2.100.000 |
---|---|
Paryż | 37 600 (1932) |
Regiony pochodzenia | Langwedocja |
---|---|
Języki | Langwedocja , południowo-francuski , standardowy francuski |
Religie | Katolicyzm , protestantyzm |
Powiązane grupy etniczne | Volques |
W Languedociens są mieszkańcy Langwedocji , stanowią one część Occitans i francuskim .
Etnonim Languedociens pochodzi z Langwedocji , terytorium, gdzie dialekt Romans znany jako „ langue d'oc ” jest używany , a następnie przyrostkiem - Ion .
Langwedocja niegdyś zamieszkane przez Volques istnieje wtedy przyszedł Rzymian , na Wizygotów i Saracenów . Ponadto Louis Dussieux uważa, że Langwedocja to lud wywodzący się z Ligurii .
Pod koniec XVII -tego wieku, Claude mówi Jordan nadana Langwedocji być silny Badanie duchowy i kochający. Niemniej jednak są oskarżani o to, że są świetnymi mówcami, bardzo niestałymi i mało zdolnymi do zachowania tajemnicy. Kobiety są bardzo zabawne, dużo się malują i wolą wolność bardziej niż jest to dostosowane do ich płci.
W połowie XVIII XX wieku według Jean-Aymar Piganiol de La Force , geniusz i sposoby Langwedocji nie są wszędzie takie same. Autor mówi, że te z Haut-Languedoc są szorstkie i niezbyt pracowite, cechy bardzo zwyczajne dla tych, którzy są przywiązani do kultury ziemi . Jeśli chodzi o te z Bas-Languedoc, są one zwykle pełne ducha, aktywności i przemysłu. Taki układ sprawia, że nadają się do handlu, sztuki i manufaktury, co zapewnia im przewagę, której odmawia im ziemia. Chętnie podążają za tym, co chcą i nie dają sobie odpoczynku ani relaksu, dopóki tego nie osiągną, wiedząc, że łatwo zapominają o środkach, za pomocą których to osiągnęli, i istnieje tylko nadzieja na nową korzyść, która mogłaby uczynić Langwedocję wdzięczny. Langwedocja produkuje żywych, surowych ludzi i często zawodzą oni w najważniejszych obowiązkach dla najmniejszego zysku. Kochają sztukę i naukę, wiedząc, że w Langwedocji było wówczas wiele akademii. Ponadto są odważne, trzeźwe, gospodynie domowe i nigdy nie wydają żadnych zbędnych wydatków. Wreszcie są uprzejmi, uprzejmi i pochlebni, ale zawsze mając na uwadze korzyści, jakie mogą im przynieść.
W pierwszej połowie XIX th century, według Emile La BEDOLLIERE niezależnie izolacji produkowanej przez ducha homebody i różnorodności zwyczajów lokalnych, Langwedocja mają wspólny charakter, pasje, zalety i te same wady; we wszystkim jest ta sama żywotność, ta sama rozdrażnienie i ta sama gorączkowa egzaltacja. Odwaga jest jedną z najistotniejszych cech Langwedocji: odwieczni podczas wojny, wystawieni na próbę przez obce walki i spory społeczne, wykazują w walce agresywną porywczość, która zadziwia i niepokoi wroga, wiedząc, że batalion Ardèche and the Gard legionów są honorowo cytowane w biuletynach armii francuskich . Langwedocja to pasjonaci sztuk pięknych; mają dobre ucho, poczucie harmonii, wrodzony zamiłowanie do muzyki i szerokie pretensje do miana koneserów. Langwedocja łatwo się rozgrzewa i szybko rzuca obelgi, takie jak: Siés un abesti! Que lou boun Diou té patafiolé nasycony aygo dé merlusso . Bierze udział tylko w bójkach, aż do uderzenia włącznie, i jest zadowolony z pokonania przeciwnika, z satysfakcją mówiącego dobitnie coś takiego: L'ay amaluga, l'ay eimplastra coumo uno pel di figo, l 'ay escrapouchina .
Pomimo pogody , odpoczynek komendy upału, wszelkie gwałtowne ćwiczenia, polowania , skoczne tańce i hałaśliwe zabawy są uwielbiane przez XIX- wiecznych Langwedocję . Właściciele i chłopi są wspaniałymi biegaczami po równinach, wielkimi niszczycielami becfigues , bartavelles i wielkimi amatorami polowania na chyo , miraïllé i cantàda ; wiedząc, że porty broni są w tym czasie nieznane większości tych myśliwych. W górach, które przecinają część Haute-Loire , Lozère , Gard i Ardèche , żyją Cévennols , czyli „ górale Langwedocji”. W XIX th century, sadzić drzewa morwy na wzgórzach, zbiorów i pracy w jedwabiu splot tych rzemieślniczych Serges i taczki i mimo chamstwa i ciągłości ich pracy, trzeźwości po prostu kasztany gotowane lub grillowane. Przywiązani do swojego kraju, zostawiają go tylko na siano i żniwa na równinie . Są zamożni, zamiast próbować zwiększyć swoje dziedzictwo, oni zamykają się w swoich wioskach, dostać żonaty w wieku dwudziestu, zabić czas polowania oraz kawę i skorzystać z ich ziemi. Wielu jest luteranami i, gotowi o świcie w niedzielę, czasami idą kilka mil, aby wysłuchać kaznodziei .
W pierwszej połowie XIX th century, Katolicyzm panuje w Tuluzie zwycięzcy, tam kwitnie bez przeszkód; ale w Nîmes i Montpellier , gdzie jego supremacja są kwestionowane, gdzie protestanci zajmują główne funkcje cywilne i tworzą jądro gwardii narodowej , jako przedstawicieli opinii konstytucyjnego, dwie komunie odżywiają się wrogość, że trzysta lat wojny nie mają nasycony. Zawsze zajęty sprawowaniem kultu, Langwedocja Katolicka stale znajdowała się w pozycji męża, któremu domagano się zakłócenia domowego wypoczynku. W Langwedocji herezja zawsze podważała wiarę ; sceptyczne zaprzeczanie zawsze uderzało w opinię większości.
W 1841 roku większość Langwedocji nadal wolała lokalny dialekt od francuskiego . W liście od Racine do pana de La Fontaine z datą11 listopada 1661widzimy, że w jego czasach „potrzebowaliśmy tłumacza w Langwedocji tak bardzo, jak potrzebowałby go moskiewczyk w Paryżu”, a nawet w 1841 r. francuski nie jest wulgarnym językiem Langwedocji, gdzie mówi się nim bez korekty , w piskliwy i wrzeszczący głos, z akcentem, pokryty idiomami typu: „Upuściłeś chusteczkę”, „Zmienił się na wsi”, „Nigdy więcej go nie widziałem”, „Przyjedź wcześniej” itp.
W 1932 r. W Paryżu było 37 600 Langwedocji .