| Narodziny |
12 marca 1906 Sołotwyn ( w ) |
|---|---|
| Śmierć |
1 st May +1.990(w wieku 84 lat) Szwajcaria |
| Pogrzeb | Cmentarz Pere Lachaise |
| Imię urodzenia | Michał Feintuch |
| Narodowość | Francuski |
| Trening | uniwersytet w Liège |
| Zajęcia | Polityk , Ruch oporu , Biznesmen |
| Organizacja | Międzynarodówka Komunistyczna |
|---|---|
| Partia polityczna | Francuska Partia Komunistyczna |
| Konflikt | Druga wojna światowa |
| Nagrody |
Croix de guerre 1939-1945 Medal Kawalera Oporu Legii Honorowej |
Jean Jérôme , pseudonim Michel Feintuch , ur12 marca 1906w Sołotwynie (w) ( Zachodnia Ukraina pod panowaniem Austro-Węgier ) i zmarł dnia1 st May +1.990w Szwajcarii jest członkiem Francuskiej Partii Komunistycznej , działaczem internacjonalistycznym, odpowiedzialnym za imigracyjną siłę roboczą (MOI) i ruch oporu.
Michel Feintuch urodził się w Galicji w skromnej żydowskiej rodzinie dziewięcioro dzieci, z których czworo zmarło w dzieciństwie. Naznaczony od początku życia edukacją religijną i wojowniczym judaizmem, w szkołach wyznaniowych uczył się tłumaczyć Biblię z hebrajskiego na jidysz .
Pracę rozpoczął w wieku szesnastu lat jako pracownik handlowy w Stanisławowie, gdzie osiedliła się rodzina. Szybko założył z innymi związek zawodowy i bywał w Komunistycznej Partii Polski Podziemnej. Dwukrotnie aresztowany, nie znajduje już pracy i wyjeżdża z Polski, by uniknąć służby wojskowej i batalionów dyscyplinarnych, które nieuchronnie czekają na rewolucyjnego bojownika.
Od 1927 osiadł w regionie Liège , pracując jako robotnik w walcowniach Espérance-Longdoz i próbując wznowić studia w Wyższej Szkole Wyższych Studiów Handlowych i Konsularnych. Walczy w MOI i wchodzi do federalnego biura Komunistycznej Partii Belgii, gdzie zarządza skarbem. Wypędzony z Belgii w 1929 r. przemycony do Francji. Pracował nielegalnie na takielarz witryn i znajduje zatrudnienie telefon Millwright Industrial Company budynku w XV th dzielnicy Paryża. Został wybrany do Komitetu Wykonawczego Syndykatu Metalowego CGTU w regionie paryskim i jednocześnie aktywnie działał na rzecz Francuskiej Partii Komunistycznej, zwłaszcza w centralnej sekcji MOE , później MOI. Członek Krajowego Biura Zatrudnienia Imigrantów CGTU, został wydalony z Francji do Belgii w 1931 roku, ale wrócił potajemnie do regionu paryskiego. Pozostanie w podziemiu przez wiele lat. W 1933 poznał Eugena Frieda , przedstawiciela Międzynarodówki Komunistycznej w Paryżu.
W 1937 roku przyszły Jean Jérôme kierował Międzynarodową Komisją Zaopatrzeniową, która organizowała transporty broni i żywności do międzynarodowych brygad podczas hiszpańskiej wojny domowej . Kiedy Republika Hiszpanii upadła, sieci pomocy dla wysiłku wojennego republikanów przestawiły się na pomoc uchodźcom, którzy przybywali do Francji dziesiątkami tysięcy. Według Thierry'ego Woltona , w latach 1938-1939 odbyłby w Moskwie kurs szpiegowski .
W wrzesień 1939podjął kroki w celu wstąpienia do armii francuskiej, ale został skierowany do komisji rekrutacyjnej do wojska polskiego we Francji, która zdecydowała o odroczeniu na sześć miesięcy i zatrudnieniu go jako rekwizytor cywilny w Przemysłowej Firmie Telefonicznej.
