Jean-Armand de Joyeuse

Francuski generał 7 etoiles.svg Jean-Armand de Joyeuse
Marquis de Grandpré
Jean-Armand de Joyeuse
Narodziny 1631
Śmierć 1 st lipiec 1710(w wieku 79)
w Paryżu
Pochodzenie Francuski
Wierność Królestwo Francji
Godność państwa Marszałek Francji
Nagrody Kawaler Orderów Królewskich
Rodzina Dom Joyeuse

Jean-Armand de Joyeuse, markiz de Grandpré , urodzony w 1631 roku i zmarł dnia1 st lipiec 1710w Paryżu , „  markiza  ” od Joyeuse , Baron z Verpel ( miasteczka Buzancy ) z Saint-Jean-sur-Tourbe , Rycerz rozkaz króla to wojskowy francuski z XVII -tego  wieku.

Biografia

Jean-Armand był drugim synem Antoine François de Joyeuse, hrabiego z Grandpre , gubernator z Mouzon i Beaumont-en-Argonne , i Henriette de la Vieuville .

Wyróżnił się w różnych oblężeniach i bitwach, od 1648 do 1697 roku, w szczególności w bitwie pod Rethel , podczas oblężenia tego miasta w 1652 r. I Stenay w 1654 r.

Dowodził lewe skrzydło armii w bitwie pod Nerwinde , w29 lipca 1693i został tam ranny strzałem z muszkietu . Miał rząd Metz , Toul i Verdun w 1703 roku.

Zmarł w Paryżu dnia 1 st lipca 1710i został pochowany 4 kwietnia w kościele św. Pawła , jego parafii.

Jego długie i honorowe usługi przyniosły mu pałeczkę marszałka Francji w awansieMarzec 1693. Nie pozostawił żadnych potomków Marguerite de Joyeuse, Lady of Verpel, jego kuzynki, córki Michela, barona de Verpela, lorda Montgobert , którą poślubił wCzerwiec 1658i który kończy swoje dni 22 czerwca 1694.

Herb

Postać Ozdobić herbem
Francuskie korony heraldyczne - Marquis v2.svg
Chateauneuf-Randon de Joyeuse Saint-Didier.svg

Co kwartał w 1 i 3 Lub z trzema kumplami Azureem, wodzem Gules, naładowanym trzema hydrami Or ( Chateauneuf-Randon de Joyeuse ), w 2 i 4 Azure z lwem Argentem na granicy Gules naładowany ośmioma fleur-de-lis złota ( Saint-Didier ).

Uwagi i odniesienia

  1. Michel Popoff i przedmowa Hervé Pinoteau , Herbarz Zakonu Ducha Świętego: z pracy Ojca Anselme i jego zwolenników , Paryż, Le Léopard d'or,1996, 204  s. ( ISBN  978-2-86377-140-2 )

Źródła i bibliografia