| Joseph Halléguen | |
| Funkcje | |
|---|---|
| Poseł na Sejm 1951 - 1955 | |
| Rząd | IV th Rzeczypospolitej |
| Grupa polityczna |
RPF ( 1951 - 1953 ) ARS ( 1953 - 1955 ) |
| Biografia | |
| Data urodzenia | 2 lipca 1916 |
| Data śmierci | 31 stycznia 1955 (w wieku 38) |
| Rezydencja | Finistere |
Joseph Halléguen , urodzony dnia2 lipca 1916w Quimper ( Finistère ) i zmarł dnia31 stycznia 1955w Quimper ( Finistère ) jest oporem i politykiem Francuzem .
Joseph Halléguen jest trzecim synem Jeana-Louisa Halléguena, komiwojażera i Marie-Louise Guéguen. Student niższego seminarium Pont-Croix, następnie na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie , przed wojną współpracował w Zahlé w Libanie. Dzięki dobrej ocenie z języka angielskiego na egzaminie wojskowym latem 39 roku został oddelegowany do konsulatu francuskiego w Palestynie jako sekretarz oficera łącznikowego armii brytyjskiej Roberta de Kersauzona . Wojna, zawieszenie broni, a następnie Apel z 18 czerwca : dołączył do rodzącej się Wolnej Francji w Jerozolimie z24 czerwca 1940. Przez 10 miesięcy, na prośbę pułkownika de Larminata , prowadzi jako spiker wolny od Francji program Radia Jerozolima dla Syrii i Libanu .
W maju 1941 r. Wraz z kilkoma ochotnikami, w tym André Zirnheldem , udał się w górę Nilu , zszedł z Konga do obozu Colonna d'Ornano w Brazzaville , utworzonego dla aspirujących oficerów Wolnej Francji. Ogólne Valin są rekrutację załóg dla Anglii : od Duala, na pokładzie „Touareg”, wygrywa Liverpool i od lutego 1942 roku w Centrum instrukcją RAF Camberley.
Podczas szkolenia w Kanadzie opublikował kilka artykułów patriotycznych pod pseudonimem „Pierre Hallet” w „Le Jour” z Montrealu . Opatentowany nawigator w sierpniu 1943 r. W Ancienne Lorette, Quebec , dołączył do Lorraine Group of the Free French Air Forces, FAFL . W 342 dywizjonie wykonał 72 misje (bombardowanie) .
Zdemobilizowany w 1945 r. Był Chargé de Mission w Ministerstwie Informacji, zwłaszcza za wystawę „Indochińska książka i grafika” w Bibliotece Narodowej . Powołany do „organizacji służb informacyjnych na Dalekim Wschodzie”, nie będzie pełnił tej funkcji. Delegat departamentu RPF na Finistère , w wieku 31 lat został wybrany burmistrzem Quimper od 1947 do 1953 i radnym generalnym . Podczas swojej kadencji, między innymi z Fanch Bégot i Pierre Jakezem Héliasem , ożywił Fêtes de Cornouaille i partnerstwo z miastem Falkirk w Szkocji .
Wybrany zastępca RPF (Rassemblement du Peuple Français) Finistère, the17 czerwca 1951rok później zrezygnował z pracy w ARS (akcja republikańska i społeczna). Jest sprawozdawcą komisji parlamentarnej odpowiedzialnej za badanie „konsekwencji jedności Sahary” w ramach misji do Tunezji i Maroka jesienią 1953 roku .
Jest razem z Josephem Martrayem i René Plevenem , jednym ze współzałożycieli powołanej w 1950 roku CELIB (Committee of Studies and Liaison of Breton Interests) , której przewodniczy zarządowi.
Zmarł przedwcześnie w Quimper dnia 31 stycznia 1955w wieku 39 lat. Ponad 200 jego przyjaciół utworzy komitet ds. Budowy granitowego pomnika z jego podobizną z brązu autorstwa rzeźbiarza René Quillivica . Podczas inauguracji, dwa lata później, jego przyjaciel Auguste Dupouy przypomni o tym „wspaniałym życiu”.