W 1940 nawiązał kontakt z Jacquesem Duclosem i aktywnie uczestniczył w tajnej działalności propagandowej Partii Komunistycznej. Jest odpowiedzialny za edycję materiałów i publikację „ L'Humanité clandestine”, którą prowadzi ze swoim bratem Pierrem, który został ranny w hiszpańskiej wojnie domowej. To właśnie w tym czasie Michel Feintuch przyjął pseudonim Jean Jérome , który pozostał z nim do końca życia. Historyk Philippe Robrieux uważa, że Jean Jérôme został powołany na miejsce Giulio Cerettiego , byłego szefa France-Navigation i funduszu slush IC , a następnie odwołanego do Moskwy, podobnie jak Maurice Thorez .
Oprócz tych obowiązków technicznych, Jean Jérôme ustanawia od marca do maj 1941kontakty z antyfaszystowskimi intelektualistami . Jean Jérôme i jego relacje odnajdujemy w pierwszych kontaktach z gaullistami.
Pierre Feintuch, jego brat, urodzony dnia 21 listopada 1909Sołotwina się i mieszka w 40 ulicy Piekarskiej w 5 th dzielnicy Paryża , został deportowany przez konwoju nr 34 z dnia18 września 1942, z Camp de Drancy do Auschwitz, skąd nie wrócił.
Jean Jérôme został aresztowany dnia 14 kwietnia 1943, przy okazji niespodziewanego spotkania z Betką Brikner (pseudonim Betka Weinraub), kobietą, która współpracowała z Louisem Gronowskim , krajowym szefem MOI . Uciekł przed przeniesieniem do Drancy, skąd miał być deportowany jako Żyd i był internowany przez szesnaście miesięcy w więzieniu Health , a następnie w więzieniu Tourelles . Zostaje zwolniony19 sierpnia 1944 ra następnie wstąpił do narodowego komitetu wojskowego FTPF kierowanego przez Charlesa Tillona . Zagrożony wydaleniem, ponieważ nie ma obywatelstwa francuskiego, André Blumel anuluje nakaz wydalenia, a Jean Jérôme otrzymuje obywatelstwo francuskie wstyczeń 1947 19.
Następnie Jean Jérôme jest jednym z menedżerów finansowych Partii Komunistycznej, aw szczególności szefem firm handlowych, które współpracują z krajami Europy Wschodniej. Ma zaufanie liderów Partii Maurice'a Thoreza i Jacques'a Duclos . Jest odpowiedzialny za finanse krajowe i międzynarodowe, wspólnie z Gastonem Plissonnierem . Robrieux, który postrzega Jeana Jérôme'a jako niepokojącą postać, maluje kontrastujący z nim portret: „przechadza się wszędzie ze swoją twardą i niepokojącą twarzą, zwieńczony różnymi rodzajami okularów i krętym spojrzeniem, które wydaje się chcieć zanurzyć się w każdym… wydaje się, że tych, którzy bywają w nim jako przywódca z zimną krwią, w razie potrzeby lodowaty i bezwzględny, realistyczny, zręczny, władczy i pewny siebie, ale także jako człowiek wesoły, który potrafi być jednocześnie interesującym w rozmowie i dobrym towarzyszem z bliskimi przyjaciółmi ” .
Nota biograficzna poświęcona mu przez Le Maitron wspomina obowiązki, jakie wykonywał w dziedzinie kultury, takie jak odtworzenie Centre de diffusion du livre et de la presse (CDLP), utworzenie Social Publishing i sieci księgarni. odtworzenie wytwórni płytowej Le Chant du Monde i wytwórni filmowej Cinéfrance . Stworzył także Bibliotekę Marksistowską w Paryżu, gromadzącą 40 000 tomów.
Jean Jérôme zmarł w roku 1990. Jego prochy spoczywają w Père-Lachaise w Paryżu (87-ty Division Colombarium, Case n o 10277).
W latach 80. doszło do kontrowersji między Philippe Robrieux , prezentującym Jeana Jérôme'a jako dostarczającego grupę Manouchian z powodów związanych ze strategią polityczną PCF, a Annie Kriegel i Jean-Jacques Becker , kwestionujących ten zarzut.
Jego żona, Paula Fabelinska, znana jako Paulette Michel, była dyrektorem edycji La Farandole w latach 1955-1975. Para miała dwoje dzieci.