| Narodziny |
7 kwietnia 1964 r. Bar-le-Duc |
|---|---|
| Narodowość | Francuski |
| Zajęcia | Reżyser , operator zdjęć |
Jean-Michel Corillion , ur.7 kwietnia 1964 r.w Bar-le-Duc w Lotaryngii , francuski reżyser i operator.
Po pewnym stopniu prawa i 4-letnim pobycie w świecie profesjonalnej muzyki z Epitaphe, A new wave grupa , w której jest perkusista i wokalista, on porusza się w kierunku kariery audiowizualnej.
Ukończył CERIS w 1988 r. (Centrum Studiów i Badań Obrazu i Dźwięku), główny w jego promocji i posiadacz BTS operatora kręcenia, podróżuje po planach filmowych i telewizyjnych, a następnie wyrusza na zwiedzanie świata, przenosząc się z praca operatora do pracy reżysera .
W 1995 roku jest to spotkanie z Jawi na południu Tajlandii , „pierwszy szok etniczny”, przyznał Jean-Michel Corillion. Szerpowie spotkali się w górach Khumbu w Nepalu w 1997 r., Yami na południowym Tajwanie w 1998 r. iw tym samym roku Indianie Haida 50 km na południe od Alaski. Odtąd reżyser z pasją podchodzi do relacji, jakie te same grupy etniczne mają z pewnymi zwierzętami, które stały się emblematyczne lub totemiczne. W 1999 roku podzieli się codziennym życiem Torajów na wyspie Sulawesi w Indonezji , w 1999 jeszcze Bugis na południu tej samej wyspy, w 1999 ponownie Aïssawa w Maroku , w 2000 Punan w środku Dżungla Borneo , w 2000 jeszcze Asmat z Papui Nowej Gwinei , w 2004 z Matis z Amazonii , "jeden z najtrudniejszych zdjęć" podkreśla reżyser, gdyż terytorium tej populacji było odizolowane od reszty świata. W 2005 i 2006 roku, w samym sercu zimy, jest to spotkanie na dachu świata z mieszkańcami Zanskaru , na wysokości ponad 4000 metrów, w indyjskich górach Himalajów , odgrodzonych niebezpiecznym 120-kilometrowym kordonem podróż po mitycznym Chadar , zamarzniętej rzece. „Zostań kobietą w Zanskarze”, lata 90., otrzymał wiele wyróżnień, w tym Nagrodę Eksportową 2009 (najlepiej sprzedający się francuski dokument za granicą). W 2007 roku reżyser eksploruje centrum Mali poprzez zasięg tajnego bractwa myśliwych. W 2009 roku spotkał jedną z ostatnich społeczności „łowców wielorybów” na wyspie Lembata na Wyspach Sundajskich w Indonezji. W 2016 roku spełniło się marzenie: dzielić codzienne życie Tau't Batu, ostatnich jaskiniowców, w sercu gór wyspy Palawan na Filipinach. Ofiara eksplozji w środku dżungli, która mogła kosztować życie całego zespołu, musiał w pośpiechu opuścić wyspę, nie bez możliwości przywiezienia z powrotem cennego świadectwa, które odkrywamy dzisiaj w filmie ” Ostatni schronienie”.
W swojej karierze Jean-Michel Corillion napisał także wiele filmów, takich jak „Żołnierze mórz” w 1996 i 1997 roku, bezprecedensowe śledztwo w sprawie wykorzystywania ssaków morskich przez armie amerykańską i rosyjską podczas zimnej wojny” 24 godziny na planeta koralowa „strzelona na wyspie Reunion w 2003 roku”, Le monstre du Tanganika „strzał w Burundi w 2003 i 2004 roku”, „Dzikie złoto” „strzał w Chinach w 2004 roku”, „Pêcheurs des abysses” „strzelony na wyspie Rurutu w Polinezji w 2004 roku i 2005, „Journal d'un hivernant” nakręcony na Antarktydzie w 2006 i 2007 roku, „Sur le dos des baleines” nakręcony na Wyspach Austral w Polinezji w 2008 roku, na tej samej wyspie „Ojczyzna, powrót do Rurutu” w 2008 roku i 2009, a następnie „Rêve de Glace” nakręcony w 2009 i 2010 roku. Film opowiada niesamowitą walkę człowieka przekonanego, że pewnego dnia ludzkość, której brakuje świeżej wody, będzie w stanie złapać i holować górę lodową, by przetransportować ją do najbardziej suchych obszarów. na planecie. W 2010 i 2011 roku reżyser podpisał światową premierę, film dokumentalny 75' nakręcony w sercu najmniejszego państwa świata, a zarazem najbardziej tajnego Watykanu. W 2012 roku we współpracy z muzeum Quai Branly odsłonił w filmie „Szaman, mistrzowie nieporządku” urzekający i niepokojący świat ostatnich szamanów Maroka. W 2013 roku powraca do „Baśniowego losu słonia Syjamu”, mitycznego zwierzęcia, które teraz zostało znaturalizowane i stało się ikoną wielkiej galerii ewolucji Narodowego Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu. W 2016 roku w czterech zakątkach Europy (Francja – Włochy – Austria – Hiszpania – Rumunia) śledzi w filmie „Transhumances” ostatnich pasterzy i ich stada. W latach 2016-2017 podpisał z Isabelle Coulon kolekcję 3 filmów 52’ i interesował się najbardziej niedostępnymi regionami i wioskami globu (Himalaje – południowe Chiny i Malawi), które nagle zobaczyły ich izolację przełamaną przez przyjazd drogi: „Ta, która wszystko zmieni”. W latach 2016 i 2017 w filmie z lat 90. „Sekretny labirynt Namoroki” ujawnił opinii publicznej epicką i bardzo trudną pracę międzynarodowego zespołu 22 badaczy, którzy po raz pierwszy wyruszyli, by zbadać jedną z ostatnich białych plam planeta położona na zachód od Madagaskaru, Tsingy z Namoroki.
Mając na swoim koncie około czterdziestu filmów, członek Stowarzyszenia Francuskich Odkrywców, Jean-Michel Corillion wypracował sobie od kilku lat solidną reputację w świecie filmów etnograficznych, naukowych i zwierzęcych.
Dziś przygotowuje oryginalne dzieło kinematograficzne poświęcone zapomnianym ludom, zanim znikną na zawsze, a wraz z nimi „Źródło naszego człowieczeństwa”…