Narodziny |
23 października 1850 Saint-Pierre-sur-la-Digue |
---|---|
Śmierć |
10 marca 1924(w wieku 73 lat) Brugia |
Podstawowa działalność |
kompozytor organista nauczyciel |
Styl | Romantyzm |
Dodatkowe zajęcia | Inspektor |
Miejsca działalności |
Brugia Belgia |
Współpraca |
Poeci : Pol de Mont Jeroom Noterdaeme Eugeen Van Oye Maurits Sabbe Théodore Sevens |
Redaktorzy | Breitkopf & Härtel |
Mistrzowie |
Peter Benoit Pieter Busschaert François-Auguste Gevaert Leo Van Gheluwe Jan Mestdagh Hugo Verriest Hendrik Waelput |
Edukacja | Konserwatorium w Brugii |
Ascendants | Jan Mestdagh (ojciec) |
Małżonka | Marie-Louise Belamy |
Podstawowe prace
Karel Mestdagh , urodzony w Saint-Pierre-sur-la-Digue dnia23 października 1850i zmarł w Brugii dnia10 marca 1924, To kompozytor , organista i nauczyciel z Brugii , który poświęcił się szczególnie do kompozycji z holenderskich piosenek .
Trudno się dziwić, że Karel w młodym wieku zetknął się ze światem muzyki, ponieważ jego ojciec Jan, jego dziadek i wujkowie byli organistami , a więc pochodzi od ojca, kościelnego i nauczyciela , któremu od najmłodszych lat otrzymał wykształcenie muzyczne, które umożliwiło mu grę na organach już w wieku siedmiu lat.
Zrobił część swoich nauk humanistycznych w Saint-Louis College w Brugii , gdzie był pod wpływem nauczycieli- księży, takich jak Hugo Verriest , który zaszczepił w nim płonącą wrażliwość i wprowadził go w literaturę , oraz Pieter Busschaert, który nauczył go poznawać z polyphonists , Palestrina i Bach, i od kogo otrzymał pierwsze lekcje w harmonii .
Równocześnie uczył się w szkole muzycznej w Brugii : pod kierunkiem Hendrika Waelputa i Leo Van Gheluwe uczył się kompozycji muzycznej . Następnie pobierał lekcje u Petera Benoita i François-Auguste Gevaert .
W latach 1868 - 1870 odbył długą podróż po Niemczech , która przywiodła go do Lipska , gdzie przebywał na studiach.
Po ukończeniu studiów Mestdagh stał się geodetą , ale służył także w kościele parafialnym jako organista . W tradycji ogrodnictwa rodzinnego przez całe życie będzie zainteresowany kulturą kwiatów i laurów . Zainwestowawszy w rewitalizację muzyki liturgicznej i holenderską edukację muzyczną i muzyczną, pozostawia więcej śladów jako muzyk niż jako geodeta . Wstąpił do stowarzyszenia we Flandrii Zachodniej , Muziekcomiteit van West-Vlaanderen , które za Peterem Benoitem zajmowało się muzyką narodową . Zgodnie z międzynarodowego ruchu na rzecz autentycznej muzyki kościelnej, w Belgii prowadzona przez Jacques-Nicolas Lemmens i Edgar Tinel wydał, z Auguste Reyns , między 1871 i 1880 , o miesięczny , Harmoniae Sacrae , w którym motety , organowe sztuk i masy .
Mestdagh zdobył pierwsze nagrody za kontrapunkt i fugę odpowiednio w 1874 i 1876 roku .
W 1879 roku Mestdagh poślubił Marie-Louise Belamy, córkę burmistrza Saint-Pierre-sur-la-Digue, Charlesa Belamy . Para mieszkała w zamku Od patente , znajduje się w podłodze Blankenberge , n o 120, że Marie Louise odziedziczyła po ojcu. W 1890 roku Mestdagh zlecił renowację tej rezydencji według planów architekta René Buycka ; w 1997 roku zamek został przekształcony w dom spokojnej starości .
W marcu 1891 brukselskie koło artystyczne L'Essor poświęciło wieczór jego pieśniom.
W Konserwatorium w Brugii , gdzie był profesorem harmonii , kontrapunktu i fugi , Mestdagh został dyrektorem, zastępując Van Gheluwe20 października 1900 ; będzie zajmował to stanowisko aż do śmierci. Pełniąc funkcję administratora, prezesa Koncertów Konserwatorium i dyrygenta Koncertów Porannych, potrafił podnieść koncerty do poziomu, do jakiego niewiele prowincjonalnych miast nie mogło aspirować za jego czasów; Tinel i Gilson podzielali tę opinię.
Utworzono dnia 17 sierpnia 1902w Kortrijk pod dyrekcją samego kompozytora Groeninge-Cantate ( Cantate Groeninge ) - utwór okolicznościowy - okazał się wielkim sukcesem.
Mestdagh pozostał przede wszystkim znany z komponowania piosenek, a jego pierwsze próby w tym gatunku od razu zakończyły się sukcesem: De Schelde (L ' Escaut , wiersz Théodore Sevens z muzyką), Kerlingaland , Daar wonen voghelkens vele (Tak wiele ptaków żyje tam) i Eeuwig to soo lanc (Eternal trwa tak długo), wśród innych kompozycji .
Mimo ogromnego sukcesu muzycznego, pieśni te były w dużej mierze przestarzałe, gdy tylko kompozytor osiągnął pełną dojrzałość i pozostawił po sobie wiele utworów, które choć nigdy nie zyskały popularności wspomnianych wyżej, zasługiwałyby jednak zdaniem Emiela Hullebroecka na uważane za ukończone dzieła, z których wyłania się bezpośrednio poruszające uczucie, czasem przygnębione, potem złośliwe, czasem muskularne, czasem pełne życia; na ogół wykazują wrażenia natury. Większość z tych piosenek to wiersze Roberta Burnsa i Pol de Monta z muzyką Mestdagha, a większość z nich została wydana przez firmę Breitkopf & Härtel ; otrzymali dobre recenzje. Oprócz tych pieśni Mestdagh napisał kilka utworów m.in. na klawisze , klawisze i smyczki , skrzypce , organy , orkiestrę czy chór .
Przyznano mu kilka wyróżnień: Kawalera Orderu Leopolda i Oficera Korony Belgii . Emiel Hullebroeck twierdził, że nigdy nie spotkał człowieka tak uprzejmego, jowialnego i hojnego, a jednocześnie prezentującego osobiście skromność, tak jak Mestdagh; ponadto Hullebroeck twierdził, że wiele razy słyszał, że wielu wielkich artystów celowo udałoby się zjechać do Brugii tylko po to, by móc uścisnąć mu dłoń.
Mestdagh zasiadał w Krajowej Radzie ds. Poprawy Edukacji Muzycznej, a od 1911 do 1923 był członkiem jury przyznającego Rzymską Nagrodę w dziedzinie kompozycji. Został członkiem Królewskiej Flamandzkiej Belgijskiej Akademii Nauk i Sztuk .
Swoją nazwę wzięła ulica w Saint-Pierre-sur-la-Dique, dawniej niezależnej gminie , która w 1899 roku została połączona z Brugią .
Mestdagh ograniczył się do umieszczania holenderskich tekstów w muzyce przywołującej wrażenia natury, miłosne nastroje lub zabawne historie. Napisał około 150 piosenek z tekstami takich autorów jak Pol De Mont, Maurits Sabbe , Albrecht Rodenbach , Eugeen van Oye , Théodore Sevens i Jeroom Noterdaeme .
Jego prace obejmują ponadto:
Skomponował następujące kantaty do słów holenderskich :
Pliki wideo: